Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Timo en zijn tijdreisvrienden**
Timo was een dappere jongen. Hij had een gemiddelde lengte en was gemiddeld gebouwd. Timo had een passie voor schilderen. Hij hield van kleuren en vormen. Op een dag besloot hij om met zijn vrienden op avontuur te gaan. Ze zouden de zee opgaan met een schip.
Timo had twee goede vrienden: Pippa en Lars. Pippa was een vrolijk meisje met een grote glimlach. Ze had licht gehoorverlies, maar dat weerhield haar niet om te genieten van het leven. Lars was altijd neerslachtig, maar hij was ook heel slim. Samen waren ze een goed team.
Ze gingen naar de haven en zagen het schip liggen. Het schip was groot en wit, met blauwe strepen aan de zijkanten. De naam van het schip was "De Tijdreiziger". Timo vond de naam spannend. "Wat als we echt door de tijd kunnen reizen?" vroeg hij enthousiast.
Pippa lachte en zei: "Dat zou geweldig zijn! Maar laten we eerst gewoon varen." Lars knikte, maar hij keek nog steeds neerslachtig. "Ik weet niet of dat zo leuk is," mompelde hij.
Toch stapten ze aan boord van het schip. De kapitein heette hen welkom en vertelde dat ze naar verschillende plekken zouden varen. Timo kon niet wachten om te schilderen wat hij zou zien.
De eerste bestemming was een klein eiland vol palmbomen en witte stranden. Toen ze aanmeerden, sprongen ze van het schip af en renden naar het strand. Timo pakte zijn schilderspullen uit zijn tas en begon te schilderen.
Pippa verzamelde schelpen terwijl Lars op het strand zat, nog steeds neerslachtig kijkend naar de zee. "Waarom ben je zo somber, Lars?" vroeg Pippa terwijl ze naast hem ging zitten.
"Ik weet niet," antwoordde Lars met een zucht. "Misschien omdat ik niet kan schilderen zoals Timo."
Pippa schudde haar hoofd. "Je hoeft niet te schilderen om gelukkig te zijn! Kijk naar dit mooie eiland!"
Lars keek om zich heen en zag de palmbomen wiegen in de wind. Hij begon te glimlachen, al was het maar even.
Na een tijdje besloten ze terug te gaan naar het schip voor lunch. De kapitein had heerlijke sandwiches gemaakt met kaas en ham. Terwijl ze aten, vertelde hij verhalen over andere plaatsen die ze konden bezoeken.
"Wat als we naar de tijd van de dinosaurussen gaan?" vroeg Timo enthousiast.
"Dat klinkt spannend!" zei Pippa met glinsterende ogen.
Lars keek weer somberder dan ooit. "Maar dat kan toch niet? Dinosaurussen zijn al lang geleden dood."
"Misschien kunnen we wel iets leren over die tijd," zei Timo optimistisch.
Na de lunch vertrokken ze weer op avontuur, deze keer richting onbekende wateren waar volgens de kapitein oude legendes over dinosaurussen waren.
Terwijl ze vaarden, voelde Timo zich vrijer dan ooit tevoren. De zon scheen helder boven hen en de lucht was blauw zonder wolken. Pippa zong vrolijke liedjes terwijl Lars in gedachten verzonken bleef kijken naar de horizon.
Uiteindelijk kwamen ze aan bij een plek waar grote rotsformaties uit het water staken. De kapitein vertelde dat dit ooit een leefgebied voor dinosaurussen was geweest, duizenden jaren geleden.
Timo sprong enthousiast van het schip af en begon meteen te schilderen wat hij zag: de rotsen, de zee en zelfs enkele vogels die rondvlogen.
Pippa verzamelde meer schelpen terwijl Lars langzaam dichterbij kwam kijken bij wat Timo deed. Hij zag hoe blij Timo was met zijn schilderij en voelde iets in zichzelf veranderen.
"Mag ik ook eens proberen?" vroeg Lars voorzichtig.
Timo glimlachte breed en gaf hem een penseel en wat verf. "Natuurlijk! Gewoon doen wat je wilt."
Lars begon voorzichtig te schilderen op een leeg stuk papier dat Timo hem gaf. Het voelde vreemd voor hem, maar naarmate hij verder ging, merkte hij dat hij zich beter voelde.
Pippa kwam kijken naar wat Lars maakte en zei: "Wauw! Dit is mooi! Je hebt talent!"
Lars bloosde bij haar complimentje, maar er verscheen ook een glimlach op zijn gezicht die er eerder niet was geweest.
Na hun creatieve middag besloten ze terug te keren naar het schip voor diner onder de sterrenhemel. Terwijl ze aten, praatten ze over hun avonturen tot nu toe.
"Dit is echt geweldig," zei Timo blij terwijl hij naar zijn vrienden keek.
Pippa knikte enthousiast: "Ja! En we hebben zoveel geleerd vandaag!"
Lars keek nog steeds neerslachtig maar nu met glinsteringen in zijn ogen: "Ik denk dat ik meer wil schilderen."
De kapitein lachte hartelijk: "Dat is goed om te horen! Iedereen kan iets moois maken."
Die nacht sliepen ze onder de sterrenhemel op het dek van De Tijdreiziger, dromend over nieuwe avonturen die nog zouden komen.
De volgende ochtend werden ze wakker door het geluid van golven die tegen het schip klotsten. Ze keken uit over de zee; er waren zoveel mogelijkheden voor nieuwe ontdekkingen!
Timo pakte snel zijn schilderspullen weer op om opnieuw vast te leggen wat hij zag: nieuwe kleuren in de lucht bij zonsopgang, vissen die sprongen uit het water en zelfs enkele meeuwen die voorbij vlogen.
Pippa hielp hem door schelpen te verzamelen als inspiratie voor nieuwe kunstwerken terwijl Lars naast hen zat met zijn penseel in hand; nu vol vertrouwen bezig met zijn eigen creaties.
Hun dagen aan boord van De Tijdreiziger waren gevuld met plezier, kunst maken samen en veel lachen onder elkaar zonder geheimen of zorgen over wat er zou komen na hun reis.
En zo gingen Timo, Pippa en Lars verder op hun avontuur; drie vrienden die samen door tijd én ruimte reisden zonder enige magie of mysterie – alleen maar vriendschap op zee.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes