Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Nina's reis door het sprookjeslandschap**
Het was een warme zomerdag. Nina zat op het zand bij de duinen. De zon scheen fel en de lucht was blauw. Nina hield van de zee. Ze vond het fijn om te zwemmen en te spelen in het water. Maar vandaag was ze niet alleen. Haar vriend Bram was er ook. Bram had een grote glimlach op zijn gezicht.
"Wat gaan we doen vandaag?" vroeg Bram terwijl hij in het zand speelde.
Nina dacht even na. "Laten we naar de duinen gaan," zei ze. "Ik wil de mooie bloemen zien."
Ze stonden op en liepen naar de duinen. Het zand voelde warm aan onder hun voeten. De duinen waren hoog en vol met gras en bloemen. Nina vond het leuk om te rennen en te springen tussen de planten.
"Hier zijn zoveel kleuren!" zei Nina blij terwijl ze naar de bloemen keek.
Bram knikte. "Ja, kijk die gele daar! En die paarse!" Hij wees naar een paarse bloem die zachtjes wiegde in de wind.
Nina voelde zich gelukkig, maar ook een beetje verdrietig. Ze had een visuele beperking, wat betekende dat ze niet alles kon zien zoals anderen dat deden. Soms miste ze dingen die mooi waren, maar ze kon wel voelen en ruiken wat er om haar heen was.
"Wat is er, Nina?" vroeg Bram toen hij haar gezicht zag veranderen.
"Ik vind het zo mooi hier," zei Nina zachtjes, "maar soms voel ik me alleen omdat ik niet alles kan zien."
Bram keek haar aan met begripvolle ogen. "Dat is oké, Nina," zei hij vriendelijk. "Je hebt je eigen manier om dingen te ervaren."
Nina glimlachte weer, dankbaar voor zijn woorden. Ze besloot verder te lopen en meer van het landschap te ontdekken.
Ze kwamen bij een grote heuvel van zand. Het zand glinsterde in de zon als kleine sterretjes. "Laten we naar boven klimmen!" riep Bram enthousiast.
Ze begonnen te klimmen, stap voor stap omhoog over het zachte zand. Toen ze bovenaan waren, keken ze uit over het sprookjeslandschap van duinen en zee.
"Wow," zei Nina terwijl ze haar handen over de warme grond liet glijden. "Dit voelt zo groot."
Bram knikte weer, zijn ogen vol verwondering. "Ja, kijk hoe ver we kunnen kijken!"
Nina sloot haar ogen even en luisterde naar de geluiden om zich heen: de golven die tegen het strand sloegen, vogels die zongen in de lucht en het zachte ruisen van de wind door het gras.
"Dit is mijn favoriete plek," zei ze met een zucht van tevredenheid.
Na een tijdje besloten ze terug te gaan naar beneden om verder te spelen op het strand bij de zee. Het water was koel en verfrissend toen ze hun voeten erin dompelden.
"Voel je dat?" vroeg Bram terwijl hij met zijn handen door het water ging.
"Ja! Het is zo lekker!" antwoordde Nina blij.
Ze spetterden met water en lachten samen terwijl ze zich vermaakten in de branding van de zee.
Na een tijdje gingen ze zitten op het zand om uit te rusten van al dat spelen. Terwijl ze daar zaten, vertelde Bram over zijn hobby: postzegels verzamelen.
"Iedere postzegel heeft een verhaal," legde hij uit enthousiast. "Sommige zijn heel oud of komen uit verre landen."
Nina luisterde aandachtig terwijl hij vertelde over zijn unieke collectie van zeldzame postzegels. Ze vond het interessant hoe elke postzegel iets bijzonders had dat mensen met elkaar verbond, zelfs als ze ver weg waren.
"Ik zou willen dat ik jouw postzegels kon voelen," zei Nina eerlijk.
Bram dacht even na en zei toen: "Misschien kan ik je helpen! Ik kan je vertellen hoe elke postzegel eruitziet."
Dat idee maakte Nina blij! Ze vond het fijn dat Bram haar wilde helpen om meer te leren over iets waar hij zo dol op was.
Terwijl de zon langzaam onderging, maakten ze plannen voor hun volgende avontuur samen: een dagje postzegels bekijken bij Bram thuis!
De dag eindigde met mooie herinneringen aan hun reis door het sprookjeslandschap van duinen en zee. Ondanks haar visuele beperking voelde Nina zich gelukkig en vol vreugde door alles wat zij had ervaren die dag – niet alleen door wat zij zag of niet zag, maar ook door wat zij voelde in haar hart: vriendschap, begrip en liefde voor deze wereld vol kleuren en verhalen.
En zo eindigde hun dag in dit prachtige landschap waar elk moment telde – simpel maar vol betekenis voor beiden.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes