Kinderverhaaltje: De Puzzel van de Vergeten Legende (door een rustige yogi)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De Puzzel van de Vergeten Legende**

In een klein dorpje, omringd door hoge bergen en groene bossen, woonde een jongen genaamd Samir. Samir had een allochtone achtergrond; zijn ouders waren van ver weg gekomen. Ze vertelden hem vaak verhalen over hun land, vol magie en avontuur. Samir hield van deze verhalen en droomde ervan om zelf ook een avontuur te beleven.

Op een zonnige dag besloot Samir om met zijn vrienden naar het oude kasteel aan de rand van het dorp te gaan. Het kasteel was groot en vervallen, met hoge torens en dikke muren. De dorpsbewoners zeiden dat het kasteel ooit bewoond was door een machtige koning die een grote schat had verborgen. Maar niemand wist waar die schat was.

Samir en zijn vrienden, Lotte en Joris, stonden voor de grote poort van het kasteel. "Zullen we naar binnen gaan?" vroeg Lotte met een opgewonden stem. Joris knikte, maar hij keek ook een beetje bang. "Wat als er spoken zijn?" zei hij.

"Spoken bestaan niet," zei Samir zelfverzekerd. "En zelfs als ze er zijn, dan kunnen we ze wel aan." Met die woorden duwde hij de zware poort open.

Binnen in het kasteel was het donker en stil. De lucht rook naar stof en oud hout. Ze liepen voorzichtig verder, hun stappen weerklonken in de lege zalen. Plotseling zag Samir iets glinsteren op de grond. Hij bukte zich en vond een oude puzzelstukje.

"Wat is dit?" vroeg hij terwijl hij het stuk omhoog hield.

Lotte kwam dichterbij kijken. "Het lijkt wel op een puzzelstukje," zei ze verwonderd.

"Misschien is dit wel een deel van de schat!" riep Joris enthousiast.

Samir voelde een sprankje hoop in zijn hart. "Laten we meer zoeken!" zei hij vastberaden.

De drie vrienden begonnen door het kasteel te dwalen, op zoek naar meer puzzelstukjes. Ze vonden er nog enkele: één met een afbeelding van een draak, één met een boom en nog één met sterren erop. Elk stuk leek iets te vertellen over de legende van het kasteel.

Na uren zoeken waren ze moe maar blij. Ze zaten op de grond in de grote hal om hun puzzelstukjes te bekijken.

"We hebben nu vier stukjes," zei Lotte terwijl ze ze naast elkaar legde. "Maar hoe gaat deze puzzel verder?"

Samir dacht na. "Misschien moeten we meer leren over de legende van dit kasteel," stelde hij voor.

Ze besloten terug te gaan naar het dorp om meer informatie te vinden. In de bibliotheek vroegen ze aan de oude bibliothecaresse, mevrouw Van Dijk, of zij iets wist over het kasteel en de schat.

"Oh ja," zei mevrouw Van Dijk met glinsterende ogen. "Er gaat al jaren een verhaal rond over deze schat! Het zou gaan om drie magische objecten die samenkomen in één grote puzzel."

"Magische objecten?" vroeg Joris nieuwsgierig.

"Ja," vervolgde mevrouw Van Dijk. "Een zwaard dat nooit breekt, een kroon die wensen vervult en een boek vol geheimen."

Samir voelde zijn hart sneller kloppen bij deze woorden. Dit was precies wat hij zocht! "Waar kunnen we deze objecten vinden?" vroeg hij enthousiast.

Mevrouw Van Dijk glimlachte geheimzinnig. "Dat weet ik niet precies, maar volgens legendes moet je goed kijken naar wat je hebt gevonden."

De kinderen gingen weer terug naar het kasteel met nieuwe moed en ideeën in hun hoofd. Ze bekeken hun puzzelstukjes opnieuw en probeerden te bedenken wat ze konden betekenen.

"Misschien moeten we elk stuk onderzoeken," stelde Lotte voor.

Ze begonnen bij het stuk met de draak erop. Samir herinnerde zich dat zijn ouders hem ooit hadden verteld dat draken vaak hoeders waren van schatten in verhalen uit hun cultuur.

"Wat als we naar de grot gaan waar volgens mij draken wonen?" vroeg Samir enthousiast.

Joris keek bezorgd maar knikte uiteindelijk ook: “Oké, laten we dat doen!”

De grot lag aan de andere kant van het bos, verscholen achter hoge bomen en dichte struiken. Toen ze bij de grot aankwamen, voelden ze zich klein onder de enorme rotsen boven hen.

“Dit is eng,” fluisterde Joris terwijl hij achter Samir bleef staan.

“Kom op,” zei Lotte bemoedigend, “we kunnen dit samen!”

Ze gingen voorzichtig naar binnen in de grot waar het donker was en koud aanvoelde. Plotseling hoorden ze gerommel achter hen! Ze draaiden zich snel om maar zagen niets anders dan schaduwachtige vormen op de muur door hun zaklampen heen schijnen.

“Wat was dat?” vroeg Joris angstig terwijl hij dichterbij Samir ging staan.

“Misschien is er echt iets,” antwoordde Samir kalm terwijl hij verder liep richting het geluid dat steeds dichterbij kwam…

Toen zagen ze plotseling iets glinsteren diep in de grot! Het leek wel alsof er iets hen riep…

Ze liepen verder tot ze bij een grote open ruimte kwamen waar licht vanuit boven viel door kleine gaten in het plafond van rotsen!

In het midden lag iets dat eruitzag als… ja! Een zwaard! Het glinsterde prachtig in het licht!

“Dit moet wel één van die magische objecten zijn!” riep Lotte blij uit!

Samir pakte voorzichtig het zwaard op; toen voelde hij ineens warmte door zijn handen stromen – alsof er magie in zat!

“We hebben één object!” zei Joris vol enthousiasme nu ook durf kreeg!

Maar plotseling hoorden ze weer gerommel… Dit keer veel luider! De kinderen draaiden zich snel om; daar stond… ja echt waar… Een enorme draak!

“Wat doen jullie hier?” gromde de draak met diepe stem terwijl rook uit zijn neusgaten kwam!

Samir voelde zich bang maar ook dapper tegelijk: “We komen geen kwaad doen! We zoeken alleen antwoorden!”

De draak keek hen aan met grote ogen vol wijsheid: “Jullie hebben moed getoond door hierheen te komen.”

“Kun jij ons helpen?” vroeg Lotte hoopvol terwijl haar hart sneller klopte van spanning!

De draak knikte langzaam: “Als jullie mijn raad opvolgen zal ik jullie helpen.”

En zo begon hun avontuur samen met deze bijzondere draak die hen leidde naar andere plekken waar zij ook andere magische objecten konden vinden…

Uiteindelijk kwamen zij terug bij hun dorp na vele avonturen samen – niet alleen hadden zij nu alle drie magische objecten gevonden maar ook vriendschap gesloten met iemand heel bijzonder…

Hun verhaal werd verteld door heel veel mensen – niet alleen omdat zij dapper waren geweest maar vooral omdat zij samen hadden gewerkt ondanks verschillen tussen hen allemaal…

En zo werd ‘De Puzzel van de Vergeten Legende’ niet alleen opgelost maar leefden zij nog lang gelukkig samen – altijd herinnerend aan hoe belangrijk vriendschap is ongeacht afkomst of achtergrond!

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes