Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het geheim van de sterren**
Op een mooie, zonnige dag zaten Jasper en Zara aan de oever van de rivier. Het water glinsterde in de zon en de vogels floten vrolijk. Jasper had kort, blond haar en droeg sportieve kleding. Hij was altijd druk in de weer met zijn uitvindingen. Zara had een grote glimlach en was altijd nieuwsgierig naar wat Jasper aan het doen was.
"Wat ben je aan het maken, Jasper?" vroeg Zara terwijl ze naar hem toe liep.
Jasper keek op van zijn werk. "Ik probeer een sterrenkijker te maken," zei hij enthousiast. "Als ik klaar ben, kunnen we de sterren beter zien!"
Zara's ogen glinsterden van opwinding. "Dat klinkt leuk! Maar hoe werkt het?"
Jasper legde uit: "Ik heb een grote buis nodig om het licht van de sterren te vangen. Dan kan ik ze dichterbij halen." Hij wees naar een paar spullen die verspreid lagen op het gras: oude flessen, karton en wat touw.
"Mag ik helpen?" vroeg Zara.
"Ja, graag!" zei Jasper blij. Samen begonnen ze te knutselen. Ze maakten de buis van karton en gebruikten de flessen om het geheel stevig te maken.
Terwijl ze werkten, vertelde Zara over haar leven. "Soms voel ik me gestrest," zei ze eerlijk. "School is soms moeilijk voor me."
Jasper knikte begrijpend. Hij wist dat Zara hard werkte om alles goed te doen, vooral omdat ze soms moeite had met horen. Maar dat weerhield haar er niet van om te rappen. Ze was echt talentvol! Haar teksten waren altijd vol gevoel en kracht.
"Je bent geweldig in rappen," zei Jasper met een glimlach. "Dat maakt je speciaal."
Zara bloosde een beetje en lachte verlegen. "Dank je! Ik vind het leuk om mijn gedachten in woorden te zetten."
Na een tijdje waren ze klaar met hun sterrenkijker. Ze keken trots naar hun creatie die nu glom in het zonlicht.
"Zullen we hem uitproberen?" vroeg Jasper enthousiast.
"Ja!" riep Zara terwijl ze opgewonden haar handen in elkaar wreef.
Ze gingen liggen op het gras, met hun sterrenkijker tussen hen in gericht naar de lucht. De lucht was blauw met hier en daar een witte wolk.
"Waar zijn de sterren?" vroeg Zara teleurgesteld.
"We moeten wachten tot het donker is," zei Jasper lachend.
De zon begon langzaam onder te gaan en de lucht kleurde oranje en paars. Het was prachtig! Toen het eindelijk donker werd, kwamen de eerste sterren tevoorschijn.
"Wauw!" zei Zara terwijl ze naar boven keek. "Kijk daar!"
Jasper keek ook omhoog en zag hoe duizenden sterren fonkelden aan de hemel. Ze pakten hun sterrenkijker en richtten hem naar boven.
"Ik zie iets!" riep Jasper blij terwijl hij door de kijker tuurde.
Wat hij zag, maakte hem nog enthousiaster dan ooit tevoren! "Kijk, daar is een grote ster! En daar nog één!"
Zara kon niet wachten om ook door de kijker te kijken. Ze nam plaats achter Jasper en keek door de buis. "Het is zo mooi!" zei ze verwonderd.
Ze keken samen naar de sterrenhemel en vertelden elkaar verhalen over wat zij dachten dat er boven hen gebeurde. Soms maakten ze grapjes over wat voor soort wezens er misschien leefden op andere planeten.
Na een tijdje begon Zara zich moe te voelen. Ze had veel energie gestoken in hun project en nu voelde ze zich tevreden maar ook slaperig.
"We moeten dit vaker doen," zei ze met een geeuw.
Jasper knikte instemmend. "Ja, dit was leuk! We kunnen meer dingen maken voor onze sterrenkijker."
Zara lachte weer: “En misschien kan ik dan ook nieuwe rapteksten schrijven over onze avonturen!”
“Dat zou geweldig zijn!” antwoordde Jasper enthousiast terwijl hij zijn spullen bij elkaar raapte.
Ze stonden op van het gras en keken nog één keer omhoog naar de schitterende sterrenhemel voordat ze teruggingen naar huis.
Die nacht droomden zowel Jasper als Zara over nieuwe uitvindingen, rapteksten en natuurlijk over alle mooie sterren die hen inspireerden aan de oever van de rivier.
De volgende dag waren ze weer bij elkaar om nieuwe plannen te maken voor hun volgende avontuur aan de rivier – samen als vrienden, vol ideeën en dromen onder het stralende licht van duizenden sterren.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes