Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Lily en haar Wonderlijke Vrienden**
Aan de rand van een groot park woonde een meisje genaamd Lily. Lily had een vrolijk gezicht met grote, glanzende ogen en een lach die altijd straalde. Ze hield van het park. Elke dag ging ze erheen om te spelen en te genieten van de frisse lucht.
Lily had veel vrienden in het park. Haar beste vriend was Julian. Julian was een jongen met krullend haar en altijd een glimlach op zijn gezicht. Hij hield van rennen en springen, net als Lily. Samen maakten ze de mooiste avonturen mee.
Op een zonnige dag besloten Lily en Julian om naar het park te gaan om te spelen. Ze namen hun ballen mee, want ze wilden voetballen. Het gras was groen en zacht onder hun voeten. Ze renden naar hun favoriete plekje, waar veel ruimte was om te spelen.
“Kom op, Julian! Laten we beginnen!” riep Lily enthousiast.
Julian knikte en trapte de bal naar Lily. Ze schoot de bal terug met al haar kracht. Het spelletje ging snel en ze lachten veel. Soms viel de bal in het gras of rolde hij weg, maar dat maakte niet uit. Ze hadden plezier!
Na een tijdje kwamen Romy en haar hondje Max ook naar het park. Romy was een vrolijk meisje met lange vlechten en altijd een strik in haar haar. Max was een klein, bruin hondje dat graag achter ballen aan rende.
“Hallo, Lily! Hallo, Julian!” riep Romy terwijl ze met Max aan kwam lopen.
“Hallo Romy! Wil je meedoen?” vroeg Julian.
“Ja, dat lijkt me leuk!” zei Romy blij.
Ze begonnen samen te voetballen met Max die enthousiast rondjes om hen heen rende. Soms probeerde Max de bal te pakken, wat zorgde voor nog meer gelach.
Na een tijdje waren ze moe van het voetballen. Ze gingen op het gras zitten om uit te rusten.
“Wat zullen we nu doen?” vroeg Lily terwijl ze naar de lucht keek.
“Ik weet het! Laten we picknicken!” zei Romy enthousiast.
Dat klonk als een geweldig idee! De kinderen haalden hun rugzakken tevoorschijn vol met lekkernijen: boterhammen, fruit en sapjes. Ze spreidden hun dekentje uit op het gras en begonnen te eten.
“Dit is lekker!” zei Julian terwijl hij zijn boterham at.
“Ja! En kijk eens hoe mooi de bloemen zijn!” zei Romy terwijl ze naar de kleurrijke bloemen om hen heen wees.
Lily knikte instemmend. “Het is echt prachtig hier!”
Na de picknick besloten ze om nog iets leuks te doen. “Wat als we gaan verstoppen?” stelde Julian voor.
“Ja! Dat is leuk!” zei Romy terwijl ze zich al voorbereidde om zich ergens te verstoppen.
Lily telde tot twintig terwijl Julian en Romy zich verstopt hadden achter bomen en struiken in het park. Toen ze klaar was met tellen, begon ze hen te zoeken.
Ze vond Julian snel achter een grote boomstam. “Gevonden!” riep ze lachend.
Julian lachte terug en samen zochten ze verder naar Romy. Na even zoeken vonden ze haar achter een struik vol bloemen.
“Jij bent ook gevonden!” zei Lily blij terwijl Romy eruit kwam met bloemblaadjes in haar haren.
Ze speelden nog wat rondjes verstoppertje totdat de zon begon onder te gaan. De lucht kleurde prachtig oranje en roze, wat alles nog mooier maakte in het park.
“We moeten snel naar huis,” zei Romy terwijl ze naar de lucht keek.
“Ja,” zei Julian, “maar dit was echt leuk!”
Lily knikte enthousiast: “We moeten dit snel weer doen!”
De drie vrienden pakten hun spullen bij elkaar en liepen samen richting huis. Terwijl ze liepen, praatten ze over wat voor leuke dingen ze volgende keer zouden kunnen doen in het park: misschien weer voetballen of misschien zelfs vliegeren!
Toen Lily thuis kwam, voelde ze zich gelukkig. Ze had genoten van deze dag vol spelletjes, lachen en lekker eten met haar vrienden Julian en Romy. Het park aan de rand van hun buurt was echt bijzonder voor hen allemaal.
En zo eindigde weer een mooie dag voor Lily en haar wonderlijke vrienden aan de rand van het park, waar elke dag nieuwe avonturen wachten om ontdekt te worden!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes