Kinderverhaaltje: De Reis naar het Land der Verhalen (door een vriendelijke fee)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De Reis naar het Land der Verhalen**

Er was eens een jongen genaamd Sam. Sam was een vrolijke jongen met krullend haar en grote, nieuwsgierige ogen. Hij woonde in een klein dorpje aan de rand van een groot bos. Sam had veel energie en kon soms moeilijk stilzitten. Hij had ADHD, wat betekende dat zijn hoofd altijd vol ideeën zat. Soms was dat fijn, maar soms ook lastig.

Op een dag zat Sam in de klas. De leraar vertelde over verhalen uit het verleden. Sam luisterde niet goed, want zijn gedachten dwaalden af naar avonturen in het bos. Wat zou er allemaal te ontdekken zijn? Plotseling hoorde hij de leraar zeggen: “Wie kan mij vertellen wat een verhaal is?”

Sam stak zijn hand op. “Een verhaal is iets dat je meemaakt! Het kan spannend zijn of grappig!” riep hij enthousiast.

De leraar glimlachte en zei: “Dat klopt, Sam! Maar er zijn ook verhalen die ons meenemen naar andere werelden.”

Sam’s ogen glinsterden bij deze woorden. Andere werelden? Dat klonk geweldig! Na schooltijd besloot hij het bos in te gaan om zelf op zoek te gaan naar die andere werelden.

Het bos was groot en vol geheimen. Terwijl Sam door de bomen liep, zag hij prachtige bloemen en hoorde hij vogels zingen. Maar wat hem het meest fascineerde, was een oude boom met een dikke stam en takken die als armen omhoog reikten.

“Wat als deze boom kan praten?” dacht Sam hardop. Hij liep dichterbij en legde zijn hand op de schors van de boom.

“Hallo daar!” zei de boom met een diepe stem.

Sam schrok even, maar toen lachte hij blij. “Je kunt praten! Wat is dit voor een plek?”

“Ik ben de Wachter van Verhalen,” zei de boom. “Ik bewaar alle verhalen van deze wereld en vele anderen.”

“Verhalen? Kun je me meenemen naar het Land der Verhalen?” vroeg Sam vol enthousiasme.

“Ja,” zei de boom, “maar je moet eerst iets leren.”

Sam knikte snel. Hij wilde zo graag gaan! “Wat moet ik leren?”

“Je moet leren om rustig te luisteren,” zei de boom wijs. “Verhalen hebben tijd nodig om verteld te worden.”

Sam dacht na. Dat zou moeilijk zijn voor hem, maar hij wilde het proberen.

“Oké,” zei hij vastberaden. “Ik zal mijn best doen!”

De boom glimlachte en begon te vertellen over het Land der Verhalen. Het was een plek waar alles mogelijk was: pratende dieren, vliegende huizen en zelfs regenbogen die muziek maakten!

Na het verhaal zei de boom: “Sluit je ogen en tel tot tien.”

Sam deed wat de boom vroeg en telde hardop: “Eén, twee, drie…”

Toen hij bij tien kwam, voelde hij zich licht worden. Toen hij zijn ogen opendeed, stond hij in een prachtig veld vol kleuren die hij nog nooit eerder had gezien.

“Wauw!” riep Sam uit terwijl hij rondkeek.

Plotseling kwam er een klein konijntje aanhuppelen met grote oren en een vrolijke lach.

“Hallo! Welkom in het Land der Verhalen!” zei het konijntje blij.

“Ik ben Sam! Dit is geweldig!” antwoordde Sam enthousiast.

Het konijntje stelde zich voor als Flapje en nam Sam mee op avontuur door het land. Ze sprongen over bloemen die zongen als ze werden aangeraakt en dansten met vlinders die glinsterden in de zon.

Terwijl ze verder gingen, vertelde Flapje verhalen over dappere ridders, slimme prinsessen en magische wezens die in bossen woonden.

Sam luisterde aandachtig naar elk verhaal dat Flapje vertelde. Soms vergat hij even stil te zitten omdat alles zo spannend was! Maar telkens herinnerde hij zich wat de oude boom had gezegd: rustig luisteren is belangrijk.

Na een tijdje kwamen ze bij een grote rivier met water dat glinsterde als sterrenlicht.

“Dit is de Rivier van Dromen,” legde Flapje uit. “Als je iets goeds wenst terwijl je oversteekt, komt dat misschien wel uit!”

Sam dacht na over wat hij zou wensen. Hij wilde meer avonturen beleven en meer verhalen horen!

“Ik wens dat ik altijd nieuwe verhalen kan ontdekken!” riep hij terwijl ze samen over de rivier sprongen.

Aan de andere kant zagen ze een grote kasteelruïne bedekt met klimop en bloemen.

“Dat is het Kasteel der Verhalen,” zei Flapje enthousiast. “Daar wonen alle vertellers!”

Ze liepen naar binnen waar ze verschillende mensen zagen zitten met boeken in hun handen. Iedereen vertelde elkaar verhalen terwijl ze lachten of soms zelfs huilden van emoties.

Sam voelde zich gelukkig tussen al deze mensen die zo gepassioneerd waren over verhalen vertellen.

Flapje trok hem mee naar voren waar een oude man met grijze haren zat te vertellen over avonturen op zee met piraten en schattenjachten.

Sam luisterde aandachtig naar elke zin die werd uitgesproken. Zijn hart klopte sneller van blijdschap!

Na verloop van tijd merkte Sam dat het moeilijker werd om stil te blijven zitten omdat er zoveel gebeurde om hem heen; maar telkens als zijn gedachten afdwaalden herinnerde hij zich wat de oude boom had gezegd: rustig luisteren is belangrijk!

Uiteindelijk kwam er een moment waarop iedereen stopte met praten en naar hem keek.

“Wil jij ons ook iets vertellen?” vroeg de oude man vriendelijk.

Sam voelde zich zenuwachtig maar ook blij tegelijk. Hij stond op en begon te vertellen over zijn eigen leven in het dorp, over zijn vrienden en hoe moeilijk maar ook leuk het soms was om ADHD te hebben.

Iedereen luisterde aandachtig terwijl Sam sprak; zelfs Flapje knikte enthousiast mee!

Toen hij klaar was klapte iedereen in hun handen; ze vonden zijn verhaal geweldig!

Na deze bijzondere dag besefte Sam dat verhalen niet alleen leuk waren om te horen; ze waren ook leuk om zelf te delen!

Flapje nam hem weer mee terug naar huis door dezelfde prachtige velden vol kleuren waar alles begon.

Bij de oude boom aangekomen bedankte Sam Flapje voor dit geweldige avontuur.

“Ik heb zoveel geleerd vandaag!” zei Sam blij.

De Boom glimlachte weer wijs: “Vergeet niet dat elk verhaal begint met luisteren.”

En zo keerde Sam terug naar huis; vol nieuwe ideeën voor verhalen die nog verteld moesten worden.

Vanaf die dag ging elke avond voor bedtijd zitten om nieuwe avonturen op papier te zetten.

En hoewel sam soms nog steeds moeite had om stil te zitten; wist hij nu hoe belangrijk luisteren was.

Want elk verhaal verdient aandacht; net zoals elk kind dat dromen heeft!

En zo leefde sam gelukkig verder; altijd op zoek naar nieuwe verhalen…

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes