Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het meisje dat kon vliegen met haar dromen**
Aan het einde van de straat stond een kleine bibliotheek. Het was een rustige plek, met hoge boekenplanken en een geur van oud papier. De bibliothecaris, mevrouw Verma, was een vrouw van middelbare leeftijd met kort stekelig haar en een altijd vriendelijke glimlach. Ze had een passie voor boeken en verhalen, maar ook voor de mensen die ze hielp.
Op een dag kwam er een nieuw meisje binnen. Haar naam was Aditi. Ze had een atletisch figuur en straalde energie uit. Aditi was Nederlands-Indiaas en had altijd al gedroomd van avontuur. Ze kwam vaak naar de bibliotheek om te lezen over verre landen en spannende reizen.
Aditi had echter ook last van chronische rugpijn, iets wat haar soms tegenhield in haar zoektocht naar avontuur. Maar dat weerhield haar er niet van om te dromen. In haar gedachten vloog ze over bergen en zeeën, ontdekte ze nieuwe werelden en ontmoette ze bijzondere mensen.
Mevrouw Verma merkte al snel Aditi’s enthousiasme op. Ze vond het leuk om met het meisje te praten over boeken en verhalen. “Wat lees je vandaag?” vroeg ze op een zonnige middag terwijl Aditi op een stoel zat met een boek over de Himalaya.
“Dit boek gaat over klimmers,” zei Aditi met glinsterende ogen. “Ze beklimmen de hoogste toppen ter wereld.”
“Dat klinkt spannend,” antwoordde mevrouw Verma terwijl ze zich naast Aditi neerzette. “Denk je dat je ooit zoiets zou willen doen?”
Aditi knikte enthousiast. “Ja! Ik wil vliegen met mijn dromen! Ik wil de wereld zien!”
Mevrouw Verma glimlachte en dacht aan hoe belangrijk het is om dromen te hebben, zelfs als je lichaam soms niet meewerkt. “Misschien kun je beginnen met kleine avonturen,” stelde ze voor.
Aditi dacht na over wat mevrouw Verma zei. Kleine avonturen klonken goed, maar wat waren die precies? Ze besloot dat ze meer wilde leren over sportieve activiteiten die ze kon doen zonder haar rug te veel te belasten.
De volgende dag kwam Aditi terug naar de bibliotheek met een lijst van sporten die ze wilde uitproberen: yoga, zwemmen en misschien zelfs fietsen. Mevrouw Verma hielp haar door boeken aan te bevelen die gingen over deze activiteiten.
“Yoga lijkt me leuk,” zei Aditi terwijl ze door de pagina’s bladerde in een boek vol kleurrijke afbeeldingen van yogahoudingen.
“Dat is zeker goed voor je,” zei mevrouw Verma bemoedigend. “En zwemmen is heerlijk voor je lichaam.”
Aditi voelde zich steeds enthousiaster worden bij het idee om deze nieuwe dingen uit te proberen. Ze begon elke week naar de bibliotheek te komen om meer te leren en om boeken mee naar huis te nemen.
Na enkele weken besloot Aditi dat het tijd was om actie te ondernemen. Ze schreef zich in voor yogalessen in de buurt en ging regelmatig zwemmen in het lokale zwembad. Het deed haar goed; niet alleen fysiek, maar ook mentaal voelde ze zich sterker.
Op een dag na de yogales kwam Aditi weer naar de bibliotheek, nog steeds vol energie van haar training. Mevrouw Verma zag het meteen aan haar gezicht.
“Je ziet er stralend uit!” zei ze terwijl Aditi zich naast haar neerzette.
“Dank u! De yoga helpt echt,” antwoordde Aditi blij.
Ze praatten verder over hun favoriete boeken en avonturen tot sluitingstijd naderde. Voordat Aditi vertrok, vroeg mevrouw Verma: “Wat zijn je plannen voor dit weekend?”
“Ik ga fietsen!” riep Aditi enthousiast uit. “Ik heb mijn fiets opgeknapt en ik wil naar het park.”
“Dat klinkt geweldig! Geniet ervan!” zei mevrouw Verma terwijl ze afscheid nam.
Het weekend kwam snel dichterbij, en op zaterdagmorgen stapte Aditi op haar fiets met een gevoel van vrijheid dat ze nog nooit eerder had ervaren. De zon scheen helder aan de lucht terwijl ze door de straten fietste richting het park.
In het park voelde alles anders aan; de frisse lucht vulde haar longen terwijl ze langs bomen reed die zachtjes wiegden in de wind. Voor even vergat ze alles – zelfs haar rugpijn – en voelde zich alsof ze kon vliegen met al haar dromen.
Ze stopte bij een vijver waar eenden zwommen en kinderen speelden op het grasveld ernaast. Terwijl zij daar zat, bedacht zij hoe ver zij was gekomen sinds zij begon met lezen in de bibliotheek aan het einde van de straat.
De dagen gingen voorbij, gevuld met nieuwe ervaringen: meer yoga lessen, lange zwemuren in het zwembad, fietstochten door parken en zelfs kleine wandelingen in de stad waar zij woonde.
Elke keer als zij terugkeerde naar de bibliotheek vertelde zij mevrouw Verma enthousiast over wat zij had gedaan of geleerd die week.
“Je hebt echt gevlogen deze maand!” zei mevrouw Verma lachend toen Aditi vertelde over haar laatste fietstocht naar het strand.
Aditi lachte terug; dit was precies hoe zij zich voelde – vrij als een vogel die zijn vleugels uitslaat tegen de lucht vol dromen.
De maanden verstreken zonder dat er veel veranderde; geen grote plotwendingen of geheimen onthuld werden tussen hen beiden of andere personages in hun leven – enkel eenvoudige momenten vol vreugde en ontdekking.
Uiteindelijk realiseerde Aditi zich dat hoewel zij misschien niet letterlijk kon vliegen zoals in sommige verhalen die zij had gelezen, zij wel degelijk kon stijgen boven zichzelf door simpelweg actief bezig te zijn met wat zij leuk vond – door elke dag opnieuw kleine avonturen aan te gaan vanuit die rustige bibliotheek aan het einde van de straat waar alles begon.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes