Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Tessa en de Betoverde Muziekdoos**
In een drukke stad, waar de straten vol waren met mensen en auto’s, woonde een meisje genaamd Tessa. Tessa was een avontuurlijke dertienjarige met een grote droom. Ze wilde de wereld zien, nieuwe plekken ontdekken en verhalen verzamelen. Maar Tessa had ook een fysieke beperking aan haar been. Dit maakte het soms moeilijk voor haar om te rennen of te springen zoals andere kinderen. Toch gaf ze niet op. Haar geest was vrij, en dat was wat telde.
Op een dag, terwijl ze door de stad liep, zag ze iets bijzonders in een etalage van een oude winkel. Het was een muziekdoos. De doos was klein en rond, met prachtige versieringen in gouden kleuren. Tessa voelde meteen dat er iets speciaals aan deze muziekdoos was. Ze kon het niet uitleggen, maar het trok haar aan.
“Wat zou er in zitten?” vroeg ze zich af terwijl ze naar binnen keek.
De winkel was oud en vol met allerlei spullen. Er waren boeken, schilderijen en zelfs oude meubels. Maar de muziekdoos bleef haar aandacht trekken. Ze besloot naar binnen te gaan.
“Hallo!” zei de eigenaar van de winkel, een vriendelijke man met grijze haren en een grote glimlach.
“Hallo,” antwoordde Tessa verlegen. “Ik zag die muziekdoos daar.”
“Oh, dat is een bijzondere doos,” zei de man terwijl hij naar de doos wees. “Hij speelt mooie melodieën.”
Tessa knikte enthousiast. “Mag ik hem even aanraken?”
De man knikte en gaf haar de doos. Tessa voelde het koude metaal onder haar vingers terwijl ze voorzichtig het deksel opendeed. Een zachte melodie vulde de ruimte, en Tessa sloot haar ogen om te luisteren.
De muziek bracht haar naar andere plekken in haar verbeelding: tropische eilanden met palmbomen, bergen die hoog boven de wolken uitstaken en steden vol leven en kleur.
“Waar komt deze muziek vandaan?” vroeg ze nieuwsgierig.
“Dat weet ik niet precies,” zei de man met een glimlach. “Maar ik heb gehoord dat het geïnspireerd is door Surinaamse klanken.”
Tessa’s ogen glinsterden bij het horen van dit woord: Suriname! Ze had veel verhalen gehoord over dit verre land van kleurrijke culturen en prachtige natuur.
“Ik wil meer weten over Suriname!” riep ze enthousiast.
De man lachte vriendelijk. “Misschien kun je ooit zelf gaan reizen.”
Die avond kon Tessa niet slapen. De muziekdoos speelde nog steeds in haar hoofd, samen met dromen van verre landen en avonturen die op haar wachtten.
De volgende dag besloot Tessa om naar het park te gaan om buiten te zijn en na te denken over wat ze had gehoord over Suriname. Het park was groot en vol bomen, bloemen en mensen die genoten van hun vrije tijd.
Terwijl ze door het park liep, kwam ze Hugo tegen, een jongen uit haar klas die altijd vol verhalen zat over zijn eigen avonturen in andere landen.
“Hé Tessa! Wat doe jij hier?” vroeg Hugo terwijl hij op zijn skateboard voorbij zoefde.
“Ik heb net iets bijzonders ontdekt,” zei Tessa enthousiast terwijl ze hem vertelde over de muziekdoos en Suriname.
Hugo luisterde aandachtig. “Dat klinkt geweldig! Je moet echt gaan reizen!”
Tessa knikte maar wist dat het moeilijk zou zijn vanwege haar beenbeperking. Toch voelde ze zich opgewonden bij het idee om nieuwe plekken te ontdekken.
“Misschien kunnen we samen plannen maken,” stelde Hugo voor terwijl hij naast haar ging zitten op een bankje in het park.
Tessa dacht na over zijn voorstel. Samen plannen maken klonk leuk! Maar hoe konden zij dat doen? Ze waren nog maar kinderen zonder geld of vervoer naar verre landen.
“We kunnen beginnen met kleine avonturen hier in onze stad,” stelde Hugo voor na even nadenken.
Dat idee vond Tessa geweldig! Ze besloten elke week iets nieuws te doen: nieuwe parken bezoeken, musea ontdekken of zelfs verschillende soorten eten proberen uit alle hoeken van de wereld die in hun stad vertegenwoordigd waren.
Hun eerste avontuur begon al snel toen ze besloten om naar een nieuw restaurant te gaan dat Surinaamse gerechten serveerde. Toen ze binnenkwamen, werden hun zintuigen overweldigd door heerlijke geuren van kruiden en specerijen die hen deden denken aan wat ze hadden gehoord over Suriname.
Ze bestelden roti met kip en atjar – iets wat Tessa nog nooit eerder had geproefd maar waarover Hugo veel had verteld. Terwijl ze aten, vertelde Hugo verhalen over zijn reizen naar verschillende landen: hoe hij had gezwommen in helderblauw water of had gekampeerd onder sterrenhemels zo helder als diamanten.
Tessa luisterde gefascineerd naar elk verhaal terwijl zij zich voorstelde hoe het zou zijn om daar zelf te staan – onder die sterrenhemel of zwemmend in dat blauwe water.
Na hun maaltijd gingen ze terug naar het park waar Hugo voorstelde om samen te oefenen met skateboarden – iets wat hij goed kon maar waar Tessa moeite mee had vanwege haar beperking aan haar been.
Met geduld hielp Hugo Tessa om beter te worden op het skateboarden; hij gaf tips over balans houden en hoe je je gewicht moest verplaatsen zonder angstig te worden als je viel – wat soms gebeurde!
Langzaam maar zeker begon Tessa zich zekerder te voelen op het skateboard; elke keer als zij viel stond zij weer op om opnieuw te proberen – net zoals zij altijd deed bij alles wat zij wilde bereiken!
Hun weken vlogen voorbij gevuld met kleine avonturen; elke week leerde zij meer over zichzelf én over wat mogelijk was ondanks uitdagingen!
Op een dag besloten zij samen terug te gaan naar de oude winkel waar alles begon – waar die betoverende muziekdoos stond! Toen zij binnenkwamen zagen zij dezelfde vriendelijke man achter de toonbank staan; hij glimlachte toen hij hen herkende!
“Tess!” riep hij vrolijk uit! “Heb je meer geleerd sinds je hier bent geweest?”
“Oh ja!” antwoordde zij enthousiast! “We hebben zoveel gedaan!”
Hugo voegde toe: “En we willen graag meer leren!”
De man knikte goedkeurend; hij vertelde hen dat elke melodie uit zijn muziekdozen verhalen vertelt – net zoals hun eigen avonturen dat deden!
Met nieuwe inspiratie verlieten zij opnieuw de winkel; deze keer wisten zij dat avontuur overal om hen heen lag – zelfs dichtbij huis!
En zo gingen hun dagen verder gevuld met ontdekkingen; geen geheimen of magie nodig – alleen vriendschap tussen twee kinderen die samen durfden dromen én proberen!
En wie weet? Misschien zou er ooit nog eens tijd komen waarin ook echte verre reizen mogelijk zouden zijn…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes