Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een dag in de regen**
Op een klein eiland, omringd door de zee, woonde een jongen genaamd Thijs. Thijs was een vrolijke jongen met een grote liefde voor muziek. Hij had een lichte verstandelijke beperking, maar dat weerhield hem er niet van om zijn dromen na te jagen. Hij was volslank en had opvallende tattoos die zijn armen sierden. Zijn favoriete outfit bestond uit casual streetwear: een grote hoodie en baggy jeans. Thijs was ook een talentvolle rapper en schreef vaak teksten over zijn leven en de dingen die hij meemaakte.
Op deze specifieke dag was het weer niet zo best. De lucht was grijs en dreigend, en het regende al de hele ochtend. Maar dat maakte Thijs niet uit. Hij had plannen gemaakt met zijn beste vriendin Lynn, die altijd in was voor avontuur, ongeacht het weer.
Lynn was een meisje met sprankelende ogen en een aanstekelijke lach. Ze had altijd goede ideeën en wist precies hoe ze Thijs kon opvrolijken als hij zich boos of verdrietig voelde. Vandaag zou ze hem helpen met het opnemen van een nieuwe rap in het park, ondanks de regen.
Toen Thijs bij Lynn thuis aankwam, stond ze al klaar bij de deur met haar camera in de hand. "Kijk eens wat ik heb!" zei ze enthousiast terwijl ze naar buiten wees. "We gaan gewoon filmen! De regen maakt alles mooier!"
Thijs grijnsde. "Jij bent echt gek, weet je dat? Maar goed, laten we het doen!" Samen renden ze naar het park, waar de bomen hun takken lieten hangen onder het gewicht van de druppels.
In het park stonden enkele andere kinderen te schuilen onder een afdakje van de speeltuin. Ze keken nieuwsgierig naar Thijs en Lynn terwijl ze hun spullen klaar maakten voor de opname. Thijs voelde zich soms wat onzeker als anderen naar hem keken, vooral als hij zich boos voelde of als hij dacht dat ze hem niet begrepen vanwege zijn achtergrond of beperking.
"Kom op, Thijs! Laat ze zien wat je kunt!" moedigde Lynn hem aan terwijl ze haar camera instelde.
Thijs knikte en begon te rappen over de regen die viel als tranen van de lucht. Zijn woorden waren krachtig en vol emotie; hij vertelde over zijn dromen en hoe hij zich soms anders voelde dan anderen. Terwijl hij rappend door het park liep, merkte hij dat zelfs de kinderen onder het afdakje begonnen te luisteren.
Lynn filmde alles met veel enthousiasme. "Dit is geweldig! Je moet dit delen!" riep ze terwijl ze haar camera dichterbij hield.
Na een paar nummers stopte Thijs even om op adem te komen. "Wat denken ze ervan?" vroeg hij terwijl hij naar de kinderen keek die nu dichterbij waren gekomen.
"Ze vinden je cool! Kijk maar!" zei Lynn terwijl ze naar hen wees.
Thijs voelde zich trots maar ook nerveus tegelijk. Wat als iemand iets gemeens zou zeggen? Maar voordat hij er verder over kon nadenken, kwam er een jongen naar voren die eruitzag alsof hij net uit Duitsland was gekomen; zijn accent verried zijn achtergrond.
"Dat was echt goed," zei hij met een glimlach op zijn gezicht. "Ik ben Max."
Thijs knikte verlegen terug. "Dank je."
Max leek sociaal vaardig en zelfverzekerd; iets waar Thijs soms moeite mee had. Maar Max vroeg verder: "Wil je samen rappen? Ik heb ook wat teksten geschreven."
Thijs keek naar Lynn die enthousiast knikte. “Ja! Dat lijkt me leuk!” zei hij zonder na te denken over zijn angsten.
Terwijl Max begon te rappen over vriendschap en samenhorigheid, voegde Thijs zich bij hem in een duet dat klonk als muziek in hun oren – zelfs met de regen die nog steeds viel.
De andere kinderen begonnen mee te klappen op de beat die zij creëerden met hun stemmen en woorden. Het maakte niet uit dat het regende; dit moment voelde magisch aan voor iedereen die erbij stond.
Na hun mini-optreden bedankten Max en Thijs elkaar hartelijk voor het samen rappen terwijl Lynn hen vastlegde op video voor later gebruik.
“Dit moeten we vaker doen!” zei Max enthousiast terwijl hij zijn hand ophief voor een high-five.
“Zeker weten!” antwoordde Thijs blij verrast door deze nieuwe vriendschap.
De regen begon langzaam minder hard te vallen toen zij terugliepen naar Lynn’s huis om hun video’s terug te kijken en meer muziek te maken samen. Het leek alsof zelfs het weer hen wilde steunen vandaag; misschien omdat zij zo gelukkig waren samen.
Eenmaal binnen droegen zij hun natte kleding af en maakten warme chocolademelk om op te warmen na hun avontuur in de regen. Terwijl zij lachten om hun eigen rapvideo’s, besefte Thijs dat deze dag misschien wel één van de beste dagen ooit was geweest – ondanks (of misschien juist dankzij) het slechte weer buiten.
En zo eindigde hun dag in de regen: vol muziek, nieuwe vriendschappen en vooral veel plezier – iets wat geen enkele bui ooit kon wegnemen.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes