Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het grote circus dat nooit kwam**
In een klein dorpje, omringd door groene velden en hoge bomen, woonden veel kinderen. Ze speelden elke dag buiten, renden over het gras en klommen in de bomen. Maar er was één ding dat ze allemaal wilden zien: een circus. Ze hadden gehoord dat er een groot circus naar hun dorp zou komen. De posters hingen overal in het dorp. "Het grote circus komt naar jou!" stond er met grote letters op geschreven.
De kinderen waren dolblij. Ze praatten erover op school, tijdens het spelen en zelfs tijdens het eten. "Wat als we een clown zien?" vroeg Lisa, een meisje met lange vlechten. "Of misschien wel een echte leeuw!" zei Tom, de jongen met de rode pet.
De dagen gingen voorbij en de spanning groeide. De kinderen maakten plannen voor de dag van het circus. Ze zouden hun mooiste kleren dragen en veel snoep meenemen. Iedereen kon niet wachten.
Maar toen kwam de dag van het circus dichterbij, en er gebeurde iets vreemds. Het weer werd slecht. De lucht werd donker en er vielen dikke regendruppels uit de lucht. De kinderen keken naar buiten en zagen hoe de straten snel vol water stonden.
"Zou het circus nog komen?" vroeg Lisa bezorgd. "Ik hoop het," zei Tom, maar hij keek ook somber.
Die avond vertelde de burgemeester dat het circus niet kon komen door de regen. "Het spijt me," zei hij tegen de kinderen die voor hem stonden met grote ogen vol verdriet. "De wegen zijn te nat voor de vrachtwagens."
De kinderen waren teleurgesteld. Ze gingen naar huis met hun hoofd omlaag en hun harten vol verdriet. Het grote circus dat ze zo graag wilden zien, zou nooit komen.
De dagen na die teleurstelling waren stil in het dorpje. De kinderen speelden nog steeds buiten, maar ze praatten niet meer over het circus. Het leek alsof hun dromen waren weggewaaid met de regen.
Maar op een dag besloot Lisa dat ze iets moest doen om haar vrienden weer blij te maken. "Laten we ons eigen circus maken!" stelde ze voor tijdens het spelen in het park.
Tom keek haar aan met grote ogen. "Maar hoe dan?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Dat maakt niet uit! We kunnen zelf clowns zijn! En we kunnen onze huisdieren gebruiken als dieren!" zei Lisa enthousiast.
De andere kinderen keken elkaar aan en begonnen te glimlachen. Het idee was leuk! Ze besloten om samen te werken en hun eigen circus te maken in het park.
Die middag verzamelden ze alles wat ze nodig hadden: oude dekens voor tenten, stoelen voor publiek en zelfs wat schmink om zich als clowns te verkleden. Iedereen kreeg een rol: Lisa werd de clown, Tom was de sterke man en andere vrienden werden acrobaten of dieren.
Ze oefenden hard die week na schooltijd. Soms viel iemand van zijn stoel of vergat iemand zijn tekst, maar dat maakte niet uit; ze lachten altijd samen.
Op zaterdag was het eindelijk zover! De kinderen maakten een groot bord met daarop geschreven: “Welkom bij ons eigen circus!” Ze zetten alles klaar in het park en nodigden alle ouders uit om te komen kijken.
Toen de ouders arriveerden, waren ze verrast om te zien wat hun kinderen hadden gemaakt. Het park was veranderd in een kleurrijke plek vol vrolijkheid en gelach.
Lisa begon als clown met haar gekke dansjes en grappige gezichten maken terwijl Tom zijn sterke man trucjes deed door zware stenen op te tillen (die eigenlijk helemaal niet zo zwaar waren). De anderen deden acrobatische trucs zoals salto’s maken of op elkaars schouders staan.
Iedereen lachte en klapte enthousiast voor hen! Het voelde alsof ze echt in een groot circus waren, ook al was dit maar hun eigen creatie.
Na afloop kregen alle kinderen applaus van hun ouders en vrienden. “Jullie hebben geweldig werk geleverd!” zei één van de moeders trots terwijl ze haar dochter knuffelde.
Lisa voelde zich gelukkig toen ze naar haar vrienden keek die allemaal straalden van blijdschap. “Kijk,” zei ze tegen Tom, “we hebben ons eigen circus gemaakt!”
“Ja,” antwoordde Tom lachend, “en misschien is dit wel beter dan dat echte circus!”
Die avond gingen alle kinderen moe maar tevreden naar huis met mooie herinneringen aan hun eigen grote circus dat nooit kwam maar toch werkelijkheid werd door hun fantasie en samenwerking.
En zo leerden ze dat je soms zelf iets moet maken als je droomt van iets moois, ook al lijkt het soms onmogelijk of ver weg te zijn zoals dat grote circus dat nooit kwam.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes