Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De geheimzinnige schatkaart**
Er was eens een rustige visserman die aan de rand van een groot meer woonde. Zijn naam was Jan. Jan hield van vissen en van de natuur om hem heen. Elke dag ging hij met zijn kleine bootje het meer op om te vissen. Hij had een eenvoudige, maar gelukkige leven.
Op een dag, terwijl Jan aan het vissen was, zag hij iets glinsteren onder water. Hij boog zich voorover en viste het eruit. Het was een oude, versleten kaart. Jan keek goed naar de kaart en zag dat er iets op stond. Het leek wel een schatkaart! Er stonden vreemde tekens op en er was een grote 'X' op de kaart getekend.
Jan kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Hij besloot om de kaart mee naar huis te nemen. Thuis aangekomen, liet hij de kaart zien aan zijn buurjongen Timo en zijn buurmeisje Celine. Timo had altijd al van avontuur gehouden en Celine was slim en hield van raadsels.
"Wat denken jullie dat dit is?" vroeg Jan terwijl hij de kaart op tafel legde.
Timo keek aandachtig naar de kaart. "Misschien is het wel een echte schat!" zei hij enthousiast.
Celine knikte. "Ja, maar we moeten goed kijken naar de tekens op de kaart. Misschien kunnen we ontdekken waar de schat ligt."
Ze bestudeerden de kaart samen. Er waren bergen, rivieren en bomen getekend, maar ook vreemde symbolen die ze niet begrepen. "Kijk hier," zei Celine terwijl ze met haar vinger over de kaart ging, "dit teken lijkt op een grote steen."
"En daar," voegde Timo toe, "is die 'X'. Dat moet wel de plek zijn waar we moeten zoeken!"
Jan glimlachte naar hen beiden. "Laten we morgen gaan kijken," stelde hij voor.
De volgende ochtend stonden Timo en Celine vroeg op. Ze namen wat eten mee en volgden Jan naar het meer. Ze stapten in het bootje van Jan en voeren naar het punt dat op de kaart stond aangegeven.
Na een tijdje varen kwamen ze bij een plek waar grote stenen lagen langs het water. "Dit moet het zijn!" riep Timo blij.
Ze stapten uit het bootje en gingen naar de stenen toe. Celine keek goed rond en zei: "We moeten zoeken naar die grote steen die op de kaart staat."
Ze zochten tussen de stenen en keken goed om zich heen. Na enige tijd zagen ze eindelijk een grote ronde steen liggen met vreemde tekens erop gegrift.
"Dit is hem!" riep Celine enthousiast.
Timo begon te graven rondom de steen met zijn handen. Jan hielp ook mee door wat zand weg te scheppen met zijn voeten. Na enkele minuten hard werken voelde Timo iets hards onder zijn handen.
"Ik heb iets gevonden!" riep hij uit.
Ze keken allemaal nieuwsgierig toe terwijl Timo verder groef. Langzaam kwam er een oude kist tevoorschijn, bedekt met aarde en mos.
"Wat zou erin zitten?" vroeg Celine vol spanning.
Jan hielp hen om de kist open te maken. Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk ging het open met een krakend geluid.
Binnenin vonden ze geen goud of juwelen, maar iets anders: oude munten, boeken vol verhalen over avonturen en kaarten van andere plekken in de wereld!
"Dit is ook heel bijzonder," zei Celine terwijl ze één van de boeken opensloeg.
Timo keek teleurgesteld maar zei toen: "Ja, misschien is dit nog beter dan goud! We kunnen samen nieuwe avonturen beleven!"
Jan knikte instemmend: "Jullie hebben gelijk! Deze boeken kunnen ons meenemen naar plaatsen waar we nog nooit geweest zijn."
Ze besloten om alles mee terug te nemen naar huis en samen te lezen over alle avonturen die hen te wachten stonden.
Die avond zaten ze samen rond het vuur bij Jan's huisje, met boeken in hun handen en verhalen in hun harten. De geheimzinnige schatkaart had hen niet alleen rijk gemaakt aan oude munten, maar ook aan nieuwe dromen en avonturen die nog moesten komen.
En zo eindigde hun zoektocht niet alleen bij één schat, maar begon er juist een hele nieuwe reis vol verhalen voor Timo, Celine en hun vriend Jan, de rustige visserman aan het meer.
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes