Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het ritme van de zeeën**
In een klein, knus café aan de kust, waar de geur van versgebakken gebakjes zich mengde met de zoute lucht van de zee, zaten twee kinderen aan een houten tafel. Het café heette "De Zeeuwse Droom" en was beroemd om zijn heerlijke koffie en kleurrijke taarten. De muren waren versierd met foto's van golven die tegen de rotsen sloegen en schelpen die door de zee waren aangespoeld.
Luca, een energieke jongen met kort geschoren haar, zat tegenover Zara. Zara had lang, steil haar dat glansde in het zachte licht van het café. Ze droeg sportieve kleding en had altijd een opgewekte glimlach op haar gezicht. Luca was gek op programmeren en vertelde Zara vaak over zijn nieuwste ideeën voor games. Vandaag was hij extra enthousiast.
“Zara,” begon Luca terwijl hij een hap nam van zijn chocoladecake, “ik heb een idee voor een spel dat zich afspeelt bij de zee!”
Zara leunde naar voren, nieuwsgierig. “Vertel! Wat voor spel?”
“Nou,” zei Luca terwijl hij zijn handen gebruikte om het idee uit te leggen, “het gaat over zeedieren die dansen op het ritme van de golven! Je moet ze helpen om hun dansmoves te perfectioneren.”
Zara lachte. “Dat klinkt leuk! Maar hoe weet je wat het ritme van de zeeën is?”
Luca dacht even na. “Misschien kunnen we naar het strand gaan en luisteren naar de golven! Dan kunnen we inspiratie opdoen.”
Zara knikte enthousiast. “Ja! Laten we dat doen!”
Ze verlieten het café en renden naar het strand. De zon scheen helder aan de lucht en er was een zachte bries die hun haren deed wapperen. Toen ze bij de waterlijn aankwamen, keken ze naar de golven die ritmisch kwamen en gingen.
“Luister!” zei Luca terwijl hij zijn ogen dichtdeed. “Ik hoor het ritme!”
Zara deed hetzelfde en begon zachtjes te bewegen op het geluid van de golven. “Dit is geweldig!” riep ze uit.
Ze dansten samen in het zand, hun voeten maakten sporen in de natte ondergrond terwijl ze zich lieten leiden door het geluid van de zee. Luca deed alsof hij een dolfijn was die sprongetjes maakte in het water, terwijl Zara als een elegante zeeleeuw over het strand rolde.
Na een tijdje stopten ze om even uit te rusten op een grote steen vlakbij het water. Terwijl ze daar zaten, zagen ze iets vreemds in de verte: een man in formele kleding met een camera om zijn nek stond foto’s te maken van alles wat hij zag.
“Wie is dat?” vroeg Zara nieuwsgierig.
“Ik weet het niet,” antwoordde Luca, “maar hij lijkt wel heel serieus bezig.”
De man merkte hen op en kwam dichterbij lopen. Hij had vriendelijk kort geschoren haar en keek met interesse naar hun dansmoves.
“Wat zijn jullie aan het doen?” vroeg hij met een Duits accent.
“We luisteren naar het ritme van de zeeën!” zei Zara enthousiast.
De man lachte hartelijk. “Dat klinkt als iets wat ik ook zou willen doen! Ik ben fotograaf en ik probeer mooie momenten vast te leggen.”
Luca keek naar hem met grote ogen. “Kun je ons helpen? We willen onze dansmoves filmen voor ons spel!”
De fotograaf knikte instemmend. “Natuurlijk! Laten we samen iets moois maken.”
En zo gebeurde het dat ze samen dansten op het strand terwijl de fotograaf hen vastlegde met zijn camera. De zon begon langzaam onder te gaan en gaf alles rondom hen een gouden gloed.
Na hun danssessie gingen ze terug naar "De Zeeuwse Droom". De geurige koffie rook nog beter nu ze zo’n leuke tijd hadden gehad aan zee. De fotograaf had beloofd hen later enkele foto’s te sturen zodat ze konden zien hoe hun dans eruitzag.
Terwijl ze weer aan tafel zaten met nieuwe gebakjes voor hun neus, vertelde Luca over hoe hij alle beelden zou gebruiken in zijn spelontwerp.
“En misschien,” voegde Zara toe met twinkeling in haar ogen, “kunnen we ook andere kinderen uitnodigen om mee te doen!”
Luca knikte enthousiast: “Ja! Dan wordt ons spel nog leuker!”
En zo zaten ze daar, twee kinderen vol dromen over dansende dieren bij de zeeën, terwijl buiten de golven bleven komen en gaan in hun eigen rustige ritme – net als hun vriendschap die steeds verder groeide zonder enige geheimen of magie eromheen.
Het café vulde zich met gelach en verhalen over avonturen aan zee terwijl buiten de zon langzaam onderging achter de horizon – net zoals elke dag weer opnieuw begon bij "De Zeeuwse Droom".
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes