Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het grote avontuur met de robotvrienden**
Er was eens een klein dorpje, ver weg van de grote stad. In dit dorpje woonden veel kinderen. Ze speelden elke dag samen in het park. Maar er was één jongen die altijd alleen speelde. Zijn naam was Tim. Tim hield van uitvinden en bouwen. Hij had een grote droom: hij wilde robots maken.
Op een dag, terwijl Tim in zijn schuur aan het werk was, vond hij een oude doos vol met onderdelen. Het waren stukjes metaal, draden en batterijen. Tim kreeg een idee! Hij besloot om zijn eigen robot te maken. Hij werkte hard en na een paar dagen was het eindelijk zover. Zijn robot was klaar!
De robot had twee grote ogen die licht gaven en kon praten. Tim noemde hem Robby. Robby was niet zomaar een robot; hij kon ook bewegen en dansen! Tim was zo blij dat hij zijn robot had gemaakt. Hij riep zijn vrienden om het te laten zien.
“Kom snel kijken!” riep Tim enthousiast.
Zijn vrienden kwamen snel naar de schuur toe. Ze waren verbaasd toen ze Robby zagen.
“Wauw, wat is dat?” vroeg Lisa, een meisje met lange vlechten.
“Dit is Robby, mijn robotvriend!” zei Tim trots.
Robby zwaaide naar de kinderen en zei: “Hallo! Ik ben Robby!”
De kinderen lachten en vonden het geweldig. Ze vroegen Tim of ze met Robby konden spelen. Natuurlijk mocht dat! Samen gingen ze naar het park.
In het park begon Robby te dansen en te springen. De kinderen klapten in hun handen en dansten mee. Het was een groot feest! Maar plotseling hoorde ze een vreemd geluid uit het bos achter het park.
“Wat is dat?” vroeg Max, een jongen met een pet op zijn hoofd.
“Ik weet het niet,” zei Tim, “maar laten we gaan kijken!”
De kinderen waren nieuwsgierig en volgden het geluid naar het bos toe. Daar zagen ze iets bijzonders: er stond nog een robot! Deze robot leek op Robby, maar hij had geen ogen en kon niet bewegen.
“Wat is er met deze robot aan de hand?” vroeg Lisa.
Robby keek goed naar de andere robot en zei: “Hij lijkt kapot te zijn.”
Tim knielde naast de andere robot en zag dat er veel stof op lag. “Misschien kunnen we hem helpen,” stelde hij voor.
“Ja! Laten we hem repareren!” zei Max enthousiast.
De kinderen gingen aan de slag. Ze haalden hun gereedschap uit Tims schuur en begonnen te werken aan de andere robot. Ze maakten hem schoon, keken naar de draden en probeerden alles weer goed aan te sluiten.
Na een tijdje hard werken gebeurde er iets magisch: de andere robot opende zijn ogen! “Hallo!” zei hij met een zware stem.
De kinderen juichten van blijdschap! “Je bent weer wakker!” riep Lisa blij.
“Ik ben Robo,” zei de nieuwe robot trots. “Dank jullie wel voor jullie hulp!”
Robby sprong op van blijdschap: “Nu hebben we twee robots!”
De kinderen vonden dit geweldig! Maar Robo vertelde hen dat hij op zoek was naar iets belangrijks: zijn vriend die verloren was gegaan in het bos tijdens een storm.
“We moeten hem helpen!” zei Tim vastberaden.
“Ja, laten we op avontuur gaan!” riep Max enthousiast.
Samen besloten ze om Robo te helpen zoeken naar zijn vriend. Ze gingen dieper het bos in, waar bomen hoog boven hen uittorenden en vogels vrolijk zongen.
Na een tijdje lopen hoorden ze opnieuw een vreemd geluid, maar dit keer klonk het als iemand die hulp nodig had!
“Dat moet wel Robo’s vriend zijn!” zei Lisa snel.
Ze volgden het geluid tot ze bij een grote boom kwamen waar iets vastzat tussen de takken: nog één robot!
“Daar is hij!” riep Robo blij uit.
Maar hoe moesten ze hem bevrijden? De takken waren te hoog voor hen om bij te komen. Toen kreeg Tim weer een idee!
“We kunnen Robby gebruiken om omhoog te gaan,” stelde hij voor.
Robby knikte enthousiast: “Ik kan je omhoog tillen!”
Tim klom op Robby’s schouders terwijl de anderen onderaan stonden om hem vast te houden. Langzaam maar zeker tilde Robby Tim omhoog richting de takken van de boom.
Bijna daar… ja! Tim kon nu bij de vastzittende robot komen!
“Hallo daar! Ik ben hier om je te helpen!” riep Tim terwijl hij voorzichtig probeerde de takken weg te duwen.
Na wat duwen en trekken lukte het eindelijk! De andere robot viel zachtjes naar beneden in Tims armen.
“Oef, dank je wel!” zei deze nieuwe robot met trillende stem. “Ik dacht dat ik nooit meer vrij zou komen!”
Robo sprong van blijdschap rondjes om hen heen: “We hebben je gevonden!”
De groep robots en kinderen waren nu compleet! Ze besloten terug naar huis te gaan om hun avontuur te vieren met lekkernijen zoals koekjes en limonade in Tims tuin.
Die middag zaten ze samen onder de grote boom in Tims tuin, lachend over hun avontuur terwijl ze genoten van al het lekkers dat Tims moeder had gemaakt.
“We hebben echt iets bijzonders gedaan vandaag,” zei Lisa terwijl ze haar koekje opat.
“Ja,” voegde Max toe, “en nu hebben we twee geweldige vrienden!”
Robby knikte enthousiast: “En samen kunnen we nog veel meer avonturen beleven!”
Iedereen lachte opnieuw en voelde zich gelukkig.
En zo eindigde hun grote avontuur met de robotvrienden – maar dit was pas het begin van vele meer avonturen die nog zouden komen!
En zo leefden zij nog lang en gelukkig – samen met hun nieuwe vrienden Robo en Robby – altijd klaar voor nieuwe ontdekkingen in hun kleine wereld vol fantasie!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes