Kinderverhaaltje: een reis naar de sterren (door een nieuwsgierige uitvinder)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**Een Reis naar de Sterren**

Op een zonnige dag in de stad, waar de gebouwen hoog en de straten druk waren, woonden twee kinderen: Jasper en Siena. Jasper was een nieuwsgierige jongen met een grote liefde voor uitvindingen. Hij had altijd zijn handen vol met gereedschap en materialen. Siena was een sportieve meid met steil blond haar, die graag hardloopwedstrijden deed. Ze droeg vaak sportkleding en was altijd in beweging.

Op een middag, toen de zon hoog aan de hemel stond, besloten Jasper en Siena naar de waterval te gaan. De waterval lag aan de rand van de stad, tussen enkele hoge gebouwen. Het water viel met een vrolijk geruis naar beneden en vormde een klein meer onderaan. Het was hun favoriete plek om te spelen.

"Wat zullen we vandaag doen?" vroeg Siena terwijl ze naar het glinsterende water keek.

Jasper dacht even na. "Ik heb iets nieuws bedacht! Een raket! Maar ik heb nog wat materialen nodig."

Siena's ogen glinsterden van enthousiasme. "Een raket? Dat klinkt geweldig! Wat heb je nodig?"

"Nou," begon Jasper terwijl hij zijn notitieboekje opensloeg, "ik heb wat oude flessen nodig, wat touw en misschien iets om het vuur mee te maken."

Siena knikte. "Laten we het zoeken! Ik weet dat er in de stad wel iets te vinden is."

Ze renden terug naar de stad, hun voeten snel over het asfalt. Siena voelde zich vrij als ze hardliep; ze genoot van de wind die door haar haar waaide. Jasper liep naast haar, zijn hoofd vol ideeën over zijn raket.

Na een tijdje kwamen ze bij een oud gebouw waar veel rommel lag. Ze keken rond en vonden al snel wat ze zochten: lege flessen, touw en zelfs een oude brander.

"Dit is perfect!" riep Jasper blij.

Ze namen alles mee terug naar de waterval en begonnen meteen met hun project. Terwijl Jasper druk bezig was met het bouwen van zijn raket, keek Siena af en toe op om te zien hoe het ging.

"Jasper," zei ze na een tijdje, "denk je dat het echt zal vliegen?"

Jasper grinnikte. "Natuurlijk! Als we alles goed doen, dan stijgt hij op als een echte raket!"

Siena voelde zich enthousiast worden bij het idee van hun eigen raket die zou opstijgen naar de sterren. Maar naarmate ze verder werkten aan hun project, begon ze zich ook een beetje verveeld te voelen.

"Wat als we nu eens iets anders doen?" vroeg ze terwijl ze op haar tenen wiebelde.

Jasper keek op van zijn werkbankje van takken en stenen. "Wat bedoel je?"

"Misschien kunnen we eerst even zwemmen in het meer!" stelde Siena voor.

Jasper dacht even na maar zag ook dat het warm was en dat zwemmen best leuk zou zijn. "Goed idee! Laten we even afkoelen!"

Ze renden naar het water en sprongen erin met een plons. Het koele water voelde heerlijk aan tegen hun huid terwijl ze rondspetterden en lachten.

Na hun verfrissende duik keerden ze terug naar hun project bij de waterval. Jasper had ondertussen al veel gedaan aan zijn raket.

"Ik denk dat ik bijna klaar ben!" zei hij trots terwijl hij enkele laatste handelingen verrichtte.

Siena keek vol bewondering toe hoe hij werkte met precisie en enthousiasme. De raket zag er nu echt indrukwekkend uit: gemaakt van flessen met kleurrijke stickers erop geplakt.

"Wanneer gaan we hem lanceren?" vroeg Siena ongeduldig.

"Als ik alles goed heb voorbereid," antwoordde Jasper terwijl hij nog eens alles controleerde.

Uiteindelijk was alles klaar voor de lancering. Ze stonden samen bij de waterval, vol spanning over wat er zou gebeuren.

“Drie… twee… één… lancering!” telde Jasper af terwijl hij op de brander drukte.

Met een knal schoot de raket omhoog in de lucht! Het maakte geluiden die klonken als muziek voor hun oren terwijl het steeds hoger steeg tot het bijna niet meer zichtbaar was tussen de wolken.

“Wauw!” riep Siena vol verbazing uit toen ze omhoog keek naar waar hun creatie verdween in de blauwe lucht.

Jasper sprong op van blijdschap. “We hebben het gedaan!”

Ze keken samen omhoog totdat er niets meer te zien was van hun raket. De lucht leek leeg zonder hen maar in hun harten voelden zij zich rijker dan ooit tevoren door dit avontuur samen bij de waterval.

De zon begon langzaam onder te gaan achter de hoge gebouwen van de stad toen ze besloten dat het tijd was om naar huis te gaan. Hun dag was gevuld geweest met plezier, creativiteit en vooral veel enthousiasme voor nieuwe avonturen die nog zouden komen.

Terwijl ze hand in hand terugliepen door straatjes vol leven, wisten ze dat dit avontuur niet alleen over sterren ging maar ook over dromen die je kunt maken als je maar gelooft in jezelf – zelfs als je gewoon twee kinderen bent bij een waterval in een drukke stad!

En zo eindigde deze bijzondere dag voor Jasper en Siena; maar wie weet welke nieuwe avonturen hen morgen weer zouden wachten?

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes