Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het mysterie van de verdwenen schatten**
In de drukke stad Rotterdam, waar de hoge gebouwen de lucht raakten, woonden drie vrienden: Amina, Li en Joris. Amina kwam uit Marokko. Haar ouders waren naar Nederland gekomen om een beter leven te zoeken. Li was Chinees en zijn familie had een klein restaurant in de stad. Joris was geboren en getogen in Rotterdam. De drie vrienden waren onafscheidelijk.
Op een zonnige zaterdag besloten ze om naar het oude havengebied te gaan. Dit deel van de stad was vol met geschiedenis. De oude schepen lagen stil in het water en er waren veel verhalen te vertellen over de tijd dat ze nog vaarden. Terwijl ze rondliepen, zagen ze een bord met daarop geschreven: "De schatten van Rotterdam". Het bord vertelde over een legende die al eeuwenoud was.
"Wat als we die schatten vinden?" vroeg Amina enthousiast. "Dat zou geweldig zijn!"
"Ja! Maar waar moeten we beginnen?" vroeg Joris.
Li keek naar het bord en zei: "Volgens dit bord zijn er aanwijzingen verstopt in de stad. We moeten goed kijken."
De vrienden besloten om op zoek te gaan naar deze aanwijzingen. Ze begonnen bij het oude stadhuis, een prachtig gebouw met grote deuren en mooie ramen. Terwijl ze rondkeken, viel Amina iets op.
"Kijk daar!" zei ze en wees naar een steen die anders was dan de andere stenen op de grond.
Ze bukte zich en ontdekte dat er iets onder de steen zat. Het was een kleine rol papier. Ze maakten het open en lazen:
"Zoek onder de brug waar het water stroomt."
"Dat is dichtbij!" zei Joris blij.
Ze renden naar de brug die niet ver weg was. Onder de brug vonden ze weer iets bijzonders: een oude kist bedekt met mos en vuil.
"Zou dit één van de schatten zijn?" vroeg Li nieuwsgierig.
Ze openden de kist voorzichtig. Binnenin vonden ze geen goud of juwelen, maar oude kaarten en brieven van mensen die lang geleden in Rotterdam hadden geleefd.
"Dit is ook waardevol," zei Amina terwijl ze door de kaarten bladerde. "Dit vertelt ons over onze geschiedenis."
Maar Joris had andere ideeën. "Laten we verder zoeken! Misschien vinden we nog meer."
Ze besloten om verder te gaan met hun zoektocht. De volgende aanwijzing leidde hen naar het museum van Rotterdam, waar veel oude voorwerpen stonden tentoongesteld.
In het museum zagen ze een grote schilderij aan de muur dat hen interesseerde. Het schilderij toonde een scène uit het verleden van Rotterdam, met schepen die aankwamen in de haven.
"Misschien staat er iets op dit schilderij," stelde Li voor.
Ze keken goed naar het schilderij en ontdekten dat er kleine letters waren geschreven aan de rand: "Waar water ontmoet land, daar ligt wat je zoekt."
"Dat klinkt als bij het strand!" riep Amina uit.
De vrienden renden naar het strand van Rotterdam, vol enthousiasme over wat ze zouden vinden. Toen ze daar aankwamen, zochten ze overal maar konden niets vinden.
"We hebben misschien iets verkeerd begrepen," zei Joris teleurgesteld.
Amina keek om zich heen en zag iets glinsteren in het zand bij de waterlijn. Ze rende ernaartoe en begon te graven met haar handen.
"Wat is dat?" vroeg Li terwijl hij dichterbij kwam.
Na enkele minuten graven hield Amina iets omhoog: een gouden medaille! De medaille had ingewikkelde patronen erop gegraveerd en leek heel oud te zijn.
"Wauw! Dit moet wel één van die schatten zijn!" zei Joris enthousiast.
Maar net toen ze blij waren met hun vondst, hoorden ze stemmen achter zich. Een groep jongens kwam aanlopen, allemaal gekleed in sportkleding en met uitdagende blikken op hun gezichten.
"Hé! Wat hebben jullie daar?" vroeg één van hen terwijl hij dichterbij kwam lopen.
Amina voelde haar hart sneller kloppen. "Dit is onze vondst," zei ze vastberaden, terwijl ze de medaille stevig vasthield.
De jongens lachten spottend. "Geef dat hier maar aan ons!"
Li stapte naar voren om zijn vrienden te beschermen. "We willen geen problemen," zei hij kalm, maar vastberaden.
Joris keek naar Amina en Li; hij wist dat zij niet bang waren om voor zichzelf op te komen. "We hebben deze medaille gevonden! We zullen hem niet zomaar geven!"
De spanning steeg toen één van de jongens plotseling probeerde om Amina's hand vast te pakken waar zij de medaille vasthield.
Maar net op dat moment kwam er een oudere man voorbij wandelen met een hond aan zijn lijn. Hij zag wat er gebeurde en liep snel naar hen toe.
"Hé! Wat is hier aan de hand?" vroeg hij streng terwijl hij tussen hen in ging staan.
De jongens keken elkaar aan en besloten zich terug te trekken zonder verder gedoe te maken. Ze draaiden zich om en liepen weg terwijl zij mopperden over wat net gebeurd was.
Amina zuchtte opgelucht toen zij zag dat zij veilig waren nu die man erbij was gekomen.
"Dank u wel!" zei zij tegen hem met een glimlach.
De man knikte vriendelijk terug.
“Geen probleem,” antwoordde hij.
“Het is belangrijk om voor jezelf op te komen.”
Na deze spannende gebeurtenis keken Amina, Li en Joris elkaar aan.
“We moeten teruggaan,” stelde Joris voor.
“Misschien kunnen we meer leren over deze medaille.”
Terug thuis gingen ze online zoeken naar informatie over hun vondst.
Na urenlang speuren ontdekten zij dat deze medaille ooit toebehoorde aan een beroemde ontdekkingsreiziger uit Rotterdam.
Hij had veel avonturen beleefd over zeeën heen!
“Dit is echt bijzonder!” zei Li enthousiast.
“We hebben niet alleen schatten gevonden maar ook geschiedenis!”
Die avond zaten zij samen in hun favoriete café.
Met warme chocolademelk bespraken zij alles wat zij hadden geleerd.
Hun avontuur had hen niet alleen dichter bij elkaar gebracht maar ook meer geleerd over hun eigen stad!
En zo eindigde hun zoektocht niet alleen met schatten maar ook met nieuwe verhalen die zij altijd zouden delen.
Het mysterie van verdwenen schatten had hen samengebracht als nooit tevoren!
En wie weet? Misschien zouden er nog meer mysteries wachten om ontdekt te worden…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes