Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Verhalen uit een andere wereld**
In de levendige straten van Jakarta, waar de kleuren van de marktkramen samenkwamen in een explosie van leven, bevond zich een klein kantoor. Het was het kantoor van notaris Budi Santoso. De geur van gebakken tempeh en zoete ketan vulde de lucht, terwijl mensen met volle tassen voorbijliepen. Budi was een zorgzame man, met bruin haar dat altijd in een knot zat. Hij had een neutrale uitstraling, maar zijn ogen spraken boekdelen. Ze glinsterden als hij met klanten sprak.
Elke ochtend kwam hij vroeg aan op zijn kantoor. De muren waren bedekt met documenten en boeken over eigendomsrecht en testamenten. Het was geen groot kantoor, maar het had iets huiselijks. Budi hield van zijn werk, ook al was het soms saai. Hij vond het leuk om mensen te helpen bij hun juridische zaken, ook al waren ze vaak verveeld of gefrustreerd.
Op een dag kwam er een jonge vrouw binnen. Haar naam was Sari en ze had dyslexie. Ze had moeite met lezen en schrijven, maar ze was vastberaden om haar zaken op orde te krijgen. Sari droeg een kleurrijke sjaal om haar nek en haar ogen straalden nieuwsgierigheid uit.
"Goedemorgen," zei Budi vriendelijk terwijl hij zijn bril op zijn neus zette.
"Goedemorgen," antwoordde Sari met een lichte aarzeling. "Ik heb hulp nodig."
Budi knikte begrijpend en gebaarde naar de stoel tegenover hem. "Neem plaats."
Sari ging zitten en vertelde hem dat ze net een klein huisje had gekocht aan de rand van de stad. Ze wilde alles goed regelen zodat er geen problemen zouden ontstaan in de toekomst.
"Dat is geweldig," zei Budi met oprechte vreugde in zijn stem. "Laten we beginnen."
Terwijl Sari haar verhaal deed, merkte Budi dat ze soms verward keek naar de papieren die voor haar lagen. Hij besloot om het eenvoudig te houden en gebruikte woorden die gemakkelijk te begrijpen waren.
"Dit document is belangrijk," legde hij uit terwijl hij naar een formulier wees. "Het laat zien dat jij nu de eigenaar bent van het huis."
Sari knikte, maar haar blik bleef twijfelend.
"Als je wilt," stelde Budi voor, "kan ik je helpen om dit samen in te vullen."
Sari glimlachte dankbaar en samen begonnen ze aan het formulier. Terwijl ze werkten, vertelde Sari over haar dromen voor het huis: hoe ze het zou inrichten met kleurrijke kussens en planten die zouden bloeien in de zon.
Budi luisterde aandachtig en voelde zich gelukkig dat hij kon bijdragen aan haar toekomst.
Na enkele weken kwamen Sari en Budi regelmatig samen om verder te werken aan de documenten die nodig waren voor haar nieuwe huisje. Soms bracht Sari zelfgemaakte snacks mee: kleine rijstkoekjes of zoete lekkernijen die heerlijk rookten als je ze opendeed.
Op een dag vroeg Sari: "Waarom ben je notaris geworden?"
Budi dacht even na voordat hij antwoord gaf. "Ik vind het leuk om mensen te helpen hun dromen waar te maken," zei hij eenvoudig.
Sari knikte begrijpend en vervolgde: "Ik wil ook iets doen wat mensen helpt."
Budi glimlachte weer; hij vond het mooi dat zij ook zo dacht.
De weken verstreken en hun samenwerking groeide uit tot iets bijzonders, hoewel er geen geheimen of magie bij kwam kijken. Gewoon twee mensen die elkaar hielpen in deze drukke stad vol geluiden en geuren.
Op een zonnige middag besloot Sari iets speciaals voor Budi te doen als blijk van waardering voor al zijn hulp. Ze kocht kleurrijke bloemen op de markt – felroze hibiscus en gele jasmijn – en maakte er een mooi boeket van.
Toen ze binnenkwam bij zijn kantoor met het boeket in haar handen, zag Budi meteen hoe blij ze was.
"Voor jou," zei Sari stralend terwijl ze het boeket overhandigde.
Budi's gezicht lichtte op toen hij de bloemen aannam. "Dank je wel! Dit is prachtig."
Ze praatten nog even verder over hun plannen voor de toekomst; Sari wilde meer leren over vastgoedbeheer terwijl Budi hoopte ooit zelf ook weer eens tijd te vinden om te breien of haken zoals zijn moeder vroeger deed.
De dagen gingen voorbij zonder grote veranderingen of wendingen; gewoon twee levens die elkaar kruisten in deze bruisende stad vol verhalen uit andere werelden – verhalen zonder geheimen of mysterieën, maar vol hoop en eenvoudigheid.
En zo bleef Jakarta draaien; markten vol kleuren, geuren van eten die door de lucht zweefden, mensen die hun dagelijkse leven leidden zonder veel poespas – gewoon zoals iedereen dat deed in deze grote stad waar dromen soms werkelijkheid werden door middel van eenvoudige handelingen zoals tekenen onderaan een document of het geven van bloemen als blijk van dankbaarheid.
Budi's kantoor bleef bestaan als een plek waar verhalen werden verteld zonder enige beperking; verhalen over huizen kopen, dromen verwezenlijken en vriendschappen sluiten door middel van simpele gesprekken tussen twee gewone mensen in Jakarta – ver weg van dorpen bij bossen of mysterieuze geheimen; gewoon leven zoals het is: kleurrijk, druk maar vooral heel gewoon.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes