Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Vrienden in het Ondergrondse Rijk**
Er was eens een klein dorpje, omringd door hoge bergen en diepe bossen. In dit dorpje woonden drie goede vrienden: Sam, Lotte en Joris. Ze waren altijd samen en beleefden de mooiste avonturen. Maar er was één ding dat Sam anders maakte dan de anderen. Hij had een geheim, een trauma dat hem soms heel verdrietig maakte.
Sam had ooit een ongeluk gehad toen hij met zijn fiets van de heuvel afreed. Hij viel en raakte zijn arm. Het deed veel pijn en hij was bang dat hij nooit meer zou kunnen fietsen. Sindsdien durfde hij niet meer naar buiten als het donker was. De schaduw van de bomen maakte hem bang, en hij voelde zich vaak alleen.
Op een dag besloten Lotte en Joris om Sam te helpen. Ze wilden hem laten zien dat er niets te vrezen viel in het donker. "Laten we naar het Ondergrondse Rijk gaan!" zei Lotte enthousiast. "Daar is het altijd veilig, en we kunnen samen spelen!"
Het Ondergrondse Rijk was een geheimzinnige plek onder de grond, vol met tunnels en grotten. De vrienden hadden er verhalen over gehoord van oude mensen in het dorp, maar ze hadden het nog nooit zelf gezien.
"Maar wat als ik bang word?" vroeg Sam met een trillende stem.
"Maak je geen zorgen," zei Joris geruststellend. "Wij zijn bij jou! We gaan samen."
Na wat aarzeling stemde Sam toe. De drie vrienden pakten hun zaklampen en gingen op weg naar de ingang van het Ondergrondse Rijk, die verborgen lag achter een grote boom in het bos.
Toen ze de ingang bereikten, voelden ze een frisse bries die uit de tunnel kwam. Het was donker binnen, maar hun zaklampen verlichtten de weg voor hen. Ze stapten voorzichtig naar binnen.
"Wow!" riep Lotte terwijl ze om zich heen keek. "Kijk naar al die mooie stenen!"
De muren van de tunnel waren bedekt met glinsterende kristallen in verschillende kleuren. Het leek wel een sprookje! Sam voelde zijn angst langzaam verdwijnen terwijl hij naar al die kleuren keek.
Ze liepen verder en kwamen bij een grote grot vol met stalactieten die als druppels uit het plafond hingen. In het midden van de grot stond een grote tafel gemaakt van steen.
"Dit is geweldig!" zei Joris terwijl hij op de tafel klopte.
Plotseling hoorden ze een zacht geluid achter hen. Ze draaiden zich om en zagen iets bewegen in de schaduw.
"Wat is dat?" fluisterde Sam angstig.
Lotte stak haar zaklamp omhoog en verlichtte wat leek op een klein wezen met grote ogen en lange oren. Het wezen glimlachte vriendelijk.
"Hallo! Ik ben Tiko," zei het wezen met een hoge stem. "Welkom in het Ondergrondse Rijk!"
De vrienden keken elkaar aan, verrast maar ook blij dat Tiko hen begroette.
"Wat doe je hier?" vroeg Joris nieuwsgierig.
"Iedereen komt hier voor avontuur," antwoordde Tiko vrolijk. "Wil je meedoen? Er zijn veel spelletjes te spelen!"
Sam voelde zich nu iets minder bang door Tiko's vriendelijkheid. "Wat voor spelletjes?" vroeg hij voorzichtig.
"We kunnen verstoppertje spelen of schatten zoeken!" zei Tiko enthousiast.
De vrienden besloten om schatten te zoeken. Tiko leidde hen door smalle gangen vol verrassingen: glinsterende stenen, oude munten en zelfs kleine beeldjes van dieren die ooit in het Ondergrondse Rijk hadden geleefd.
Terwijl ze zochten, vertelde Tiko verhalen over zijn leven ondergronds en hoe hij altijd op zoek was naar nieuwe vrienden om mee te spelen. Sam luisterde aandachtig; hij vond Tiko's verhalen erg leuk.
Na enige tijd vond Lotte iets bijzonders: een gouden sleutel! "Kijk eens wat ik heb gevonden!" riep ze blij.
Tiko's ogen glinsterden van opwinding. "Dat is de sleutel tot de verborgen kamer! Daar liggen nog meer schatten!"
Sam voelde zijn hart sneller kloppen van nieuwsgierigheid en spanning. Misschien kon hij zijn angst echt overwinnen!
Ze volgden Tiko naar een zware deur aan het einde van de gang waar Lotte haar sleutel in stak en draaide deze om met een klik! De deur ging open met een krakend geluid.
Binnenin vonden ze prachtige juwelen, oude boeken vol verhalen en zelfs magische voorwerpen die licht gaven in het donker!
"Dit is geweldig!" riep Joris terwijl hij rondkeek met open mond.
Maar toen gebeurde er iets onverwachts: er kwam plotseling rook uit één van de boeken! De vrienden keken geschrokken naar elkaar; dit was niet goed!
Tiko sprong snel vooruit en blies op de rook totdat deze verdween. "Geen paniek! Dit gebeurt soms als je oude boeken opent."
Sam voelde weer even angst opkomen, maar toen zag hij hoe dapper Tiko was geweest om hen te beschermen. Hij realiseerde zich dat hij niet alleen was; zijn vrienden waren bij hem, net zoals Tiko dat deed voor hen allemaal.
Na hun avontuur in het Ondergrondse Rijk keerden ze terug naar huis met hun schatten en verhalen om te delen met anderen in het dorpje boven hen.
Die nacht kon Sam niet slapen; zijn hoofd zat vol gedachten over alles wat ze hadden meegemaakt. Hij besefte dat hoewel hij nog steeds bang kon zijn voor donkere plekken of dingen uit zijn verleden, hij nooit alleen hoefde te zijn zolang zijn vrienden bij hem waren – net zoals Tiko hen had geholpen ondergronds.
De volgende dag besloot Sam dat hij weer zou gaan fietsen – zelfs als het donker werd – want nu wist hij dat vriendschap sterker was dan angst.
En zo groeide hun band sterker dan ooit tevoren terwijl ze samen nieuwe avonturen beleefden – zowel boven als ondergronds – zonder ooit weer bang te hoeven zijn voor wat er ook zou komen.
En zo eindigde hun avontuur in het Ondergrondse Rijk, maar hun vriendschap zou nooit eindigen.
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes