Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De geheimen van de oude bibliotheek**
Er was eens een jongen genaamd Luca. Hij was een vrolijke, avontuurlijke jongen met krullend blond haar dat altijd in de war zat. Luca droeg kleurrijke streetwear die hem deed opvallen, zelfs in de meest saaie situaties. Hij hield van extreme sporten, zoals skateboarden en bungeejumpen. Maar wat hij het allerleukst vond, was het ontdekken van nieuwe dingen.
Op een dag besloot Luca om naar de oude bibliotheek aan de rand van het dorp te gaan. Het was een grote, mysterieuze plek vol boeken en geheimen. De bibliotheek had hoge muren en een dak dat leek te zijn gemaakt van sterrenstof. Iedereen in het dorp zei dat je er nooit iets kon vinden, maar Luca geloofde daar niets van.
Toen hij de bibliotheek binnenstapte, voelde hij zich meteen alsof hij in een andere wereld was beland. De lucht rook naar oude boeken en avontuur. De boeken stonden tot aan het plafond en sommige waren zo groot als deuren! Terwijl hij rondkeek, zag hij Livia staan. Livia was een meisje met een sprankelende lach en net als Luca hield ze van avontuur. Ze had ook een passie voor extreme sporten en samen waren ze altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen.
“Wat doe jij hier?” vroeg Luca enthousiast.
“Ik ben op zoek naar iets bijzonders,” antwoordde Livia terwijl ze door de boekenbladen bladerde.
“Wat voor iets?” vroeg Luca nieuwsgierig.
“Ik heb gehoord dat er hier ergens een boek is dat je naar andere werelden kan brengen,” zei Livia met glinsterende ogen.
Luca’s hart begon sneller te kloppen. “Dat klinkt geweldig! Laten we het vinden!”
Ze begonnen samen te zoeken tussen de boekenplanken. Ze keken onder tafels, achter stoelen en zelfs in de hoekjes waar stof zich verzamelde als oude geheimen. Maar na een tijdje hadden ze nog steeds niets gevonden.
“Misschien moeten we gewoon één boek openen,” stelde Livia voor.
Luca knikte enthousiast en samen pakten ze het eerste boek dat ze tegenkwamen. Het was dik en zwaar, met gouden letters op de kaft die glinsterden in het licht van de bibliotheek.
“Wat staat erin?” vroeg Livia terwijl ze nieuwsgierig over Luca’s schouder keek.
Luca opende het boek en begon te lezen: “In deze wereld zijn er sterren die kunnen praten…”
Plotseling begon het boek te trillen! De woorden leken te dansen op de pagina’s, en voordat ze het wisten werden ze omringd door een fel licht!
“Wat gebeurt er?” riep Livia terwijl ze zich vasthield aan Luca’s arm.
“Ik weet het niet!” schreeuwde Luca terug, maar hij voelde zich ook opgewonden. Dit was precies wat hij wilde: avontuur!
Het licht omhulde hen volledig en toen het weer verdween, stonden ze niet meer in de bibliotheek maar… in de ruimte! Ze zweefden tussen sterren en planeten die schitterden als diamanten.
“Wauw!” riep Livia uit terwijl ze rondkeek. “Dit is ongelooflijk!”
En daar zagen ze hem: een vrolijke astronaut met een grote glimlach op zijn gezicht! Hij droeg een felgekleurde ruimtepak dat leek op iets uit hun wildste dromen.
“Hoi daar!” zei de astronaut met een luide stem die door de ruimte galmde. “Ik ben Captain Zippy! Welkom in mijn sterrenrijk!”
Luca en Livia keken elkaar aan met grote ogen vol verbazing. “Captain Zippy? Wat doe jij hier?” vroeg Luca nieuwsgierig.
“Ik ben hier om avonturiers zoals jullie te helpen!” zei Captain Zippy terwijl hij vrolijk rondzweefde. “Er zijn veel geheimen in deze ruimte die wachten om ontdekt te worden!”
Luca voelde zijn hart sneller kloppen van enthousiasme. “Wat voor geheimen?”
Captain Zippy wees naar een nabijgelegen planeet die eruitzag als een enorme bal van gekleurde snoepjes. “Dat is Suikerspin-Planeet! Daar kun je springen zonder ooit te vallen!”
Livia sprong opgewonden omhoog: “Dat wil ik doen!”
Zonder aarzelen nam Captain Zippy hen mee naar Suikerspin-Planeet. Toen ze landden, voelden ze zich alsof ze in hun eigen droom waren beland! De grond was zacht als marshmallows en elke stap maakte hen lichter dan lucht.
Ze begonnen te springen en lachen terwijl ze door de lucht zweefden als vogels die vrij waren om te vliegen waarheen zij wilden. Het voelde alsof alles mogelijk was!
Na uren van plezier besloten ze verder te gaan naar andere planeten die Captain Zippy hen liet zien: Glittersneeuw-Planeet waar alles bedekt was met glinsterende sneeuwvlokken; Muziek-Planeet waar elke stap muziek maakte; en zelfs Dromenvlucht-Planeet waar je kon slapen onder sterren die verhalen vertelden!
Maar na al deze avonturen begon Luca zich af te vragen hoe lang dit avontuur zou duren. “Captain Zippy,” vroeg hij voorzichtig, “hoe komen we terug?”
De astronaut lachte vrolijk: “Geen zorgen! Jullie kunnen altijd teruggaan wanneer jullie willen.”
Met één sprongetje bracht Captain Zippy hen weer terug naar hun eigen wereld – recht in de oude bibliotheek!
Ze stonden weer tussen alle boeken, nog steeds vol energie van hun avontuur in de ruimte.
“We hebben zoveel gezien!” zei Livia stralend.
“Ja!” antwoordde Luca enthousiast terwijl hij naar het dikke boek keek dat nog steeds open lag op tafel. “Dit is pas het begin!”
En zo gingen Luca en Livia vaak terug naar de oude bibliotheek om nieuwe avonturen te beleven met Captain Zippy tussen sterren en planeten vol wonderlijke geheimen – altijd klaar voor meer plezier zonder enige beperking!
En wie weet? Misschien ontdekten zij ooit weer iets nieuws…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes