Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Vergeten Stad**
Het was een zonnige dag aan de kust. De lucht was blauw en de zee glinsterde als een grote spiegel. Joris, een zorgeloze surfer, stond op zijn surfplank en keek naar de golven. Hij had geen zorgen in de wereld. Surfen was zijn leven. Elke ochtend ging hij naar het strand, wachtend op de perfecte golf.
Niet ver van het strand stond een oude molen. De wieken draaiden langzaam in de wind, en het hout kraakte zachtjes. De molen was ooit een drukke plek geweest, maar nu was het stil. Er waren geen mensen meer die meel kwamen halen of die met hun kinderen kwamen spelen. Het leek wel of de tijd er had stilgestaan.
Op een dag besloot Joris om na zijn surfles naar de molen te gaan. Hij had gehoord dat er iets bijzonders was met die plek, maar hij kon zich niet herinneren wat het precies was. Misschien zou hij er wel iets leuks vinden om te doen.
Toen hij bij de molen aankwam, zag hij Sophie zitten op een bankje onder een boom. Sophie had volslank, lang golvend zwart haar dat in de wind danste. Ze droeg kleurrijke kleren in bohemian stijl en keek met een verveeld gezicht naar haar telefoon.
“Hey!” riep Joris vrolijk terwijl hij zijn surfplank aan de kant legde. “Wat doe jij hier?”
Sophie keek op van haar telefoon en zuchtte diep. “Ik maak memes,” zei ze met een glimlach die niet helemaal oprecht leek. “Maar ik heb geen inspiratie meer.”
“Memes?” vroeg Joris nieuwsgierig terwijl hij naast haar ging zitten.
“Ja,” antwoordde Sophie terwijl ze haar telefoon omhoog hield om hem te laten zien. “Kijk! Dit is mijn laatste meme.” Ze toonde hem een afbeelding van een kat met een grappige tekst eronder.
Joris lachte hardop. “Dat is leuk! Maar waarom ben je hier? Is er niets anders te doen?”
Sophie haalde haar schouders op en keek weer naar de molen. “Ik weet het niet,” zei ze met een zucht. “Het is gewoon zo saai hier.”
Joris knikte begrijpend en keek ook naar de molen. “Misschien kunnen we iets verzinnen,” stelde hij voor.
Sophie dacht even na en zei toen: “Wat als we deze oude molen tot leven brengen? We kunnen mensen uitnodigen om hierheen te komen!”
Joris vond het idee leuk, maar wist niet goed hoe ze dat moesten doen. “Hoe dan?” vroeg hij.
“Laten we beginnen met memes!” zei Sophie enthousiast terwijl ze weer naar haar telefoon greep. “We kunnen mensen vertellen dat er iets bijzonders gebeurt bij deze molen!”
En zo begonnen ze samen aan hun plan om de vergeten stad nieuw leven in te blazen met humor en creativiteit.
Ze maakten grappige memes over de molen en deelden deze op sociale media. Joris poseerde vaak met zijn surfplank, terwijl Sophie gekke gezichten trok achter haar telefooncamera.
Na enkele dagen begon hun plan vruchten af te werpen. Mensen kwamen nieuwsgierig kijken naar wat er gaande was bij de oude molen. Sommigen kwamen surfen, anderen kwamen gewoon voor de lol of om Sophie's memes te bekijken.
De sfeer veranderde langzaam; wat ooit stil en vergeten was, werd nu gevuld met gelach en vrolijkheid.
Op een middag zaten Joris en Sophie weer onder de boom bij de molen, genietend van het gezelschap van nieuwe vrienden die waren gekomen om hen te steunen.
“Dit is leuk!” zei Joris terwijl hij zijn surfplank bewonderde die nu vol stickers zat van hun nieuwe vrienden.
“Ja,” antwoordde Sophie lachend terwijl ze nog eens naar haar telefoon keek voor inspiratie voor nieuwe memes. “Wie had gedacht dat deze oude molen zo populair zou worden?”
Joris grinnikte: “Misschien moeten we ook wat Filipijnse gerechten maken voor onze bezoekers!”
Sophie knikte enthousiast: “Dat zou geweldig zijn! We kunnen zelfs kookvideo’s maken!”
En zo ontstond er niet alleen leven rond de oude molen, maar ook rond hun ideeën over eten en creativiteit.
De dagen gingen voorbij gevuld met lachen, surfen en koken onder het genot van goede muziek uit hun telefoons.
Op een dag kwam er zelfs iemand langs die hen vroeg of ze hun ideeën wilden delen in een lokaal tijdschrift! Joris kon zijn oren niet geloven; dit alles begon gewoon als een paar saaie momenten bij de vergeten stad!
Terwijl ze samen lachten over hun avonturen bij de molen, besefte Joris dat soms zelfs in saaie tijden iets moois kan ontstaan als je je verveelt en samenwerkt aan iets leuks.
En zo bleef Sophie memes maken over hun avonturen bij de oude molen, terwijl Joris elke ochtend weer terugkeerde naar zijn geliefde zee om te surfen – wetende dat zelfs in verveling nieuwe kansen kunnen ontstaan in deze vergeten stad vol leven en vreugde.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes