Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het avontuur van de vliegende schildpad**
Er was eens een schildpad. Zijn naam was Timo. Timo was niet zomaar een schildpad. Nee, hij had een grote droom. Hij wilde vliegen! Dat klinkt misschien gek, maar Timo dacht dat het heel leuk zou zijn om door de lucht te zweven, net als de vogels.
Timo woonde in een groot bos. Het bos was vol met bomen, bloemen en dieren. Maar er waren geen dorpen in de buurt. Het was een rustige plek, waar iedereen zijn eigen ding deed. De vogels zongen hun liedjes, de konijnen sprongen rond en de hagedissen zonnen zich op een steen.
Op een dag zat Timo op zijn favoriete plek, onder een grote eik. Hij keek naar de vogels die hoog in de lucht vlogen. "Oh, wat zou ik graag willen vliegen," zuchtte hij. "Waarom kan ik niet gewoon opstijgen en rondvliegen?"
Net op dat moment kwam Nora langs. Nora was een slimme en nieuwsgierige eekhoorn. Ze hoorde Timo's zucht en vroeg: "Waarom wil je vliegen, Timo? Je bent toch een schildpad?"
"Ja," zei Timo met droevige ogen, "maar ik wil ook avonturen beleven in de lucht! Ik wil de wereld van boven zien!"
Nora dacht even na en zei toen: "Misschien kunnen we iets verzinnen! Wat als we je helpen om te vliegen?"
Timo's ogen gingen glinsteren van blijdschap. "Dat zou geweldig zijn! Maar hoe dan?"
Nora krabde achter haar oren en zei: "We hebben iets nodig dat je kan helpen om te stijgen." Ze keek om zich heen en zag een paar takken liggen.
"Wat als we deze takken gebruiken? We kunnen ze aan je schild bevestigen!" stelde ze voor.
Timo vond het idee leuk. Dus samen gingen ze aan het werk. Nora verzamelde takken terwijl Timo stilletjes zat te wachten. Na een tijdje had Nora genoeg takken verzameld.
Ze bonden de takken stevig aan Timo's schild met wat touw dat ze vonden tussen de bladeren. Het zag er best grappig uit! Timo voelde zich nu echt als een vliegende schildpad.
"Oké," zei Nora enthousiast, "nu moeten we je omhoog krijgen! Ga maar op die heuvel staan."
Timo kroop naar de heuveltop en keek naar beneden. Het leek heel hoog! Maar hij was vastberaden om te vliegen.
"Tel tot drie!" riep Nora.
"Een... twee... drie!" riep Timo en hij duwde zichzelf van de heuvel af.
In het begin voelde het alsof hij gewoon viel, maar toen gebeurde er iets wonderlijks! De takken begonnen te wapperen in de lucht! Voor even leek het alsof hij echt vloog!
Maar al snel viel hij weer naar beneden met een plof in het gras.
"Oeps," zei Nora terwijl ze lachte, "misschien moeten we het anders aanpakken."
Timo schudde zijn hoofd en lachte ook. "Ja, misschien is dit niet zo'n goed idee."
Ze besloten dat ze meer hulp nodig hadden. Misschien konden ze andere dieren vragen om hen te helpen? Dus gingen ze op zoek naar vrienden in het bos.
Eerst kwamen ze bij Benny de uil. Benny zat op zijn tak en keek wijs uit zijn ogen.
"Benny," vroeg Nora, "kun jij ons helpen om Timo te laten vliegen?"
Benny dacht even na en zei toen: "Ik weet niet of dat mogelijk is voor een schildpad." Maar toen kreeg hij ineens een idee: "Wat als we hem aan mijn vleugels binden? Dan kan ik hem omhoog tillen!"
Dat klonk goed voor Timo! Dus Benny vloog laag naar beneden terwijl Nora hielp om Timo aan Benny's vleugels vast te maken met meer touw.
"Ben je klaar?" vroeg Benny terwijl hij zich voorbereidde om op te stijgen.
"Ja!" riep Timo vol enthousiasme.
Benny vloog omhoog met Timo aan zijn vleugels vastgebonden. Voor even voelde Timo zich vrij als een vogel! Hij zag alles van bovenaf: het bos, de bloemen en zelfs andere dieren die onder hem speelden.
Maar plotseling merkte Benny dat het moeilijk werd om verder omhoog te gaan met zo'n zware last!
"Timo!" riep Benny paniekerig, "je bent te zwaar!"
En voordat ze het wisten, vielen ze weer naar beneden met een plof in het gras naast hun vrienden.
"Oeps," zei Benny terwijl hij zijn veren schudde. "Dit is ook geen goed idee."
Timo lachte weer hardop: “Misschien ben ik gewoon niet gemaakt om te vliegen.”
Nora knikte begrijpend: “Misschien is dat wel zo.”
Maar toen kreeg ze opnieuw een idee: “Wat als we iets maken dat echt kan vliegen? Iets zoals… Een vlieger!”
Ze verzamelden meer takken, bladeren en wat oude stof die ze vonden tussen de bomen. Samen maakten ze een grote vlieger in de vorm van… jawel… Een schildpad!
Toen alles klaar was, vroegen ze alle dieren uit het bos om hen te helpen met oplaten van hun nieuwe creatie.
Met veel gedoe en gelach hielpen alle dieren hen om de vlieger omhoog te krijgen. En ja hoor! De vlieger steeg langzaam op in de lucht!
Timo stond daaronder met glinsterende ogen terwijl hij naar zijn vliegende schildpad keek die door de lucht zweefde zoals hij altijd had gewild!
“Dit is geweldig!” riep hij blij uit terwijl iedereen juichte voor hun creatie.
En zo ontdekte Timo dat je soms niet zelf hoeft te vliegen om toch gelukkig te zijn met wat je hebt bereikt samen met anderen – zelfs zonder magie of geheimen!
En vanaf die dag speelde iedereen vaak met hun nieuwe vlieger in het bos – inclusief onze vriend Timo die nu wist dat dromen soms anders kunnen uitpakken dan verwacht!
En zo eindigt ons verhaal over het avontuur van de vliegende schildpad – of beter gezegd – over hoe je samen kunt werken voor iets moois zonder ooit echt zelf te hoeven vliegen!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes