Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Jasper en de Vliegende Fiets**
Er was eens een jongen genaamd Jasper. Hij woonde in een klein dorpje met zijn ouders en zijn hond, Max. Jasper was een vrolijke jongen, maar hij had soms moeite om stil te zitten. Zijn hoofd zat vol ideeën en gedachten. Dit kwam omdat hij ADHD had. Soms kon hij zich niet goed concentreren op school, maar dat maakte hem niet minder slim.
Op een zonnige dag besloot Jasper om naar het park te gaan. Hij nam Max mee, want die vond het heerlijk om te rennen en te spelen. In het park waren veel kinderen aan het spelen. Ze speelden met ballen, vlogen met vliegers en maakten plezier op de schommels.
Jasper keek naar de andere kinderen en voelde een sprongetje van energie in zijn buik. Hij wilde ook iets bijzonders doen! Terwijl hij rondkeek, zag hij iets glinsteren tussen de bomen. Het was een oude fiets, maar deze fiets zag er anders uit dan alle andere fietsen die hij kende.
“Max, kijk!” riep Jasper enthousiast. Hij rende naar de fiets toe met Max achter hem aan. De fiets had grote wielen en een glanzend frame dat leek te stralen in de zon. Maar wat Jasper het meest opviel, was dat er geen gewone zitting op zat. In plaats daarvan zat er een soort kussen dat eruitzag als een wolk.
Jasper kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Hij klom op de fiets en voelde meteen iets bijzonders gebeuren. De fiets begon zachtjes te trillen onder hem. “Wat is dit?” dacht Jasper verbaasd.
Plotseling hoorde hij een stem: “Welkom, dappere avonturier! Ik ben de Vliegende Fiets! Klaar voor avontuur?” Jasper schrok even, maar toen voelde hij zich ook heel blij.
“Ja! Wat kunnen we doen?” vroeg Jasper enthousiast.
“Stap in en laat me je meenemen!” zei de fiets vrolijk.
Zonder aarzelen trapte Jasper in de pedalen. Tot zijn grote verbazing steeg de fiets langzaam op van de grond! “Wauw!” riep hij terwijl ze hoger en hoger gingen, boven het park uit.
De lucht was blauw en vol wolken. Max blafte van blijdschap terwijl ze door de lucht vlogen. Ze zagen het dorpje onder hen kleiner worden en alles leek zo vredig vanuit de lucht.
“Waar gaan we heen?” vroeg Jasper terwijl hij zich vasthield aan het stuur.
“We gaan op avontuur naar plekken die je nog nooit hebt gezien!” zei de Vliegende Fiets met enthousiasme.
Ze vlogen over bergen, bossen en rivieren. Overal waar ze kwamen, zagen ze mooie dingen: kleurrijke bloemen, spelende dieren en zelfs een waterval die glinsterde in het zonlicht.
Na een tijdje landden ze zachtjes op een open plek in het bos. “Dit is mijn geheime plek,” zei de Vliegende Fiets trots.
Jasper sprong van de fiets af en keek om zich heen. Het bos was vol leven; vogels floten vrolijk en er waren vlinders die dansten in de lucht.
“Wat kunnen we hier doen?” vroeg Jasper nieuwsgierig.
“We kunnen spelen! Of je kunt me vertellen over jouw dromen,” antwoordde de Vliegende Fiets.
Jasper dacht even na. “Ik wil later uitvinder worden! Ik wil dingen maken die mensen helpen,” zei hij met glinsterende ogen.
“Dat klinkt geweldig! Wat voor dingen wil je maken?” vroeg de Vliegende Fiets geïnteresseerd.
“Ik weet het nog niet precies,” gaf Jasper toe terwijl hij zijn schouders ophaalde. “Maar ik wil iets maken dat mensen blij maakt.”
De Vliegende Fiets glimlachte: “Dat is al heel mooi! En weet je wat? Je kunt alles maken wat je wilt als je maar blijft dromen.”
Jasper voelde zich gelukkig door deze woorden van de fiets. Ze speelden samen in het bos; ze renden rond, verzonnen verhalen over helden en maakten zelfs hun eigen vlieger van takken en bladeren!
Na een tijdje begon het donkerder te worden in het bos. “Ik moet terug naar huis,” zei Jasper met spijt in zijn stem.
“Geen probleem! Ik breng je veilig terug,” zei de Vliegende Fiets geruststellend.
Ze stegen weer op in de lucht en vlogen terug naar het park waar alles begon. Toen ze landden, voelde Jasper zich vol energie en vreugde.
“Dank je wel voor dit avontuur!” zei hij tegen de Vliegende Fiets terwijl hij haar aankeek met grote ogen vol bewondering.
“Het was mijn plezier! Vergeet niet dat je altijd kunt dromen,” antwoordde ze vriendelijk voordat ze weer begon te glinsteren en langzaam verdween tussen de bomen.
Jasper liep terug naar huis met Max aan zijn zijde, nog steeds vol van blijdschap over wat er gebeurd was. Die nacht kon hij niet slapen; zijn hoofd zat vol ideeën over uitvindingen en avonturen die nog moesten komen.
De volgende dag ging alles weer gewoon verder: school, huiswerk, vrienden… Maar elke keer als hij zich verloren voelde of moeite had om zich te concentreren, dacht hij aan zijn avontuur met de Vliegende Fiets. Het gaf hem kracht om door te gaan!
En zo leerde Jasper dat dromen belangrijk zijn; dat zelfs als dingen soms moeilijk lijken of als je hoofd vol gedachten zit, er altijd ruimte is voor avontuur – vooral als je bereid bent om te vliegen!
En wie weet? Misschien komt die Vliegende Fiets ooit weer terug voor meer spannende avonturen…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes