Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een dappere dierenarts**
Er was eens een dappere dierenarts genaamd Dr. Lotte. Ze woonde aan de rand van een mysterieuze stad, waar de gebouwen hoog de lucht in reikten en de straten vol leven waren. Dr. Lotte had een klein, knus dierenziekenhuis dat eruitzag als een poppenhuis. Het was roze met witte luiken en had een vrolijke tuin vol kleurrijke bloemen. De mensen in de stad kwamen vaak langs om hun huisdieren te laten controleren of om gewoon even te kletsen.
Dr. Lotte was niet zomaar een dierenarts; ze had golvend kastanjebruin haar dat altijd in beweging leek, alsof het danste op de muziek van de stad. Ze droeg meestal een spijkerbroek en sneakers, wat haar sportieve stijl benadrukte. Haar t-shirts hadden vaak grappige prints van dieren die zich in allerlei vreemde posities bevonden.
Op een dag, terwijl Dr. Lotte bezig was met het verzorgen van een schattige puppy met een gebroken pootje, hoorde ze iets vreemds buiten. Het klonk als gefluister, maar het kwam niet van mensen. Het leek wel alsof de bomen in het mysterieuze bos dat aan de rand van de stad lag met elkaar praatten.
“Wat zou dat kunnen zijn?” vroeg Dr. Lotte zich af terwijl ze haar handen waste na het behandelen van het puppy. Ze besloot om even naar buiten te gaan en te kijken wat er aan de hand was.
Buiten stond haar trouwe scooter, die altijd klaarstond voor avontuur. Met een glimlach op haar gezicht sprong ze op haar scooter en reed richting het bos. De zon scheen fel en de lucht was helder blauw, maar hoe dichter ze bij het bos kwam, hoe meer ze die fluisterende geluiden kon horen.
Toen ze bij de rand van het bos aankwam, stopte ze haar scooter en stapte af. De bomen leken te bewegen in de wind en hun bladeren fluisterden geheimen die alleen zij konden horen. Dr. Lotte voelde zich nieuwsgierig en dapper tegelijk; wat zou er achter die bomen schuilgaan?
Ze liep voorzichtig het bos binnen, waar het licht door de bladeren viel als gouden stralen op de grond. Plotseling zag ze iets bewegen tussen de takken: een klein vliegtuigje! Het vloog laag over haar hoofd en maakte cirkels boven haar.
“Wat is dat?” vroeg Dr. Lotte hardop tegen zichzelf terwijl ze omhoog keek naar het vliegtuigje dat nu stilhield boven een open plek in het bos.
Ze besloot om verder te lopen naar die open plek toe, nieuwsgierig naar wat daar zou zijn. Toen ze aankwam, zag ze iets heel bijzonders: er stonden verschillende kinderen met lange steile blond haar en hipster stijl die druk bezig waren met improvisatietheater! Ze speelden alsof ze dieren waren die door het bos zwierven.
“Wat leuk!” riep Dr. Lotte enthousiast terwijl ze hen aankeek.
De kinderen keken op en lachten naar haar. “Wil je meedoen?” vroeg één van hen met een grote glimlach.
Dr. Lotte dacht even na maar besloot toen dat dit wel eens heel leuk kon zijn! Ze deed mee aan hun spelletje en al snel waren ze allemaal samen aan het rennen als wilde dieren door het bos.
Na een tijdje stopten ze om even uit te rusten onder een grote boom met brede takken die hen schaduw gaf tegen de zon.
“Wat doen jullie hier eigenlijk?” vroeg Dr. Lotte nieuwsgierig.
“We spelen!” zei één van de kinderen enthousiast terwijl hij zijn t-shirt met print recht trok.
“Maar waarom hier in dit mysterieuze bos?” vroeg Dr. Lotte verder.
“Omdat we denken dat hier magische dingen gebeuren,” zei hij geheimzinnig terwijl hij zijn ogen groot maakte.
Dr. Lotte lachte om hun fantasie; kinderen hebben altijd zulke mooie ideeën! Maar toen hoorde ze weer dat gefluister vanuit het bos komen – dit keer nog luider dan voorheen!
“Ik moet gaan kijken,” zei Dr. Lotte vastberaden terwijl ze opstond en zich voorbereidde om verder te verkennen.
De kinderen keken elkaar aan maar besloten toen ook mee te gaan; wie weet wat voor avontuur hen nog meer wachtte!
Ze liepen verder door het bos totdat ze bij een kleine open plek kwamen waar iets glinsterde tussen de bladeren op de grond: een bordspel! Het bordspel had afbeeldingen van verschillende dieren erop getekend – zoals katten, honden, vogels en zelfs olifanten!
“Wow!” riep één van de kinderen uit terwijl hij naar beneden bukte om het bordspel op te pakken.
Dr. Lotte keek nieuwsgierig mee over zijn schouder naar wat er allemaal op stond afgebeeld: “Dit lijkt wel heel bijzonder!”
De kinderen besloten meteen dat zij dit spel moesten spelen! En zo zaten zij daar samen in dat mysterieuze bos vol fluisterende geluiden, spelend met hun nieuwe bordspel onderbroken door af en toe gelach of geklets over hun favoriete dieren.
Uren gingen voorbij zonder dat iemand zich ervan bewust was; tijd leek stil te staan in deze magische omgeving vol creativiteit en plezier!
Toen begon de zon langzaam onder te gaan achter de bomen waardoor alles goudkleurig werd – zelfs hun gezichten straalden van blijdschap!
“Dit was echt leuk!” zei Dr.Lotte terwijl zij opstond om terug naar huis te gaan; “Ik moet echt vaker komen!”
De kinderen knikten enthousiast; “Ja! En misschien kunnen we dan weer samen spelen!”
Met nieuwe herinneringen in hun hart verlieten zij samen deze bijzondere plek aanrandend van zowel stad als mysterieus bos – elk kind droeg nu iets speciaals mee terug naar huis: niet alleen verhalen maar ook vriendschappen gevormd tijdens dit onverwachte avontuur vol lachen én fantasie!
En zo ging Dr.Lotte weer terug naar haar poppenhuis-dierenziekenhuis waar nieuwe avonturen zouden wachten…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes