Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De betovering van de regenboogbrug**
In een klein dorpje, omringd door groene heuvels en heldere rivieren, woonde een jonge vrouw genaamd Lila. Ze was 22 jaar oud en had altijd al een grote liefde voor de natuur. Lila werkte in de bloemenwinkel van haar moeder. Elke dag maakte ze prachtige boeketten en hielp klanten met het kiezen van de mooiste bloemen.
Op een zonnige ochtend besloot Lila om een wandeling te maken in het bos. Ze wilde frisse lucht inademen en genieten van de kleuren om haar heen. Terwijl ze liep, hoorde ze het vrolijke gezang van vogels en het zachte ruisen van de bladeren. Het was een perfecte dag.
Na een tijdje kwam Lila bij een grote open plek in het bos. In het midden stond een oude brug, gemaakt van hout en bedekt met mos. De brug zag er vervallen uit, maar er was iets magisch aan. Terwijl ze dichterbij kwam, merkte ze dat er iets glinsterde onder de brug.
Lila knielde neer en keek beter. Tot haar verbazing zag ze dat er allemaal kleuren onder de brug dansten: rood, geel, groen, blauw en paars. Het leek wel alsof er een regenboog onder de brug hing! Nieuwsgierig als ze was, besloot Lila om over de brug te lopen.
Toen ze op de brug stond, voelde ze een zachte bries die door haar haren waaide. Plotseling begon de brug te trillen en voor Lila verscheen er een schitterende lichtstraal die haar omhulde. Ze voelde zich licht als een veertje en kon niet anders dan lachen.
"Wat is dit?" vroeg Lila hardop tegen zichzelf.
Een zachte stem antwoordde: "Dit is de betovering van de regenboogbrug."
Lila keek om zich heen maar zag niemand. "Wie ben je?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Ik ben Elara," zei de stem weer. "Ik ben de geest van deze brug. Alleen wie met een open hart komt, kan mijn magie voelen."
Lila was verrast maar ook blij. "Wat voor magie heb je?" vroeg ze enthousiast.
Elara lachte zachtjes. "De magie hier laat je dromen waarmaken, zolang je gelooft in jezelf."
Lila dacht na over wat ze het meest wilde doen in haar leven. Ze had altijd gedroomd om kunstenaar te worden en prachtige schilderijen te maken van de natuur om haar heen. Maar vaak twijfelde ze aan zichzelf.
"Ik wil kunstenaar worden," zei Lila eerlijk tegen Elara.
"Dan moet je gewoon beginnen," zei Elara vriendelijk. "Neem deze kleuren mee." En met die woorden gaf Elara Lila een klein potje met glinsterend poeder dat eruitzag als alle kleuren van de regenboog.
"Gebruik dit poeder wanneer je schildert," legde Elara uit. "Het zal je helpen om je dromen waar te maken."
Lila bedankte Elara vol vreugde en rende terug naar huis met het potje in haar hand. Thuisgekomen pakte ze meteen haar schilderspullen en begon te schilderen. Ze gebruikte het magische poeder op haar doek en tot haar verbazing kwamen er levendige kleuren tot leven die nog nooit eerder op papier waren verschenen!
De dagen gingen voorbij en Lila schilderde elke dag meer en meer. Haar werken werden steeds mooier en mensen uit het dorp kwamen kijken naar wat zij maakte. Iedereen was onder de indruk van haar talent.
Op een dag besloot Lila om een tentoonstelling te organiseren in het dorpshuis zodat iedereen kon zien wat zij had gemaakt. Ze werkte hard aan elk schilderij en zorgde ervoor dat alles perfect was voor die speciale avond.
De avond van de tentoonstelling kwam eindelijk aan! Het dorpshuis was versierd met bloemen uit haar winkel en er waren kaarsen die zachtjes flonkerden op elke tafel. Mensen kwamen binnen met nieuwsgierige blikken op hun gezichten.
Toen Lila binnenkwam, voelde ze zich zenuwachtig maar ook blij tegelijk. Haar hart klopte snel toen iedereen naar haar schilderijen keek.
"Wow! Dit is prachtig!" hoorde ze iemand zeggen.
Lila glimlachte verlegen terwijl mensen complimenten gaven over haar werk. Het voelde geweldig om zoveel waardering te krijgen voor iets waar ze zo hard voor had gewerkt.
Aan het einde van de avond kwam er iemand naar voren die zich voorstelde als meneer Jansen, een bekende kunstverzamelaar uit de stad.
"Lila," zei hij met enthousiasme, "jouw werk is bijzonder! Ik zou graag enkele schilderijen willen kopen voor mijn galerie."
Lila kon niet geloven wat hij zei! Haar dromen leken nu werkelijkheid te worden dankzij Elara's magie.
Na afloop van de tentoonstelling ging Lila terug naar de regenboogbrug om Elara te bedanken voor alles wat zij had gedaan.
Toen ze bij de brug aankwam, voelde ze opnieuw die magische energie in de lucht hangen.
"Elara!" riep Lila vol vreugde.
De geest verscheen weer tussen het licht dat danste rond de brug. "Je hebt goed gedaan, Lila," zei Elara trots. "Je hebt in jezelf geloofd."
"Dank u wel!" zei Lila dankbaar terwijl tranen van blijdschap over haar wangen rolden.
"Vergeet nooit dat magie bestaat zolang je blijft geloven," zei Elara voordat zij langzaam verdween in het licht van de regenboogbrug.
Vanaf die dag bleef Lila schilderen met passie en liefde voor alles wat zij deed. De betovering van de regenboogbrug gaf niet alleen kleur aan haar kunstwerken maar ook aan haar leven zelf.
En zo leefde Lila verder als kunstenaar in het kleine dorpje, altijd herinnerend aan die bijzondere dag waarop zij ontdekte dat dromen kunnen uitkomen als je erin gelooft – net zoals elke kleur in een regenboog zijn eigen schoonheid heeft.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes