Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Zoe's Zoektocht naar Geluk**
In een kleurrijke tuin, vol met bloemen en planten, woonde een nieuwsgierige giraffe genaamd Zoe. Zoe had een lange nek en grote ogen. Ze hield van de zon en de frisse lucht. Elke dag keek ze naar de bloemen die in verschillende kleuren bloeiden. Rood, geel, blauw en paars. De tuin was haar thuis en ze voelde zich er gelukkig.
Maar op een dag voelde Zoe iets anders. Ze voelde dat er meer was dan alleen de tuin. Ze wilde op zoek gaan naar geluk buiten haar vertrouwde plek. “Wat is geluk?” vroeg ze zich af. “Is het iets dat ik kan vinden?” Zoe besloot dat ze op zoek moest gaan.
Zoe begon haar zoektocht door de tuin te verkennen. Ze zag Thomas, een jongen die vaak in de tuin speelde. Hij had altijd een grote glimlach op zijn gezicht. “Thomas!” riep Zoe. “Weet jij wat geluk is?”
Thomas keek omhoog naar Zoe met zijn heldere ogen. “Geluk? Dat is als je iets doet wat je leuk vindt,” zei hij terwijl hij met zijn bal speelde.
“Wat leuk!” zei Zoe enthousiast. “Wat doe jij graag?”
“Ik hou van voetballen,” antwoordde Thomas terwijl hij zijn bal omhoog gooide.
Zoe dacht na over wat zij leuk vond om te doen. Ze hield van het gevoel van de zon op haar huid en het geluid van de vogels die zongen. Maar was dat geluk? Ze besloot verder te zoeken.
Zoe liep verder door de tuin en kwam Amber tegen, een meisje dat vaak met haar poppen speelde onder een grote boom. “Amber!” riep Zoe weer. “Weet jij wat geluk is?”
Amber keek op van haar spelletje en glimlachte naar Zoe. “Geluk is als je speelt met je vrienden,” zei ze terwijl ze haar poppen in verschillende posities zette.
“Dat klinkt fijn,” zei Zoe, maar ze had geen vrienden om mee te spelen zoals Amber dat deed.
Zoe voelde zich weer even alleen, maar ze gaf niet op. Ze wilde weten wat geluk voor haar betekende.
Ze besloot om naar het andere einde van de tuin te gaan waar de grootste bloemen groeiden. De bloemen waren zo groot dat ze bijna tegen de lucht leken te reiken! Terwijl ze daar stond, rook ze hun zoete geur en voelde ze zich blij.
“Misschien is dit geluk,” dacht Zoe bij zichzelf terwijl ze genoot van het moment.
Maar toen kwam er een lichte bries die door de bloemen waaide en hun geur verspreidde over de hele tuin. Het maakte haar nog gelukkiger! “Ja! Dit is het!” riep Zoe blij uit.
Toch bleef er iets knagen in haar gedachten: was dit alles? Was geluk alleen maar genieten van mooie dingen?
Zoe besloot om nog verder te kijken dan alleen de bloemen en planten in haar tuin. Misschien kon ze meer ontdekken buiten deze kleurrijke plek.
Ze liep naar het hek aan het einde van de tuin en keek over het hek heen naar wat daarachter lag: een open veld vol gras en zonnebloemen die zich naar de zon draaiden.
“Dit moet ik zien!” zei Zoe tegen zichzelf terwijl ze voorzichtig onder het hek door kroop.
Aan de andere kant vond ze een groot veld vol met vrolijke zonnebloemen die allemaal hun gezichten naar boven hieven, net zoals zij deed als ze naar de lucht keek.
Zoe begon rond te lopen tussen de zonnebloemen en voelde zich vrijer dan ooit tevoren! De zon scheen fel en alles leek zo levendig om haar heen.
Terwijl zij daar stond te genieten, zag zij Thomas weer aan komen lopen met zijn bal onder zijn arm en Amber met haar poppen in hand.
“Wat doe jij hier?” vroeg Thomas verbaasd toen hij Zoe zag tussen alle zonnebloemen.
“Ik ben op zoek naar geluk!” antwoordde Zoe enthousiast.
Amber lachte: “Geluk vind je overal! Kijk eens hoe mooi deze bloemen zijn!”
Zoe knikte instemmend terwijl zij zich omdraaide om alle kleuren om zich heen te bewonderen: geel, groen, blauw… Het maakte niet uit welke kleur; alles was mooi!
Samen speelden Thomas en Amber ook in het veld tussen de zonnebloemen terwijl Zoe hen observeerde vanuit haar hoge positie tussen alle bloemen.
Ze voelde zich gelukkig omdat zij hen kon zien lachen en spelen, zelfs al deed zij niet mee zoals zij graag zou willen doen vanwege haar lange benen die niet goed konden rennen of springen zoals bij hen deden.
De tijd vloog voorbij totdat het begon te schemeren; gouden stralen van licht vielen over het veld als een warme dekens voor iedereen die daar was geweest vandaag.
“Dit was leuk!” zei Thomas toen hij moe maar blij zat neerplofte naast Amber onder één van de grote zonnebloemen.
“Ja,” voegde Amber toe terwijl zij knikte: “Geluk zit soms gewoon in kleine dingen.”
Zoe dacht na over wat zij had geleerd vandaag: misschien was geluk niet één ding of één plek; misschien kon je gelukkig zijn door simpelweg te genieten van elk moment dat je hebt – of dat nu alleen of samen met anderen is!
Met deze gedachte keerde Zoe terug naar huis in haar kleurrijke tuin waar alles begon; nu wist zij dat geluk overal kon worden gevonden zolang je maar goed keek!
En zo eindigde Zoë's zoektocht naar geluk – niet met antwoorden maar met nieuwe vragen over wat echt belangrijk voor jou kan zijn… En wie weet waar deze nieuwsgierige giraffe nog meer naartoe zal gaan?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes