In een drukke stad, vol hoge gebouwen en veel mensen, woonde een jongen genaamd Sam. Sam was twaalf jaar oud en had een grote liefde voor dieren. Hij had een hond genaamd Max, die altijd bij hem was. Max was een vrolijke hond met een zachte vacht en een staart die nooit stopte met kwispelen.
Sam had ook iets anders: hij had dyslexie. Dit betekende dat lezen en schrijven soms moeilijk voor hem was. Maar dat maakte hem niet minder slim of avontuurlijk. Hij hield van verhalen, vooral over dieren en magie.
Op een dag, terwijl Sam met Max in het park speelde, zag hij iets vreemds in de lucht. Het leek wel een grote schildpad die door de lucht vloog! Sam knipperde met zijn ogen en keek nog eens goed. Ja, het was echt waar! Een schildpad met kleurrijke vleugels zweefde boven hem.
"Max, kijk!" riep Sam enthousiast. Max blafte en sprong omhoog, maar de schildpad bleef gewoon vliegen.
De schildpad landde zachtjes op de grond vlakbij Sam. Het was geen gewone schildpad; zijn schild was versierd met glinsterende sterren en zijn vleugels waren felblauw en groen.
"Hallo daar!" zei de schildpad met een vriendelijke stem. "Ik ben Timo, de vliegende schildpad."
Sam kon zijn oren niet geloven. "Een vliegende schildpad? Hoe kan dat?"
Timo lachte zachtjes. "Dat is een lang verhaal! Maar ik heb hulp nodig."
"Hulp? Wat voor hulp?" vroeg Sam nieuwsgierig.
"Ik ben op zoek naar mijn verloren ster," zei Timo somber. "Zonder die ster kan ik niet meer vliegen."
Sam voelde meteen dat hij Timo wilde helpen. "Ik zal je helpen! Waar is je ster?"
Timo wees naar de hoge gebouwen in de stad. "Ik denk dat mijn ster ergens daarboven is gevallen."
Sam keek naar de hoge gebouwen en voelde zich even bang. Maar toen keek hij naar Max, die vrolijk rondhupste, en besloot dat ze het avontuur moesten aangaan.
"Kom op, Timo! Laten we gaan zoeken!" zei Sam vastberaden.
Ze liepen samen door het park en kwamen al snel bij het eerste gebouw aan. Het was heel hoog en leek wel te reiken tot aan de wolken.
"Hoe komen we daar boven?" vroeg Sam.
Timo glimlachte weer. "Ik kan je helpen! Klim op mijn rug!"
Sam klom voorzichtig op Timo's rug terwijl Max naast hen liep te blaffen van blijdschap. Met één krachtige flap van zijn vleugels steeg Timo op in de lucht!
Ze vlogen hoog boven de stad, voorbij de wolkenkrabbers en over daken van huizen. De wind waaide door Sams haren en hij voelde zich vrij als een vogel.
Na een tijdje zagen ze iets glinsteren tussen twee daken van hoge gebouwen.
"Daar is het!" riep Timo enthousiast.
Ze vlogen dichterbij en zagen inderdaad een mooie ster liggen op het dak van een gebouw. Het was goudkleurig en straalde licht uit als de zon.
"Hoe komen we daar?" vroeg Sam terwijl ze boven het dak zweefden.
"We moeten landen," zei Timo. "Maar ik kan niet goed landen zonder mijn ster."
Sam dacht na. "Misschien kan ik erheen rennen!"
Timo knikte goedkeurend. "Ja! Dat is slim!"
Met één sprongetje landde Timo veilig op het dak terwijl Sam snel naar de ster rende. Hij bukte zich om het te pakken toen hij plotseling hoorde:
"Wat doe jij daar?"
Het was een meisje dat op het dak stond te kijken naar Sam met grote ogen vol verbazing.
"I-ik zoek deze ster," stamelde Sam verlegen omdat hij wist dat lezen soms moeilijk voor hem was.
Het meisje glimlachte vriendelijk. "Dat is mijn ster! Ik heb hem laten vallen toen ik aan het spelen was."
Sam voelde zich even teleurgesteld maar besloot eerlijk te zijn: "Dit is mijn vriend Timo, de vliegende schildpad! Hij heeft deze ster nodig om weer te kunnen vliegen."
Het meisje dacht even na en zei toen: "Als jij me helpt om deze bal terug te krijgen die ik kwijt ben in het park, dan mag je de ster hebben."
Sam knikte enthousiast; dit kon hij doen! “Waar ligt je bal?” vroeg hij snel.
“Bij die grote boom,” wees ze naar beneden waar ze eerder hadden gespeeld in het park.
“Kom op, Timo!” riep Sam terwijl hij weer opstapte op Timo’s rug.
Met één krachtige flap stegen ze weer omhoog richting het park waar ze eerder waren geweest.
Toen ze bij de boom aankwamen, zag Sam al snel de bal liggen onder wat takken verstopt tussen gras en bladeren.
“Hier is je bal!” riep hij blij terwijl hij het oppakte en terugbracht naar het meisje die nu ook in het park stond te wachten met Max aan haar zijde.
“Dank je!” zei ze stralend terwijl ze haar bal aannam van Sam. “Hier is jouw ster!”
Ze gaf hem voorzichtig de gouden ster terug die nu nog meer glans had gekregen door hun avontuur samen.
“Dank je wel!” zei Sam blij terwijl hij weer opstapte op Timo’s rug samen met Max die vrolijk blafte van blijdschap omdat alles goed ging aflopen!
Met zijn nieuwe vriend naast zich stegen ze weer omhoog in de lucht richting hun volgende avontuur!
En zo vlogen ze verder over rooftops van huizen tot aan verre bergen waar nieuwe avonturen hen stonden te wachten…