Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het mysterie van de oude boom**
Aan de rand van een groot, glinsterend meer stond een oude boom. Deze boom was niet zomaar een boom. Hij had een dikke, kromme stam en takken die als armen naar de lucht reikten. De bladeren fluisterden zachtjes in de wind, en soms leek het alsof ze geheimen vertelden aan wie goed luisterde.
Tijs was een jongen van twaalf jaar. Hij had krullend blond haar dat altijd in de war zat. Tijs droeg vaak vintage kleding, met kleuren die niet meer in de mode waren. Hij hield van tuinieren en zorgde met veel liefde voor zijn planten. Maar soms voelde hij zich ook gestrest. Dan kon hij niet goed nadenken en raakte hij in de war.
Op een zonnige dag besloot Tijs naar het meer te gaan. Hij nam zijn schepje en zijn gieter mee, want hij wilde wat bloemen planten bij de oude boom. Toen hij bij het meer aankwam, zag hij Sienna zitten op een grote steen. Sienna was ook twaalf jaar oud en had volslank figuur met een vrolijke uitstraling. Ze droeg een kleurrijke jurk die ze zelf had gemaakt.
“Hallo Tijs!” riep Sienna vrolijk. “Wat ga je doen?”
“Hallo Sienna! Ik ga bloemen planten bij die oude boom,” zei Tijs terwijl hij naar de boom wees.
“Dat klinkt leuk! Mag ik helpen?” vroeg Sienna enthousiast.
“Ja, graag!” zei Tijs blij.
Samen liepen ze naar de oude boom. Terwijl ze hun spullen uitpakten, merkte Tijs iets vreemds op aan de stam van de boom. Er zat een grote, knoestige plek op de schors die eruitzag als een gezicht.
“Kijk eens daar!” zei Tijs terwijl hij naar het gezicht wees.
Sienna boog zich voorover om beter te kijken. “Dat is raar,” zei ze met grote ogen. “Lijkt het niet op iemand?”
Tijs knikte langzaam. “Ja, het lijkt wel op… een oude man!”
Ze keken elkaar aan en voelden allebei dat er iets bijzonders aan deze boom was. Terwijl ze hun bloemen plantten, praatten ze over wat er misschien achter dit gezicht schuilging.
“Denk je dat deze boom magische krachten heeft?” vroeg Sienna nieuwsgierig.
“Ik weet het niet,” antwoordde Tijs terwijl hij nadacht. “Maar misschien kunnen we erachter komen.”
Na hun werk gingen ze zitten onder de takken van de oude boom om uit te rusten en na te denken over hun ontdekking.
“Wat als we iemand vragen om ons te helpen?” stelde Sienna voor.
“Wie dan?” vroeg Tijs terwijl hij zijn hoofd schudde.
“De avontuurlijke kok! Hij woont hier in de buurt en maakt altijd lekkere dingen,” zei Sienna enthousiast.
Tijs vond het idee leuk en samen besloten ze naar de kok te gaan. Ze wisten dat hij vaak rond het meer liep om inspiratie op te doen voor zijn gerechten.
Toen ze hem vonden, stond hij bij zijn kleine kookwagen met allerlei kruiden om zich heen. Zijn naam was Karel en hij had altijd verhalen over zijn avonturen in verre landen.
“Hoi Karel!” riep Sienna terwijl ze naar hem toe liep.
“Hoi kinderen! Wat brengt jullie hier?” vroeg Karel met een brede glimlach.
“We hebben iets bijzonders ontdekt bij de oude boom,” vertelde Tijs snel. “Er zit een gezicht in de stam!”
Karel keek hen nieuwsgierig aan en zei: “Dat klinkt interessant! Laten we snel gaan kijken.”
Samen liepen ze terug naar de oude boom. Toen Karel het gezicht zag, krabde hij achter zijn oor en zei: “Dit is zeker bijzonder! Ik heb nog nooit zoiets gezien.”
Tijs voelde zich weer gestrest toen Karel zo serieus keek. Wat als er niets bijzonders aan was? Wat als Karel hen uitlachte? Maar toen keek Karel weer vrolijk en zei: “Misschien moeten we iets speciaals doen voor deze oude man.”
“Wat bedoel je?” vroeg Sienna nieuwsgierig.
“We kunnen hem iets lekkers geven! Een soort offerande,” stelde Karel voor met twinkeling in zijn ogen.
Tijs vond het idee spannend maar ook eng tegelijk. Wat als dit alles niets opleverde? Maar Sienna sprong enthousiast op en neer: “Ja! Laten we hem iets maken!”
Karel begon meteen te werken in zijn kookwagen terwijl Tijs en Sienna hielpen waar ze konden. Ze verzamelden bessen, noten en kruiden uit de omgeving om samen met Karel iets lekkers te maken voor de oude man in de boom.
Na enige tijd hadden ze een prachtig gerecht gemaakt: bessenpudding met noten erop gestrooid, versierd met groene kruiden uit Karels tuin.
Met veel enthousiasme brachten ze hun creatie naar de oude boom en zetten het neer onder het gezicht in de stam.
“Hier is iets lekkers voor jou!” riep Sienna vrolijk tegen het gezicht van de oude man in de schors.
Ze keken vol spanning naar wat er zou gebeuren, maar er gebeurde niets… totdat ineens een zachte bries opstak die door de bladeren waaide alsof zij hen bedankte voor hun moeite!
Tijs voelde zich opgelucht; misschien was dit wel genoeg geweest om respect te tonen aan deze bijzondere plek!
Karel lachte breeduit: “Zie je wel? Soms is zorgzaamheid al genoeg.”
En zo zaten ze daar nog even samen onder die oude boom, genietend van hun tijd samen aan het meer – zonder stress of zorgen – gewoon blij dat zij iets bijzonders hadden gedaan voor iemand anders… of misschien zelfs voor zichzelf!
De zon begon onder te gaan achter het meer terwijl zij nog steeds dachten aan hun avontuur met die mysterieuze oude man in die bijzondere boom…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes