Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Laatste Reis**
Op een mooie dag, hoog op een heuveltop, woonde een jongen genaamd Tijs. Tijs had zwart, krullend haar en droeg altijd kleurrijke kleren. Hij hield van de zon en de lucht om hem heen. Tijs was een dromer. Hij keek vaak naar de wolken en fantaseerde over verre landen en avonturen.
Niet ver van Tijs’ huis woonde Elin. Elin was een vrolijk meisje met een grote glimlach. Ze had ook zwart, krullend haar en droeg net als Tijs kleurrijke kleding. Elin was creatief en hield van schilderen. Ze maakte prachtige schilderijen vol met kleuren en vormen. Soms zaten ze samen op de heuveltop, met hun verf en penselen, terwijl ze naar de horizon keken.
Op een dag zei Tijs: “Laten we op reis gaan! Een reis naar het verre land dat we altijd zien als we hier zitten.” Elin knikte enthousiast. “Ja! Laten we onze spullen pakken!”
Ze verzamelden hun schilderspullen: verf, penselen, en grote vellen papier. Ook namen ze wat lekkers mee om te eten: koekjes en fruit. Met hun rugzakken vol gingen ze op weg.
De heuveltop was hun favoriete plek, maar nu wilden ze verder kijken dan alleen de heuvels. Ze liepen langs velden vol bloemen die in de zon dansten. De lucht was blauw en er waren geen wolken te bekennen.
Na een tijdje kwamen ze bij een grote rivier. Het water glinsterde in het zonlicht als duizenden sterren. “Kijk!” riep Elin blij. “We kunnen hier schilderen!” Ze zochten een mooi plekje aan de oever van de rivier.
Tijs zette zijn spullen neer en zei: “Ik wil de rivier schilderen! En de bomen eromheen.” Elin knikte en begon te schilderen wat zij zag: de bloemen langs het water, de vogels die floten in de bomen.
Terwijl ze schilderden, praatten ze over hun dromen. Tijs vertelde dat hij ooit wilde reizen naar Marokko, het land van zijn ouders. “Daar zijn zoveel kleuren,” zei hij met glanzende ogen. “De huizen zijn felgekleurd en er zijn markten vol met mooie dingen.”
Elin luisterde aandachtig. “Ik wil ook gaan! Ik wil daar schilderen!” zei ze enthousiast.
Ze bleven schilderen tot de zon begon onder te gaan. De lucht veranderde in prachtige tinten oranje, roze en paars. Het was alsof de hemel hen ook wilde inspireren.
“Dit is mijn laatste reis,” zei Tijs plotseling terwijl hij naar zijn schilderij keek dat nu vol kleuren zat van het avondlicht.
“Waarom is dit je laatste reis?” vroeg Elin nieuwsgierig.
Tijs haalde zijn schouders op en glimlachte zachtjes. “Omdat ik alles wat ik wil zien al heb gezien met jou hier.”
Elin begreep wat hij bedoelde. Voor hen was deze reis speciaal omdat ze samen waren geweest, samen hadden geschilderd en samen hadden gedroomd.
Toen het donker werd, pakten ze hun spullen weer in en liepen terug naar huis onder een sterrenhemel die fonkelde als diamanten.
Thuis aangekomen keken ze nog één keer naar hun schilderijen voordat ze gingen slapen. De kleuren leken nog steeds te stralen in het licht van de maan.
De volgende dag besloten ze om terug te keren naar dezelfde plek aan de rivier om verder te schilderen. Dit keer namen ze meer lekkers mee: sandwiches met kaas en fruit voor onderweg.
Bij de rivier aangekomen voelden ze zich gelukkig om weer samen te zijn op deze bijzondere plek waar alles zo mooi was.
Tijs begon opnieuw aan zijn schilderij van de rivier terwijl Elin zich concentreerde op haar bloemenwerkje dat steeds mooier werd door alle kleuren die zij gebruikte.
“Wat als we onze kunst aan anderen laten zien?” vroeg Elin na een tijdje nadenken.
“Dat zou leuk zijn!” antwoordde Tijs enthousiast. “Misschien kunnen we een tentoonstelling maken!”
Ze spraken af dat ze hun beste werken zouden verzamelen voor iedereen die langs zou komen bij hun heuveltop om te kijken naar al het moois dat zij hadden gemaakt.
De dagen gingen voorbij gevuld met lachen, spelen en natuurlijk veel schilderen aan de rivier waar alles zo levendig was.
Uiteindelijk kwam er een dag waarop mensen uit het dorp kwamen kijken naar hun kunstwerken op de heuveltop waar alles begon – hun laatste reis samen als kunstenaars onder vrienden die hen steunden in wat zij deden.
Iedereen vond het prachtig! De kleurrijke werken straalden vreugde uit zoals Tijs’ dromen over Marokko of Elins liefde voor bloemen in alle kleuren van de regenboog.
En zo eindigde niet alleen deze reis maar begonnen er vele nieuwe avonturen voor Tijs en Elin – samen dromend over verre landen terwijl zij elke dag weer nieuwe kunst maakten vanuit hun hart vol kleurige dromen!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes