Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Schaduw van de Tijd**
Het was een zonnige dag aan de kust. De lucht was blauw en de zee glinsterde als een grote spiegel. Milan en Mila zaten op het strand, hun voeten in het warme zand. Ze waren beste vrienden en hielden van avontuur. Milan had lang, steil kastanjebruin haar dat in de wind waaide. Hij was altijd enthousiast en vol energie, zelfs als hij soms wat onrustig was door zijn ADHD.
Mila keek naar de zee en zei: "Wat gaan we vandaag doen?" Ze had een grote glimlach op haar gezicht. Ze vond het leuk om samen met Milan op avontuur te gaan.
"Ik heb gehoord dat er een nieuwe kok in de stad is," zei Milan. "Hij is avontuurlijk en maakt heerlijke gerechten! Laten we hem zoeken!"
Mila's ogen glinsterden van enthousiasme. "Ja! Laten we gaan!" Ze sprongen op en renden naar de stad.
De stad was druk, met mensen die langs de winkels liepen en kinderen die speelden op straat. Milan en Mila keken om zich heen, op zoek naar de avontuurlijke kok. Ze vroegen verschillende mensen of ze wisten waar hij was.
"Ik heb gehoord dat hij een restaurant heeft aan de haven," zei een vrouw met een hond. "Daar kun je hem vinden!"
Milan en Mila renden naar de haven. De geur van versgebakken brood kwam hen tegemoet. Toen ze bij het restaurant aankwamen, zagen ze een man met een grote hoed achter de grill staan. Hij had een brede glimlach en leek heel blij.
"Hallo daar!" riep hij toen hij hen zag. "Wat kunnen jullie voor mij doen?"
"We willen je leren kennen!" zei Mila enthousiast. "We hebben gehoord dat je avontuurlijke gerechten maakt!"
De kok lachte hardop. "Dat klopt! Mijn naam is Klaus, ik kom uit Duitsland en ik ben hier om te koken! Wat willen jullie leren?"
Milan sprong op en neer van blijdschap. "Kunnen we helpen? Ik wil leren hoe je pannenkoeken maakt!"
Klaus knikte goedkeurend. "Natuurlijk! Kom binnen!"
Ze gingen het restaurant binnen, waar alles vol kleurige borden hing en er veel kruiden stonden uitgestald. Klaus gaf Milan en Mila schorten om aan te trekken.
"Wat is jouw favoriete pannenkoek?" vroeg Klaus terwijl hij ingrediënten pakte.
"Met banaan!" riep Milan zonder na te denken.
"En ik hou van aardbeien!" voegde Mila toe.
Klaus lachte weer. "Dan maken we pannenkoeken met banaan én aardbeien!"
Ze begonnen met het mengen van het beslag terwijl Klaus hen vertelde over zijn reizen als backpacker door Europa. Hij vertelde over bergen, bossen en mooie steden die hij had bezocht.
"Dat klinkt geweldig!" zei Mila terwijl ze het beslag roerde.
Milan kon niet stilzitten; hij sprong rond in de keuken terwijl hij wachtte tot het beslag klaar was. Soms viel er iets om of maakte hij wat rommel, maar Klaus vond het leuk om hem zo enthousiast te zien.
Na een tijdje waren ze klaar om te bakken! Klaus liet hen zien hoe je de pannenkoeken moest draaien in de lucht zonder dat ze vielen.
"Dit is zo cool!" riep Milan terwijl hij zijn best deed om ook zo'n trucje uit te voeren.
Na veel gelach en wat geknoei hadden ze eindelijk hun pannenkoeken gemaakt: gouden rondjes vol met stukjes banaan en aardbei erop gestrooid.
Klaus zette alles mooi op tafel voor hen drieën: “Eet smakelijk!”
Ze namen allemaal een hap tegelijk, en hun ogen werden groot van verrassing.
“Dit is heerlijk!” zei Mila met volle mond.
“Ja! Dit is echt mijn nieuwe favoriete gerecht!” voegde Milan toe terwijl hij nog meer nam.
Na het eten vertelde Klaus hen dat koken niet alleen leuk was, maar ook belangrijk voor vrienden maken en samen zijn met mensen die je leuk vindt.
“Als je samen kookt,” zei Klaus wijs, “maak je herinneringen die blijven hangen.”
Milan knikte enthousiast; dit klonk als iets wat ze vaak moesten doen!
Toen ze klaar waren met eten, bedankten ze Klaus voor het geweldige avontuur in zijn keuken. “We komen snel terug!” beloofden ze voordat ze weer naar buiten gingen, hand in hand langs de haven wandelend.
De zon begon onder te gaan boven de zee, waardoor alles goudkleurig werd. Terwijl ze terugliepen naar het strand, voelde Milan zich gelukkig maar ook moe van alle energie die hij had verbruikt tijdens hun avontuur bij Klaus.
“Wat een geweldige dag,” zei Mila terwijl ze naar de horizon keek waar de zon langzaam verdween achter het water.
“Ja,” antwoordde Milan met een grote glimlach op zijn gezicht, “en morgen gaan we weer iets nieuws doen!”
En zo eindigde hun dag aan de kust; vol plezier, lekker eten én nieuwe vriendschappen – precies zoals elke dag zou moeten zijn voor twee avontuurlijke vrienden zoals zij!
**Einde**
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes