Kinderverhaaltje: De Betoverde Klok die Tijd Stopte (door een ondeugende aap)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De Betoverde Klok die Tijd Stopte**

Op een mooie dag, met een helderblauwe lucht en een warme zon, zaten Kobe en Pippa op een schilderachtig uitzichtpunt. Dit uitzichtpunt was hun favoriete plek. Van hieruit konden ze de hele vallei zien. De bomen waren groen, de bloemen kleurden de velden en de lucht was vol met vogels die vrolijk zongen.

Kobe was een ondeugende aap. Hij had kort steil zwart haar en droeg altijd vintage kleding. Vandaag had hij een oude spijkerbroek aan en een felgekleurde T-shirt. Pippa, zijn beste vriendin, zat naast hem. Ze had ook vintage kleding aan: een schattige jurk met bloemen erop. Haar ogen glinsterden van blijdschap terwijl ze naar het uitzicht keek.

"Wat een prachtig uitzicht!" zei Pippa terwijl ze haar camera pakte. Ze hield van fotografie en maakte graag foto's van alles wat mooi was. Kobe keek nieuwsgierig toe terwijl Pippa haar camera instelde.

"Ik wil ook iets doen!" riep Kobe enthousiast. "Laat mij ook iets maken!"

Pippa lachte en zei: "Oké, maar dan moet je wel stil zijn als ik foto's maak."

Kobe knikte snel en deed zijn best om stil te zijn. Maar dat was moeilijk voor hem! Hij kon niet wachten om iets leuks te doen.

Terwijl Pippa foto's maakte van de bloemen en de lucht, zag Kobe iets glinsteren in het gras. Hij boog zich voorover en ontdekte een oude klok. Het was geen gewone klok; het leek wel alsof het uit een sprookje kwam! De klok had mooie versieringen en er stond iets op geschreven: "De tijd stopt hier."

Kobe vond het heel bijzonder. "Pippa! Kijk eens wat ik heb gevonden!" riep hij terwijl hij de klok omhoog hield.

Pippa draaide zich om en keek naar de klok. "Wow! Dat is echt mooi! Wat staat er op?" vroeg ze nieuwsgierig.

"Er staat dat de tijd hier stopt," zei Kobe met grote ogen.

Pippa lachte weer. "Dat kan niet waar zijn! Tijd kan niet stoppen."

Maar Kobe dacht na over wat hij had gelezen. Wat als het waar was? Wat als ze even konden stoppen met alles? Geen zorgen meer, geen vermoeidheid, gewoon genieten van dit moment.

"Wat als we het proberen?" stelde Kobe voor.

Pippa schudde haar hoofd, maar ze vond het idee leuk. "Oké, laten we doen alsof we de tijd stoppen!"

Kobe zette de klok op de grond en deed alsof hij op een knop drukte. "Tijd stop!" riep hij luid.

Tot hun verbazing gebeurde er niets bijzonders. De vogels zongen nog steeds, de wind waaide zachtjes door hun haren, maar toch voelde alles anders aan.

"Misschien moeten we gewoon genieten van dit moment," zei Pippa terwijl ze weer begon te fotograferen.

Kobe knikte enthousiast en begon te dansen rond de klok terwijl Pippa foto's maakte van zijn gekke bewegingen. Ze lachten samen en genoten van hun tijd op het uitzichtpunt.

Na een tijdje stopte Pippa met fotograferen en keek naar Kobe die nog steeds aan het dansen was. "Je bent echt gek!" zei ze lachend.

"Dat weet ik!" antwoordde Kobe vrolijk terwijl hij verder danste.

Ze bleven nog even bij de klok zitten, pratend over hun dromen en wat ze later wilden worden. Pippa wilde fotograaf worden in grote steden zoals Parijs of New York, terwijl Kobe droomde van avonturen in verre landen waar hij nieuwe dingen kon ontdekken.

De zon begon langzaam onder te gaan en kleurde de lucht in prachtige tinten oranje en roze. Het uitzichtpunt werd magisch door het licht van de ondergang.

"Dit is zo mooi," zei Pippa zachtjes terwijl ze naar de lucht keek.

Kobe knikte instemmend maar dacht ook aan hoe fijn het zou zijn als ze deze momenten konden vastleggen in de tijd – net zoals met haar camera maar dan zonder dat er ooit iets zou veranderen.

Uiteindelijk besloten ze dat het tijd was om naar huis te gaan voordat het donker werd. Ze pakten de klok op om mee te nemen naar huis als herinnering aan deze bijzondere dag.

Terwijl ze terugliepen, praatten ze over alles wat hen blij maakte: mooie foto’s maken, dansen in het gras, lachen om kleine dingen – al die simpele momenten die hen gelukkig maakten zonder dat er magie of geheimen nodig waren.

En zo eindigde hun dag bij het schilderachtige uitzichtpunt met herinneringen die nooit zouden vervagen – net zoals zijzelf altijd zouden blijven lachen om hun avonturen samen bij ‘De Betoverde Klok die Tijd Stopte’.

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes