Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het geheim van de oceaan**
In een groene vallei, omringd door hoge bergen, lag een kleine stad. De stad was levendig en vol leven. Mensen liepen over de straten, en de geur van versgebakken brood en bloemen vulde de lucht. In het hart van deze stad stond een kleine bloemenwinkel, gerund door een jonge vrouw genaamd Jinthe. Jinthe had lang zwart haar dat ze altijd in een staart droeg. Ze was sociaal en enthousiast, en haar bloemenwinkel was altijd druk bezocht.
Jinthe had een passie voor bloemen. Ze hield ervan om met acrylverf te schilderen en haar creaties in de winkel te tonen. De kleuren van de bloemen inspireerden haar om prachtige schilderijen te maken die de muren van haar winkel sierden. Haar klanten kwamen niet alleen voor de bloemen, maar ook om naar haar kunstwerken te kijken.
Aan de andere kant van de straat woonde Tijs, een jongen met een korte, atletische bouw. Hij had ADHD en was vaak kritisch over zijn omgeving. Tijs droeg meestal zakelijke kleding omdat hij zijn ouders wilde helpen in hun bedrijf. Ondanks zijn stressvolle leven vond hij altijd tijd om naar Jinthe's winkel te gaan. Hij bewonderde haar talent en vond het leuk om met haar te praten over kunst en bloemen.
Op een dag besloot Tijs dat hij iets speciaals voor Jinthe wilde doen. Hij had gehoord dat ze het soms moeilijk vond om zich te concentreren op haar schilderijen vanwege het geluid van de stad. Daarom besloot hij om een rustige plek voor haar te vinden waar ze kon schilderen zonder afleiding.
Tijs begon zijn zoektocht naar deze plek. Hij liep door de straten van de stad en vroeg mensen of ze wisten waar hij zo'n plek kon vinden. Veel mensen keken hem vreemd aan; ze begrepen niet waarom hij zo'n plek zocht voor Jinthe. Maar Tijs gaf niet op.
Na enkele dagen zoeken ontdekte hij een klein park aan de rand van de stad, verscholen tussen hoge bomen en kleurrijke bloemen. Het park was stil en vredig, perfect voor Jinthe om zich te concentreren op haar kunstwerken zonder gestoord te worden door het drukke stadsleven.
Tijs ging naar Jinthe's winkel en vertelde haar over het park dat hij had gevonden. "Ik denk dat dit een geweldige plek voor jou is," zei hij enthousiast terwijl hij zijn handen gebruikte om het idee uit te leggen.
Jinthe keek hem aan met grote ogen vol nieuwsgierigheid. "Een park? Wat leuk! Maar ik weet niet of ik daar kan schilderen," antwoordde ze voorzichtig.
"Waarom niet?" vroeg Tijs terwijl hij zijn schouders ophaalde. "Het is rustig daar, je kunt je helemaal concentreren."
Jinthe dacht na over wat Tijs zei. Ze voelde zich soms gestrest door alle geluiden in de stad, vooral als ze probeerde te schilderen terwijl mensen binnenkwamen en uitgingen in haar winkel.
"Misschien heb je gelijk," zei ze uiteindelijk met een glimlach op haar gezicht.
De volgende dag nam Jinthe haar schilderspullen mee naar het park dat Tijs had ontdekt. Toen ze aankwam, voelde ze meteen de rust die er hing tussen de bomen en onder het bladerdak dat zachtjes ritselde in de wind.
Ze zette haar spullen neer op een bankje dat uitzicht bood op een prachtig bloembed vol kleuren: rood, geel, paars en wit. Terwijl ze begon te schilderen met acrylverf, voelde ze hoe al haar zorgen wegvloeiden met elke penseelstreek die ze maakte.
Tijs kwam regelmatig langs om Jinthe aan te moedigen tijdens het schilderen. Hij zat vaak op het gras naast het bankje terwijl hij zijn huiswerk maakte of gewoon genoot van het uitzicht op zijn vriendin die zo gelukkig was met wat ze deed.
De dagen gingen voorbij, en Jinthe's schilderijen werden steeds mooier naarmate ze meer tijd in het park doorbracht. Haar stijl ontwikkelde zich verder; elke bloem die zij schilderde leek tot leven te komen op het doek.
Op een dag kwam Tijs met iets nieuws naar het park: "Ik heb iets voor je gemaakt!" zei hij trots terwijl hij een klein boekje uit zijn tas haalde.
"Wat is dit?" vroeg Jinthe nieuwsgierig terwijl ze het boekje aannam.
"Het is mijn schetsboek! Ik heb wat ideeën getekend voor jouw volgende schilderij," antwoordde Tijs enthousiast.
Jinthe bladerde door het boekje vol schetsen van verschillende bloemenarrangementen die Tijs had bedacht. Ze kon niet geloven hoe creatief hij was geweest! "Dit is geweldig! Dank je wel!" zei ze blij terwijl ze hem dankbaar aankeek.
De weken verstreken en hun band groeide sterker terwijl zij samen tijd doorbrachten in het park; elk moment gevuld met creativiteit en vreugde zonder enige drukte of stress van buitenaf.
Uiteindelijk organiseerde Jinthe zelfs een kleine tentoonstelling in haar bloemenwinkel waar zij al haar nieuwe werken toonde die geïnspireerd waren door hun tijd samen in het park – elk stuk vol kleurige herinneringen aan hun gezamenlijke momenten daar.
De tentoonstelling werd goed bezocht; mensen kwamen vanuit heel de stad om Jinthes prachtige werken te bewonderen die nu ook gevuld waren met verhalen over vriendschap tussen twee creatieve zielen – zonder geheimen of magie; gewoon pure passie voor kunst en natuur in al zijn eenvoudigheid.
En zo bleef Jinthe elke week terugkeren naar dat rustige park waar zij zich vrij voelde om zichzelf uit te drukken – geholpen door Tijs die nooit moe werd van zijn steunende rol als vriend tijdens deze reis vol kleurige dromen onderbroken door niets anders dan rustgevende geluiden uit de natuur rondom hen heen.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes