Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het Geheim van de Verloren Ster**
Op een mooie zomerdag, toen de zon hoog aan de hemel stond, besloten Kieran en Saar om naar hun favoriete picknickplaats te gaan. Het was een plek waar ze vaak kwamen. Een grote groene open ruimte met een paar bomen en een klein meertje. De lucht was blauw en er waren geen wolken te zien. Kieran had zijn rugzak vol met lekkernijen gepakt: sandwiches, fruit en limonade. Saar had haar gitaar meegenomen, want ze wilde wat muziek maken.
"Kom op, Kieran! We moeten snel gaan!" riep Saar enthousiast terwijl ze haar gitaar vasthield. Kieran knikte en samen renden ze naar de picknickplaats. Ze waren altijd op zoek naar avontuur, zelfs als het maar een simpel uitje was.
Toen ze aankwamen, legden ze hun spullen neer op een groot kleed dat ze hadden meegenomen. Kieran keek om zich heen en zei: "Wat een mooie plek! Laten we eerst wat eten." Ze begonnen te genieten van hun lunch terwijl ze keken naar de eenden die rond het meertje zwommen.
Na het eten pakte Saar haar gitaar en begon te spelen. De klanken vulden de lucht en Kieran begon mee te zingen. Hij had niet de beste stem, maar dat maakte niet uit. Ze hadden plezier samen. Terwijl ze zongen, viel Kieran iets op in het gras.
"Hé, kijk daar!" zei hij terwijl hij naar iets wees dat glinsterde in het zonlicht. Saar stopte met spelen en keek nieuwsgierig naar wat Kieran had gevonden.
Het bleek een kleine stervormige hanger te zijn, gemaakt van metaal. "Wat is dit?" vroeg Saar terwijl ze het oppakte. "Het lijkt wel een verloren ster."
Kieran grinnikte. "Misschien is het wel een geheim van de sterren!" zei hij met een knipoog.
Saar lachte terug. "Of gewoon iets dat iemand heeft laten vallen." Maar diep van binnen voelde ze ook dat er iets bijzonders aan deze hanger was.
Ze besloten om verder te zoeken in de omgeving van de picknickplaats. Misschien konden ze meer vinden over deze 'verloren ster'. Ze renden rond het meertje en keken onder bomen en struiken, maar er was niets anders te vinden.
"Wat als we deze ster aan iemand geven?" stelde Kieran voor. "Misschien kan diegene ons vertellen waar hij vandaan komt."
"Ja! Laten we naar die andere picknickplaats gaan," zei Saar enthousiast. "Daar zitten vaak mensen!"
Ze pakten hun spullen weer in en gingen op weg naar de andere picknickplaats die niet ver weg was. Onderweg zongen ze nog meer liedjes en maakten grappen over alles wat hen opviel: de vogels die floten, de schaduw van de bomen en zelfs over hun eigen gekke ideeën.
Toen ze bij de andere picknickplaats aankwamen, zagen ze een groepje kinderen spelen met een bal. Kieran stapte naar voren en vroeg: "Hé! We hebben iets gevonden! Weet iemand wat dit is?" Hij hield de stervormige hanger omhoog.
De kinderen stopten met spelen en keken nieuwsgierig naar wat Kieran had gevonden. Een meisje met lange vlechten kwam dichterbij lopen. "Dat is cool! Waar heb je dat gevonden?" vroeg zij.
"We vonden het in het gras bij onze picknickplaats," antwoordde Saar terwijl zij ook dichterbij kwam.
"Ik heb nog nooit zoiets gezien," zei het meisje terwijl ze goed keek naar de hanger. "Misschien is het wel van iemand die hier vaak komt."
Kieran dacht na en zei: "Laten we rondvragen! Misschien kunnen we achterhalen wie deze verloren heeft." De groep kinderen stemde in en zo begonnen ze samen aan hun zoektocht.
Ze vroegen aan verschillende mensen die daar waren of zij misschien wisten wie de eigenaar kon zijn van de hanger. Iedereen vond het leuk dat Kieran en Saar zo avontuurlijk bezig waren, maar niemand herkende het voorwerp.
Na enige tijd besloot Kieran dat het tijd was om terug te gaan naar hun eigen picknickplaats. “We hebben ons best gedaan,” zei hij optimistisch terwijl hij weer richting huis liep met Saar naast hem.
Eenmaal terug bij hun plek gingen ze weer zitten op hun kleedje onder een boomschaduw om even uit te rusten na al dat rennen en vragen stellen.
“Wat nu?” vroeg Saar terwijl zij haar gitaar weer oppakte.
“Laten we gewoon muziek maken,” stelde Kieran voor met een brede glimlach op zijn gezicht.
Saar begon weer te spelen terwijl Kieran meezong met alle kracht die hij had. De klanken vulden opnieuw de lucht rondom hen; vrolijker dan ooit tevoren.
Terwijl zij muziek maakten, viel er ineens iets uit Saars tas: haar notitieboekje vol met teksten voor nieuwe liedjes! “Oh nee!” riep zij uit schrik toen zij zag dat enkele pagina’s door elkaar lagen door het vallen van haar tas.
Kieran hielp haar meteen om alles weer op orde te krijgen; samen lachten zij om hoe chaotisch alles soms kon zijn door hun drukke levensstijl vol avonturen – net zoals vandaag!
Uiteindelijk besloten zij dat als niemand wist waar de hanger vandaan kwam of wie hem verloren had, dan konden zij hem misschien zelf houden als herinnering aan deze geweldige dag vol avontuur!
En zo eindigde hun zoektocht zonder echte oplossing; maar voor hen maakte dat niet uit – want elke dag samen was al bijzonder genoeg!
Met volle buiken van al het lekkers dat zij gegeten hadden, zongen zij nog één laatste lied voordat zij moe maar gelukkig teruggingen naar huis – wetende dat elke dag nieuwe avonturen zou brengen… zelfs zonder magie of geheimen!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes