Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Sam en de Tijdmachine**
In een drukke stad, vol met hoge gebouwen en veel verkeer, woonde een jongen genaamd Sam. Sam was klein en stevig, met een rond gezicht en grote ogen die altijd glinsterden van nieuwsgierigheid. Hij hield van lezen, vooral van boeken over magie en avontuur. Elke avond zat hij op zijn bed, omringd door stapels boeken, terwijl hij droomde van verre landen en spannende tijdreizen.
Op een dag, terwijl hij door de stad liep, zag Sam iets bijzonders. Aan de andere kant van een grote brug stond een oude man met een lange baard. De man droeg een lange, versleten jas en had iets glinsterends in zijn handen. Sam was nieuwsgierig en besloot dichterbij te gaan kijken.
"Hallo daar!" riep de oude man met een vriendelijke stem. "Ik ben Lennart, de klunzige tovenaar."
Sam keek naar het glinsterende voorwerp in Lennarts handen. Het leek wel een tijdmachine! "Wat is dat?" vroeg Sam met grote ogen.
"Dit is mijn tijdmachine," zei Lennart trots. "Ik heb hem zelf gemaakt! Maar ik ben niet zo goed in magie, dus soms gaat het mis."
Sam's hart begon sneller te kloppen. Een tijdmachine! Dat was precies wat hij altijd had willen zien. "Kan ik het proberen?" vroeg hij enthousiast.
Lennart lachte en knikte. "Natuurlijk! Maar wees voorzichtig. Het kan spannend worden."
Sam stapte naar voren en keek naar de machine. Het was een vreemd apparaat vol knoppen en lichten. Hij voelde zich zorgzaam; wat als er iets misging? Maar zijn nieuwsgierigheid was sterker dan zijn angst.
"Druk op deze knop," zei Lennart terwijl hij naar een grote rode knop wees. "Dat brengt je naar het verleden."
Met trillende handen drukte Sam op de knop. Er kwam een felle lichtflits en voor hij het wist, stond hij op dezelfde brug, maar alles om hem heen was anders. De gebouwen waren lager en er waren geen auto's te zien.
"Waar ben ik?" vroeg Sam zich af.
Een vrouw met lang haar kwam voorbij lopen met een mand vol groenten. Ze droeg een schort en glimlachte vriendelijk naar Sam. "Buongiorno!" zei ze vrolijk in het Italiaans.
Sam voelde zich even verloren maar ook opgewonden. Hij had altijd al willen weten hoe het leven vroeger was! Hij besloot verder te lopen over de brug om meer te ontdekken.
Aan de andere kant van de brug zag hij kinderen spelen op straat zonder zorgen of angst voor verkeer of technologie. Ze speelden tikkertje en lachten luidkeels terwijl ze renden achter elkaar aan.
Sam voelde zich klein tussen hen in, maar dat maakte hem niet uit; hij genoot van hun vreugdevolle spelletjes. Hij wilde meedoen maar wist niet hoe te vragen zonder hen te storen.
Na enige tijd besloot hij verder te verkennen en kwam bij een klein café waar mensen zaten te genieten van hun koffie en gebakjes. De geur van versgebakken broodjes vulde de lucht; het maakte hem hongerig.
"Mag ik hier binnenkomen?" vroeg Sam aan de ober die er vriendelijk uitzag.
"Tuurlijk!" zei de ober met een brede glimlach terwijl hij hem uitnodigde om binnen te komen.
Sam ging zitten aan een tafeltje bij het raam en bestelde iets lekkers: tiramisu! Terwijl hij wachtte op zijn bestelling, keek hij naar buiten naar al die blije mensen die voorbij liepen.
Na zijn heerlijke tiramisu besloot Sam weer terug te gaan naar Lennart's tijdmachine om terug te keren naar zijn eigen tijd. Hij drukte opnieuw op de rode knop en weer flitste alles om hem heen in fel licht.
Toen het licht verdween, stond Sam weer op dezelfde brug waar alles begon – maar nu voelde alles anders aan; alsof hij iets waardevols had geleerd over leven in het moment zonder angst of zorgen.
Lennart stond daar nog steeds met zijn tijdmachine klaar voor gebruik. "Hoe was je reis?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Het was geweldig!" riep Sam enthousiast uitgelaten terug terwijl zijn ogen straalden van vreugde. "Ik heb zoveel geleerd over hoe mensen vroeger leefden!"
Lennart knikte goedkeurend terwijl hij glimlachte: "Dat is mooi om te horen! Soms is het goed om even stil te staan bij wat we hebben."
Sam dacht na over wat Lennart zei; misschien moest hij vaker genieten van kleine dingen zoals lezen of gewoon buiten spelen zonder bang te zijn voor wat anderen denken of zeggen.
Met nieuwe inzichten nam Sam afscheid van Lennart en liep terug naar huis over dezelfde brug waar hun avontuur begon – maar nu voelde elke stap lichter aan dan ooit tevoren!
En zo eindigde Sams avontuur met de tijdmachine – niet alleen als lezer van fantasyboeken maar ook als jongen die leerde dat zelfs kleine momenten vol betekenis kunnen zitten als je ze maar wilt zien!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes