Op een zonnige dag, in een stad zonder geheimen, zat Rocco op het plein met de fonteinen. De lucht was blauw en de zon scheen fel. Rocco was een kat, maar niet zomaar een kat. Hij was een slaperige kat met grote dromen. Hij had altijd al willen reizen, maar ja, hij had een fysieke beperking aan zijn been. Dat weerhield hem er echter niet van om avonturen te beleven.
Rocco lag op de rand van de fontein en keek naar de mensen om hem heen. Daar was Yannick, een jongen die altijd vol energie zat. Yannick had net zijn skateboard gepakt en reed rondjes over het plein. Hij maakte sprongetjes en draaide rondjes, terwijl hij af en toe naar Rocco keek en lachte.
"Hey Rocco! Kom je ook skaten?" vroeg Yannick met een brede glimlach.
Rocco zuchtte. "Ik ben geen skateboarder, Yannick. Ik ben een kat."
"Ja, maar je kunt toch gewoon kijken? Het is leuk!" zei Yannick terwijl hij weer verder skate.
Aan de andere kant van het plein zat Sanne op een bankje met haar boek. Ze las over verre landen en spannende avonturen. Sanne droomde ervan om zelf te reizen, net als Rocco in zijn dromen deed.
Rocco besloot dat het tijd was voor iets anders dan liggen en dromen. Hij rolde van de rand van de fontein af en kwam op zijn pootjes terecht. "Ik ga iets doen!" riep hij uit.
Yannick stopte met skaten en kwam naar Rocco toe. "Wat ga je doen?"
"Ik weet het nog niet," zei Rocco eerlijk. "Maar ik wil iets avontuurlijks!"
Sanne keek op van haar boek en zei: "Waarom ga je niet naar dat nieuwe café aan de andere kant van het plein? Ze hebben daar Surinaamse snacks!"
Rocco's ogen glinsterden bij het horen van 'snacks'. "Surinaams? Dat klinkt spannend! Laten we gaan!"
Yannick sprong enthousiast op zijn skateboard en zei: "Ik kan je wel duwen! Dan kom je sneller bij het café."
Rocco vond dat een goed idee. Met Yannick die hem duwde, gingen ze snel over het plein richting het café. De fonteinen spetterden vrolijk water in de lucht terwijl ze voorbij kwamen.
Bij het café aangekomen, rook Rocco heerlijke geuren die uit de keuken kwamen. "Wat is dat?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Dat is roti," antwoordde Sanne die hen gevolgd was met haar boek in haar hand. "Het is echt lekker!"
Ze gingen binnen en bestelden hun snacks: roti voor Sanne, patat voor Yannick en voor Rocco… natuurlijk wat vis! Terwijl ze wachtten op hun eten, keken ze rond in het café.
"Dit is echt leuk!" zei Yannick terwijl hij zich omdraaide naar Rocco. "Kijk eens naar al die kleuren!"
Rocco knikte instemmend; alles was zo levendig hier! De muren waren versierd met schilderijen van Surinaamse landschappen en mensen die dansten op muziek.
Hun eten kwam aan tafel en ze genoten ervan alsof ze nooit eerder zoiets hadden geproefd. Het was heerlijk! Terwijl ze aten, vertelde Sanne over haar droom om te reizen naar Suriname.
"Ik wil daarheen gaan," zei ze enthousiast, "om te zien hoe mensen daar leven."
Rocco knikte weer; hij kon zich voorstellen hoe dat zou zijn – onder palmbomen zitten met een kokosnoot in zijn pootjes!
Na hun maaltijd besloten ze terug te gaan naar het plein om nog meer plezier te maken. Yannick pakte zijn skateboard weer op en begon tricks te doen terwijl Sanne weer verder las in haar boek.
Rocco voelde zich gelukkig tussen zijn vrienden – zelfs als hij niet kon skaten of rennen zoals zij deden, kon hij genieten van elk moment samen met hen.
De zon begon onder te gaan en kleurde de lucht oranje-roze terwijl ze samen lachten op het plein bij de fonteinen. Het leven was simpel maar mooi; geen geheimen of mysteries – gewoon genieten van wat er was.
En zo eindigde hun dag vol avontuur zonder enige moraal of diepere betekenis – gewoon drie vrienden die samen waren in hun magische wereld vol eenvoudige vreugde.