Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De magische vriend in de tuin**
Op een zonnige dag zat ik, een nieuwsgierige kat, op het terras. De zon scheen fel en de lucht was blauw. Ik heette Minoes, en ik hield van de warmte van de zon op mijn vacht. Terwijl ik daar lag, zag ik iets bewegen in de tuin. Het was een klein meisje met een grote glimlach. Haar naam was Kirsten.
Kirsten had lange, golvende haren die glansden in het zonlicht. Ze droeg een vrolijk jurkje met bloemen erop. Ik keek naar haar terwijl ze met haar handen in de aarde groef. Wat deed ze daar? Ik besloot om dichterbij te gaan.
“Hallo!” zei Kirsten toen ze me zag. “Wat een mooie kat ben jij!” Ze stak haar hand uit en ik snuffelde eraan. Haar hand voelde warm en zacht aan.
“Wat ben je aan het doen?” vroeg ik nieuwsgierig.
“Ik plant bloemen,” zei ze blij. “Deze bloemen maken de tuin mooi en vrolijk!”
Ik vond het leuk om naar haar te luisteren. Kirsten vertelde over alle kleuren van de bloemen: rood, geel, blauw en paars. Ze vertelde dat elke kleur iets anders betekende. Rood was voor liefde, geel voor vreugde, blauw voor rust en paars voor dromen.
“Wil je helpen?” vroeg ze met grote ogen.
Ik knikte enthousiast! Natuurlijk wilde ik helpen! Kirsten gaf me een klein schepje en samen begonnen we te graven in de aarde. Het voelde fijn om samen te werken in de zon.
Na een tijdje waren we klaar met planten. De tuin zag er prachtig uit! Er stonden nu veel kleurrijke bloemen die wiegden in de zachte bries.
“Dank je wel voor je hulp, Minoes!” zei Kirsten blij. “Je bent mijn magische vriend!”
Ik voelde me trots toen ze dat zei. Magische vriend? Dat klonk mooi! Ik dacht na over wat dat betekende. Was ik echt magisch? Misschien omdat ik zo nieuwsgierig was?
Kirsten ging op het gras zitten en ik kroop naast haar. We keken naar de lucht vol wolken die als schapen voorbij dreven.
“Wat is jouw favoriete kleur?” vroeg ze ineens.
“Hmm,” dacht ik na terwijl ik mijn pootjes likte. “Ik denk dat ik van groen hou.”
“Groen is mooi!” zei Kirsten enthousiast. “Dat is ook de kleur van gras en bomen!”
We praatten nog meer over kleuren en dingen die we leuk vonden. Kirsten hield van tekenen en schilderen, terwijl ik dol was op slapen in de zon en spelen met ballonnen.
Plotseling sprong er een vlinder voorbij ons heen! Hij fladderde vrolijk rond onze hoofden.
“Wauw! Kijk!” riep Kirsten terwijl ze naar de vlinder wees.
De vlinder had prachtige kleuren: oranje, zwart en wit. Hij danste door de lucht alsof hij ons wilde laten zien hoe vrij hij was.
“Ik wil ook zo vrij zijn,” zei Kirsten dromerig.
Ik snorde zachtjes terwijl ik naar haar keek. Vrij zijn leek me fijn, maar als kat voelde ik me al vrij genoeg in deze mooie tuin met mijn nieuwe vriendin.
Kirsten stond op en begon te dansen tussen de bloemen terwijl ze lachte als een vrolijke vogel die zong in het ochtendglorenlicht.
“Kom je ook dansen?” vroeg ze met twinkelende ogen.
Ik sprong op mijn pootjes en deed mijn best om mee te dansen zoals zij deed, maar als kat was dat niet zo makkelijk! Toch vond ik het leuk om naast haar te springen en rondjes te draaien tussen alle kleuren van de bloemen.
De tijd vloog voorbij terwijl we speelden onder de warme zonnestralen. We maakten grapjes over alles wat we zagen: een bij die druk bezig was met nectar verzamelen of een kikker die luid kwaakte vanuit zijn vijverhoekje.
Toen het tijd werd om afscheid te nemen, voelde het alsof we al heel lang vrienden waren geweest, ook al hadden we elkaar pas net ontmoet.
“Tot morgen!” riep Kirsten terwijl ze me aaitte over mijn kopje.
Ik miauwde terug als antwoord en sprong weg richting het huisje waar ik sliep onder het dak van liefdevolle mensen die altijd goed voor mij zorgden.
Die nacht droomde ik over onze avonturen in de tuin: over bloemen die dansten in de wind, vlinders die fladderden als sterren aan de hemel, en vooral over mijn magische vriendin Kirsten die altijd lachte zoals alleen zij kon doen.
De volgende dag kwam er weer zonneschijn door mijn raam naar binnen gluren toen ik wakker werd. Ik rekte me uit en sprong snel naar buiten om naar Kirstens tuin te rennen!
Toen ik aankwam zag ik dat alles nog steeds mooi was: onze nieuwe bloemen stonden fier rechtop in hun kleurrijke pracht!
Kirsten zat alweer op het gras met haar tekenboekje deze keer naast zich neergelegd vol prachtige tekeningen van ons avontuur gisteren!
“Minoes!” riep ze blij toen ze me zag aankomen rennend door het grasveld vol bloemetjes heen!
Ze liet me zien wat ze had getekend: er stond een grote kat tussen allemaal vrolijke bloemen met vlinders eromheen!
“Kijk! Dit ben jij!” zei ze trots terwijl haar ogen straalden van blijdschap!
Ik kon niet anders dan spinnen van blijdschap bij zoveel liefdevolle woorden!
En zo gingen onze dagen verder gevuld met lachen, spelen, dansen tussen bloemen én tekenen onder warme zonnestralen…
Want elke dag samen met mijn magische vriendin Kirsten maakte alles mooier dan ooit tevoren!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes