Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het mysterie van de oude klok**
Op een zonnige dag in het open veld, waar de lucht blauw was en de wolken als wattenbollen leken, zaten Niels en Fleur samen op een groot, groen grasveld. Het was een plek waar ze vaak kwamen om te spelen en te dromen. Niels had kort blond haar en droeg altijd een vrolijk T-shirt met een surfplank erop. Hij was zorgeloos en hield van de zee. Fleur had lang zwart krullend haar dat in de wind danste. Ze droeg kleurrijke kleren die haar vrolijk maakten. Fleur was creatief en maakte prachtige schilderijen van alles wat ze zag.
Vandaag was anders dan andere dagen. Terwijl ze op het gras lagen, keken ze naar de lucht en dachten na over wat ze zouden doen. Fleur had een idee. "Laten we naar die oude klok gaan!" zei ze enthousiast.
De oude klok stond aan de rand van het veld, tussen enkele bomen. Het was een grote, houten klok met een grote wijzerplaat die al jaren niet meer werkte. De cijfers waren vervaagd en het hout was vergrijsd door de zon en de regen. Niels vond het idee leuk, maar hij voelde ook iets van spanning in zijn buik.
"Waarom willen we daarheen?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Ik weet het niet precies," antwoordde Fleur met een glimlach, "maar ik vind het leuk om dingen te ontdekken! Misschien kunnen we iets moois maken met die klok."
Niels knikte. Hij vond het altijd leuk om met Fleur op avontuur te gaan. Ze stonden op en renden naar de oude klok, hun voeten maakten geluid op het gras.
Toen ze bij de klok aankwamen, keken ze er goed naar. De klok stond stil, maar er was iets bijzonders aan deze plek. Fleur begon te kijken naar de details van het hout en zei: "Kijk eens hoe mooi dit is! Ik wil hier iets mee doen." Ze haalde haar schetsboek tevoorschijn en begon te tekenen.
Niels keek over haar schouder mee terwijl zij tekende. "Je maakt altijd zulke mooie dingen," zei hij bewonderend.
Fleur bloosde een beetje en zei: "Dank je! Maar soms voel ik me ook gestrest als ik niet weet wat ik moet maken." Ze zuchtte even terwijl ze verder tekende.
Niels snapte dat gevoel wel. Soms voelde hij zich ook druk in zijn hoofd, vooral als hij niet kon surfen of spelen. "Misschien kunnen we samen iets maken dat ons helpt ontspannen," stelde hij voor.
Fleur keek op van haar tekeningen en glimlachte weer breed. "Ja! Wat als we onze eigen tijd maken? We kunnen onze eigen wijzers maken voor deze klok!"
Dat idee maakte Niels blij. Ze begonnen meteen met verzamelen van takken, bladeren en stenen uit de omgeving om hun eigen wijzers te maken voor de oude klok.
Terwijl ze bezig waren, vertelde Niels over zijn liefde voor surfen in Suriname, waar hij vaak met zijn vrienden op het strand speelde onder de zon. "De golven zijn zo groot daar!" vertelde hij vol enthousiasme.
Fleur luisterde aandachtig terwijl ze haar takjes aan elkaar bonden met touw dat ze gevonden hadden tussen hun spullen. "Dat klinkt geweldig! Ik wil ook eens surfen," zei ze dromerig.
Ze werkten samen aan hun project totdat de zon begon onder te gaan en alles in gouden kleuren veranderde. De oude klok kreeg langzaam weer leven door hun creativiteit.
"Dit is echt leuk!" riep Niels terwijl hij zijn takje vastmaakte aan de klok als een wijzer.
"Ja! Kijk hoe mooi het eruit ziet!" zei Fleur blij terwijl ze haar schilderij liet zien dat geïnspireerd was door hun werk aan de klok.
Toen alles klaar was, stonden ze even stil om naar hun creatie te kijken: een kleurrijke oude klok vol leven door hun fantasie en samenwerking.
"Wat nu?" vroeg Niels nieuwsgierig.
"We moeten wachten tot morgen," zei Fleur met glinsterende ogen. "Dan kunnen we zien of onze nieuwe wijzers werken!"
Ze besloten om terug naar huis te gaan maar konden niet stoppen met lachen over hun avontuur bij de oude klok.
De volgende dag kwamen Niels en Fleur weer terug naar het veld om naar hun kunstwerk te kijken. Toen ze aankwamen bij de oude klok zagen ze dat er iets veranderd was: er waren kleine vogels rondgevlogen die zich hadden genesteld in het hout van de klok!
"Wow! Kijk!" riep Niels verrast uit terwijl hij naar boven wees waar enkele vogels vrolijk floten.
Fleur lachte blij: "Onze creativiteit heeft zelfs vogels aangetrokken!"
Ze realiseerden zich dat hun werk niet alleen hen had geholpen ontspannen maar ook andere leven had aangetrokken in deze rustige plek tussen bomen en grasvelden.
En zo bleef Niels elke week terugkomen om samen met Fleur nieuwe ideeën uit te proberen rond die oude klok – zonder geheimen of magie – gewoon twee vrienden die samen plezier maakten in het open veld onder de zon.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes