Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Nina en de Dansende Wolken**
Er was eens een meisje genaamd Nina. Nina was een vrolijk meisje met lange, bruine haren en grote, nieuwsgierige ogen. Ze woonde in een klein dorpje aan de rand van een groot bos. Nina had een speciale vriend, haar naam was Lotte. Lotte zat in een rolstoel. Ze had moeite met lopen, maar dat maakte haar niet minder blij.
Elke dag na school gingen Nina en Lotte naar het park. Het park was hun favoriete plek. Er waren hoge bomen, kleurrijke bloemen en een grote vijver met eenden. Maar het mooiste van alles waren de wolken die boven hen dansten.
Op een zonnige dag zaten Nina en Lotte op hun favoriete bankje in het park. De lucht was blauw en de wolken leken wel te zweven. "Kijk, Lotte!" zei Nina enthousiast. "Die wolk lijkt op een olifant!"
Lotte lachte. "Ja! En die daar lijkt op een ijsbeer!"
Ze keken samen naar de wolken en gaven ze namen. De tijd vloog voorbij terwijl ze hun fantasie gebruikten om verhalen te verzinnen over de dansende wolken.
Op een dag, terwijl ze naar de wolken keken, zei Lotte: "Wat als we zelf kunnen dansen met de wolken?"
Nina dacht even na en zei toen: "Dat zou geweldig zijn! Maar hoe kunnen we dat doen?"
Lotte glimlachte geheimzinnig. "Misschien kunnen we iets maken dat ons helpt om te vliegen."
Nina's ogen glinsterden van enthousiasme. "Ja! We kunnen een vlieger maken!"
De twee meisjes sprongen op en renden naar Nina's huis om materialen te verzamelen voor hun vlieger. Ze vonden oude kranten, stokken en touw in de schuur van haar vader. Samen knipten ze, plakken ze en bouwden ze hun vlieger.
Na uren hard werken was de vlieger klaar. Hij was groot en kleurrijk, met tekeningen van wolken erop gemaakt door Nina en Lotte. Ze noemden hem 'De Dansende Wolk'.
De volgende dag gingen ze terug naar het park om hun vlieger uit te proberen. De lucht was helder blauw en er stond een lichte bries. Perfect voor hun avontuur!
Nina hield de lijn vast terwijl Lotte haar hielp met het vasthouden van de vlieger aan het begin van het grasveld. “Klaar?” vroeg Nina.
“Ja!” riep Lotte vol enthousiasme.
Nina rende zo snel als ze kon terwijl ze de lijn omhoog trok. De vlieger steeg langzaam op in de lucht! Het voelde alsof ze echt konden vliegen.
“Het werkt!” schreeuwde Nina blij.
Lotte juichte vanuit haar rolstoel: “Kijk hoe mooi hij danst!”
De vlieger zwierf door de lucht als een echte dansende wolk. Het leek wel alsof hij samen met de andere wolken danste.
Maar plotseling kwam er een sterke windvlaag aanzetten! De vlieger begon wild te trekken aan de lijn.
“Nina! Hou hem stevig vast!” riep Lotte paniekerig.
Nina deed haar best om de lijn vast te houden, maar het werd steeds moeilijker door de sterke wind. “Ik kan het niet meer!” riep ze wanhopig.
Net toen het leek alsof alles verloren was, kwam er hulp uit onverwachte hoek. Een jongen uit hun klas, Tom, zag wat er gebeurde en rende naar hen toe.
“Wat is er aan de hand?” vroeg hij bezorgd.
“Nina kan onze vlieger niet meer houden!” zei Lotte snel.
Tom pakte snel ook een stuk van de lijn vast en samen hielpen ze Nina om controle over De Dansende Wolk terug te krijgen.
Met zijn hulp lukte het hen eindelijk om de vlieger weer onder controle te krijgen! Ze lieten hem weer rustig stijgen in de lucht waar hij weer begon te dansen tussen alle andere wolken.
“Jullie hebben echt iets moois gemaakt,” zei Tom terwijl hij naar boven keek naar hun kleurrijke creatie die nu weer rustig zweefde.
“Dank je wel voor je hulp!” zei Nina blij.
Lotte knikte enthousiast: “Ja! Wil je ook helpen met onze volgende avonturen?”
Tom lachte: “Natuurlijk!”
Vanaf dat moment werden Tom, Nina en Lotte goede vrienden. Ze maakten nog veel meer avonturen mee samen in het park; soms bouwden ze nieuwe vliegers of maakten ze tekeningen van alle mooie dingen die ze zagen.
Op een dag besloten ze dat ze iets bijzonders wilden doen voor alle kinderen in het dorp die niet vaak buiten speelden of geen vrienden hadden zoals zij hadden gevonden in elkaar.
“We moeten iets organiseren,” stelde Tom voor terwijl hij nadenkend naar boven keek naar De Dansende Wolk die nog steeds hoog in de lucht zweefde.
“Wat als we een grote picknick houden?” stelde Nina voor met glinsterende ogen vol ideeën over lekkernijen zoals sandwiches, fruit en limonade!
Lotte klapte enthousiast in haar handen: “Ja! En we kunnen iedereen uitnodigen!”
Ze maakten flyers met tekeningen van De Dansende Wolk erop en deelden deze uit in heel het dorp. Op zaterdag zou hun picknick plaatsvinden!
Die zaterdag kwamen veel kinderen naar het park; sommigen brachten zelfs hun ouders mee! Iedereen genoot van lekker eten, spelletjes spelen en lachen samen onder de dansende wolken die hoog boven hen zweefden.
Nina voelde zich gelukkig toen zij zag hoe iedereen plezier had samen; zelfs kinderen die normaal gesproken alleen speelden sloten zich aan bij hun groepje vrienden!
Aan het einde van die dag zaten alle kinderen moe maar tevreden op het gras terwijl zij genoten van heerlijke cupcakes die Lottes moeder had gebakken speciaal voor deze gelegenheid!
Terwijl zij daar zaten keken zij omhoog naar De Dansende Wolk die nog steeds vrolijk danste tussen zijn vrienden aan de luchtblauwe hemel…
“Dit is pas echt geluk,” fluisterde Lotte zachtjes tegen haar vriendinnen naast zich terwijl zij glimlachte naar hen beiden vol vreugde!
En zo eindigde deze bijzondere dag vol vriendschap, avontuur én natuurlijk… dansende wolken!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes