Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De jongen met de grote dromen**
In een drukke stad, waar de gebouwen hoog waren en de straten vol mensen, woonde een jongen genaamd Ruben. Ruben had een grote droom. Hij wilde muzikant worden. Elke dag zat hij onder een grote boom in het park, met zijn ukulele op schoot. De bladeren ritselden zachtjes in de wind en schaduw viel over hem als een warme deken.
Ruben had een korte, krullende haardos die altijd in de war zat. Zijn vintage kledingstijl viel op tussen de spijkerbroeken en sportshirts van andere kinderen. Hij droeg vaak een oude, gele trui die zijn moeder voor hem had gebreid. Het was zijn favoriete trui, omdat hij zich er altijd fijn in voelde.
Maar er was iets dat Ruben dwarszat. Hij had chronische pijnklachten die soms als donkere wolken boven hem hingen. Op dagen dat de pijn erger was, kon hij niet goed spelen op zijn ukulele. Dan zat hij stil onder de boom en keek naar de mensen om hem heen. Soms voelde hij zich verdrietig als hij zag hoe anderen vrolijk lachten en speelden.
Op een zonnige middag zat Ruben weer onder zijn boom te spelen. De zon scheen fel en het geluid van zijn ukulele vulde de lucht met vrolijke klanken. Maar plotseling stopte hij toen hij Tess zag aankomen. Tess was een meisje uit zijn klas met lange, steile haren en altijd een glimlach op haar gezicht.
"Hey Ruben!" riep ze terwijl ze naar hem toe kwam lopen.
"Hallo Tess," zei Ruben met een zwakke glimlach.
"Wat speel je?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Een nieuw liedje," antwoordde hij terwijl hij naar zijn ukulele keek. "Maar ik weet niet of het goed genoeg is."
Tess ging naast hem zitten in het gras en luisterde aandachtig naar wat hij speelde. Na een paar minuten stopte ze en zei: "Dat klinkt echt mooi! Je moet meer spelen!"
Ruben voelde zich even beter door haar woorden, maar al snel kwam de pijn weer terug als een onaangename herinnering.
"Ik weet het niet," zei hij zuchtend. "Soms doet mijn hand pijn als ik speel."
Tess knikte begrijpend. "Dat is vervelend," zei ze zachtjes. "Maar je moet niet opgeven! Je hebt zoveel talent."
Ruben keek naar haar en voelde zich dankbaar voor haar steun, maar ook verdrietig omdat hij wist dat het moeilijk zou blijven.
Die avond ging Ruben naar huis met zijn ukulele onder zijn arm en gedachten die rondspookten in zijn hoofd. Wat als hij nooit kon spelen zoals hij wilde? Wat als zijn dromen nooit uitkwamen?
De volgende dag besloot Ruben om naar het park te gaan, ondanks de pijn die soms zo sterk was dat het leek alsof het hem tegenhield. Hij wilde blijven proberen om muziek te maken, want dat gaf hem hoop.
Onder de boom ontmoette hij weer Tess, die al aan het wachten was met haar eigen kleine notitieboekje.
"Ik heb iets voor je gemaakt!" zei ze enthousiast terwijl ze het boekje omhoog hield.
Ruben nam het boekje aan en zag dat er bladmuziek in stond voor verschillende liedjes. "Dit is geweldig!" riep hij uit.
"Ik dacht dat je deze misschien leuk zou vinden om te spelen," zei Tess met glinsterende ogen.
Met nieuwe energie begon Ruben te oefenen met de bladmuziek van Tess. De noten dansten over de pagina's terwijl zijn vingers over de snaren gleden. Ondanks de pijn voelde hij zich vrijer dan ooit tevoren.
De weken gingen voorbij en elke keer als Ruben onder de boom zat te spelen, kwam Tess langs om naar hem te luisteren of om samen nieuwe nummers uit te proberen. Ze praatten over hun dromen; Tess wilde schrijfster worden en verhalen vertellen aan kinderen over heel de wereld.
Op een dag vroeg Tess: "Wat is jouw grootste droom?"
Ruben dacht even na voordat hij antwoordde: "Ik wil ooit op een groot podium staan en mijn muziek delen met iedereen."
Tess glimlachte breed: "Dat gaat je lukken! Ik geloof in jou!"
Maar diep van binnen wist Ruben dat er dagen zouden komen waarop alles moeilijker zou voelen dan normaal door zijn pijnklachten. Toch besloot hij om optimistisch te blijven en elke kans te grijpen om te spelen wanneer dat kon.
Op een avond organiseerde hun school een talentenjacht in het lokale theater. Toen Ruben hoorde van dit evenement, kreeg hij kriebels in zijn buik van zowel angst als opwinding.
"Tess, ik wil meedoen!" zei hij vastberaden toen ze elkaar weer zagen onder hun boom.
"Ja! Dat moet je doen!" juichte Tess enthousiast.
De dagen tot aan de talentenjacht waren gevuld met oefenen en zenuwen voor Ruben. Soms kwam er verdriet over hem heen wanneer de pijn sterker werd dan normaal, maar telkens herinnerde Tess hem eraan waarom muziek zo belangrijk voor hem was: omdat het hem gelukkig maakte.
Eindelijk was daar die grote avond van de talentenjacht. Het theater was vol mensen die allemaal kwamen kijken naar hun vrienden en familieleden die hun talenten toonden.
Toen het eindelijk tijd was voor Ruben om op te treden, voelde hij zich zenuwachtig maar ook vastberaden. Met trillende handen stapte hij het podium op en keek naar alle gezichten in het publiek – sommige bekend, andere onbekend – maar allemaal verwachtingsvol kijkend naar wat komen ging.
Hij begon te spelen op zijn ukulele terwijl zijn hart sneller klopte dan ooit tevoren. De noten vulden de ruimte; elke toon bracht iets van zichzelf mee – vreugde maar ook verdriet door alles wat erachter zat: zijn dromen, zijn strijd tegen pijnklachten, maar vooral ook hoop voor wat nog komen zou kunnen gaan.
Toen Ruben klaar was met spelen klonk er applaus door het theater alsof iedereen samen juichte voor wat zij net hadden gehoord – niet alleen muziek maar ook moed om door te gaan ondanks alles wat moeilijk was geweest.
Na afloop kwam Tess snel naar hem toe met glinsterende ogen vol trots: "Je deed het geweldig! Ik wist dat je dit kon!"
Ruben voelde zich gelukkig; misschien waren er nog steeds moeilijke dagen ahead of momenten waarop alles tegenzat – maar nu wist hij dat dromen belangrijk waren om na te jagen; zelfs al waren ze soms moeilijk bereikbaar door dingen buiten je controle zoals chronische pijnklachten of andere obstakels in je leven.
En zo bleef Ruben zitten onder die grote boom in het park; nu niet alleen meer met verdrietige gedachten maar ook vol hoop voor wat nog komen zou kunnen gaan – want wie weet waar deze muzikale reis hen zou brengen?
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes