Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De reis naar de sterren**
Op een mooie, zonnige dag zat Tijs op de heuveltop. Het was een plek waar hij vaak kwam. De lucht was blauw en de zon scheen fel. Tijs had een grote droom. Hij wilde naar de sterren reizen. Hij keek omhoog en zag de wolken drijven. Soms dacht hij dat hij met een raket naar de sterren kon vliegen, maar nu was hij gewoon hier, op zijn heuvel.
Tijs was een dromerige jongen. Hij hield van tekenen en schilderen. Met zijn potlood maakte hij mooie tekeningen van alles wat hij zag: bomen, huizen en zelfs de luchtballonnen die soms overkwamen. Maar het mooiste vond hij om te schilderen wat in zijn hoofd zat. Dat waren vaak sterren en planeten, zo groot en zo ver weg.
Op een dag kwam er iemand bij hem zitten. Het was Elin, een meisje met slank, zwart krullend haar en kleurrijke kleding. Ze had altijd iets vrolijks aan, met felle kleuren die dansten in de zon. Elin was ook creatief, net als Tijs. Ze schilderde graag en maakte mooie dingen met haar handen.
“Wat ben je aan het doen?” vroeg Elin nieuwsgierig.
“Ik droom over de sterren,” zei Tijs terwijl hij naar boven wees.
“Dat klinkt leuk! Ik wil ook wel naar de sterren,” zei Elin met een glimlach.
Tijs keek naar haar en zag dat ze enthousiast was. “Wat zou je daar willen doen?” vroeg hij.
“Ik zou willen schilderen,” antwoordde ze zonder aarzelen. “Ik wil de kleuren van de sterren vastleggen.”
Tijs knikte begrijpend. Hij wist dat Elin soms gestrest kon zijn door school en andere dingen in het leven. Schilderen hielp haar om te ontspannen, net zoals het voor hem deed.
“Laten we samen iets maken,” stelde Tijs voor.
Elin sprong op van blijdschap. “Ja! Laten we onze eigen sterrenhemel schilderen!”
Ze haalden hun verf en penselen tevoorschijn uit hun tassen en begonnen te werken op hun grote canvas dat ze mee hadden genomen. Terwijl ze schilderden, praatten ze over hun dromen en wat ze zouden doen als ze echt naar de sterren konden gaan.
“Als ik daar ben,” zei Tijs terwijl hij met zijn penseel in de lucht zwaaide, “zou ik willen dansen op een planeet waar alles licht is.”
Elin lachte hardop. “En ik zou willen dat mijn verf nooit opraakt! Dan kan ik alle kleuren van het universum gebruiken.”
Ze lieten hun fantasie vrij spel terwijl ze samen aan hun kunstwerk werkten. De kleuren spatten van het doek af: diepblauw voor de lucht, glanzend geel voor de sterren en zelfs een vleugje paars voor de verre planeten die zij zich voorstelden.
Na een tijdje stopten ze even om te kijken naar wat ze gemaakt hadden. Het doek was gevuld met kleurige stippen die leken te dansen onder het licht van de zon.
“Het lijkt wel echt!” riep Elin verrast uit.
“Ja,” zei Tijs tevreden terwijl hij zijn handen vol verf bekeek, “het is onze eigen sterrenhemel.”
De tijd vloog voorbij terwijl ze samen bleven schilderen en lachen op die heuveltop boven de stad. De geluiden van verkeer waren ver weg; hier waren alleen zij tweeën en hun dromen.
Toen het begon te schemeren, keken ze samen omhoog naar de echte sterren die één voor één verschenen aan de donkere hemel.
“Zou je ooit echt willen gaan?” vroeg Elin zachtjes terwijl ze naar boven keek.
“Ja,” zei Tijs dromerig, “maar misschien is dit ook wel genoeg.”
Ze zaten stil naast elkaar, beiden verloren in gedachten over verre werelden vol wonderlijke dingen.
Elin brak het stilzwijgen: “We kunnen altijd terugkomen om meer te schilderen.”
Tijs knikte instemmend; dat klonk goed. Ze zouden altijd terug kunnen komen naar deze heuveltop om hun dromen vast te leggen in kleurige verf op doek.
Terwijl het donker werd, pakten ze hun spullen in stilte bij elkaar en keken nog één keer omhoog voordat ze teruggingen naar huis in de stad beneden hen.
De reis naar de sterren leek misschien ver weg, maar voor nu waren zij tevreden met hun eigen stukje hemel op aarde – gevangen in kleurige verf door twee dromers die elkaar gevonden hadden op een heuveltop vol mogelijkheden.
En zo eindigde hun dag vol creativiteit onder het licht van duizenden twinkelende sterren – geen geheimen of magie nodig; alleen maar dromen die werkelijkheid werden door kleur en vriendschap tussen twee jonge kunstenaars die samen reisden naar hun eigen universum.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes