Kinderverhaaltje: de verborgen tuin achter het huis (door een ondeugende muzikant)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De Verborgen Tuin Achter het Huis**

Aan de rand van de stad woonde een jongen genaamd Joris. Joris had een grote fantasie en hield van avontuur. Zijn huis was niet bijzonder, maar achter het huis lag iets wat niemand kende: een verborgen tuin. De tuin was vol met bloemen, gras en zelfs een paar bomen. Maar niemand kwam er ooit, omdat het achter een hoge schutting zat.

Op een zonnige dag besloot Joris om de tuin te verkennen. Hij had gehoord dat er iets bijzonders was, maar hij wist niet wat. Met zijn korte benen sprong hij over de schutting en landde in het gras. Het voelde zacht aan zijn voeten. "Wauw!" riep hij uit. De bloemen waren zo kleurrijk! Rood, geel, blauw en paars stonden vrolijk te bloeien.

Terwijl Joris rondliep, hoorde hij plotseling muziek. Het klonk als gitaarspel en iemand zong vrolijk. Nieuwsgierig volgde hij het geluid en kwam bij een klein podium dat in de tuin stond. Daar stond een ondeugende muzikant met zwart haar in een paardenstaart. Hij droeg casual chic kleding en had een grote glimlach op zijn gezicht.

"Hallo daar!" zei de muzikant met een vrolijke stem. "Ik ben Rudi! Wat doe jij hier in mijn tuin?"

Joris keek verbaasd naar Rudi. "Dit is jouw tuin? Ik dacht dat niemand hier kwam!"

Rudi lachte hardop. "Ja, dat klopt! Maar ik ben hier elke dag om muziek te maken en te lachen."

Joris vond Rudi leuk. Hij vroeg: "Kun je ook grappen maken?"

"Zeker weten!" zei Rudi terwijl hij zijn gitaar oppakte. "Luister goed!"

Rudi begon te spelen en vertelde grappen terwijl hij zong:

"Waarom kan je nooit met een geheim agent spelen? Omdat ze altijd op zoek zijn naar de waarheid!"

Joris lachte zo hard dat hij bijna viel! "Dat is grappig! Heb je nog meer?"

Rudi knikte enthousiast en vertelde meer grappen:

"Wat zegt de ene muur tegen de andere muur? 'We ontmoeten elkaar op de hoek!'"

Joris kon niet stoppen met lachen. De muziek en de grappen maakten hem blij.

Na een tijdje vroeg Joris: "Waarom ben je hier in deze verborgen tuin?"

Rudi keek even serieus, maar toen begon hij weer te lachen: "Omdat ik geen zin heb om in het drukke stadsleven te zijn! Hier kan ik mijn eigen ding doen."

Joris begreep het wel. Soms was het fijn om even weg te zijn van alles.

Ze bleven samen in de tuin spelen en lachen tot de zon onderging. Joris voelde zich gelukkig en vrij.

De volgende dagen ging Joris elke keer terug naar de verborgen tuin om Rudi te zien. Ze maakten samen muziek, vertelden grappen en genoten van elkaars gezelschap.

Op een dag vroeg Joris: "Wat als we samen iets groots doen? Iets voor iedereen?"

Rudi's ogen glinsterden van enthousiasme. "Wat dacht je van een optreden? We kunnen mensen laten lachen!"

Joris vond het idee geweldig! Ze begonnen meteen met oefenen voor hun grote show in de stad.

Ze maakten posters met felle kleuren en schreven hun beste grappen op papier. Toen alles klaar was, gingen ze naar het stadsplein om hun optreden aan te kondigen.

De dag van het optreden was aangebroken! Mensen verzamelden zich rond hen terwijl Rudi begon te spelen op zijn gitaar.

"Welkom allemaal!" riep Rudi enthousiast. "Wij zijn Joris en Rudi, en we gaan jullie laten lachen!"

Joris voelde zich zenuwachtig, maar toen hij naar het publiek keek, zag hij blije gezichten die hem aanmoedigden.

Ze begonnen met hun eerste grap:

"Waarom kunnen geheimagenten nooit goed schaken? Omdat ze altijd bang zijn voor de loper!"

Het publiek barstte in lachen uit! Joris voelde zich steeds zekerder worden terwijl ze verder gingen met hun show.

Ze zongen liedjes over alledaagse dingen zoals school, eten en zelfs over katten die altijd slapen.

Na afloop kreeg Joris veel applaus! Mensen kwamen naar hen toe om hen te feliciteren.

"Dat was geweldig!" zei iemand uit het publiek.

Joris kon niet geloven wat er gebeurde; iedereen vond hen leuk!

Na hun optreden zaten Joris en Rudi samen op het podium terwijl ze nagenoten van hun succes.

"We hebben iets moois gedaan," zei Joris blij.

Rudi knikte instemmend: "Ja, we hebben mensen laten lachen."

En zo gebeurde het dat twee vrienden – één jongen vol dromen en één muzikant vol humor – samen plezier hadden in hun verborgen tuin achter het huis.

Elke week kwamen ze terug naar die speciale plek om nieuwe grappen uit te proberen of gewoon om samen muziek te maken onder de zon of sterrenhemel.

En hoewel er geen magie of geheimen waren in die verborgen tuin, voelde alles daar magisch aan door hun vriendschap – zelfs zonder dat ze vrienden waren zoals anderen dat deden; ze deelden gewoon iets bijzonders samen: humor!

En zo leefden ze verder met veel gelach in hun harten – elke dag opnieuw – want soms is dat alles wat je nodig hebt: gewoon plezier maken waar je ook bent!

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes