Kinderverhaaltje: Een vrolijke bakker (door een elektricien)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**Een Vrolijke Bakker**

Op een zonnige dag, met de lucht zo blauw als de zee, zat Milan op het verlaten strand. Het witte zand voelde warm aan zijn voeten terwijl hij met zijn schepje kleine kuiltjes in het zand maakte. Milan was een vrolijke jongen met een grote glimlach en altijd vol energie. Hij hield van hardlopen, vooral langs de kustlijn waar de golven zachtjes tegen het strand kletsten.

Niet ver van waar Milan speelde, stond een kleine bakkerij. De bakker, meneer Bakkersnoet, was een vrolijke man met een grote hoed en altijd bloem op zijn gezicht. Hij had een passie voor bakken en maakte de lekkerste broodjes en taarten die je je maar kon voorstellen. Maar wat deze bakker echt bijzonder maakte, was dat hij ook veel wist over biologie. Hij had zelfs een klein tuintje achter zijn bakkerij waar hij groenten en kruiden verbouwde.

Milan vond het leuk om naar de bakkerij te gaan. Elke keer als hij er kwam, rook het heerlijk naar versgebakken brood en zoete koekjes. Meneer Bakkersnoet vertelde vaak over zijn tuin en hoe hij alles zelf kweekte. "Wortels zijn mijn favoriet," zei hij altijd met glinsterende ogen. "Ze zijn niet alleen lekker, maar ook heel gezond!"

Op een dag besloot Milan dat hij iets speciaals wilde doen voor meneer Bakkersnoet. Hij had gehoord dat de bakker verdrietig was omdat zijn kat, Minoes, onlangs was overleden. Minoes was niet zomaar een kat; ze was altijd bij hem in de bakkerij geweest en hielp zelfs soms met het 'proeven' van de koekjes.

Milan dacht na over wat hij kon doen om meneer Bakkersnoet op te vrolijken. Terwijl hij in het zand speelde, kreeg hij ineens een idee! Hij zou samen met Feline, zijn buurmeisje die dol was op schilderen, iets maken voor de bakker.

Feline had altijd haar verfkwasten bij zich en kon prachtig schilderen. Ze woonde in een kleurrijk appartement niet ver van het strand en had vaak haar eigen kunstwerken gemaakt van dingen die ze om zich heen zag: bloemen, zeegezichten en zelfs dieren.

Milan rende naar Feline's huis en klopte enthousiast op de deur. "Feline! Kom snel! We gaan iets leuks doen voor meneer Bakkersnoet!" riep hij.

Feline deed de deur open met haar verfspatten op haar handen en glimlachte nieuwsgierig. "Wat heb je in gedachten?" vroeg ze terwijl ze haar kwasten verzamelde.

"Ik wil dat we samen iets maken voor meneer Bakkersnoet," zei Milan terwijl hij haar vertelde over Minoes en hoe verdrietig de bakker was.

"Dat klinkt geweldig!" zei Feline enthousiast. "Laten we hem verrassen met een mooi schilderij!"

Samen gingen ze terug naar het strand waar ze hun spullen neerlegden op het zachte zand. Feline begon te schilderen terwijl Milan rondliep om inspiratie op te doen voor hun kunstwerk.

Ze besloten om Minoes te schilderen als een grote leeuw die trots over het strand liep, met golven die als manen om hem heen dansten. Terwijl Feline druk bezig was met haar penseelstreken, verzamelde Milan wat takken en schelpen om hun kunstwerk nog specialer te maken.

"Wat denk je van broccoli?" vroeg Milan plotseling terwijl hij naar enkele groene bladeren keek die tussen het zand groeiden.

"Broccoli?" vroeg Feline lachend terwijl ze verder schilderde. "Waarom broccoli?"

"Nou," zei Milan nadenkend, "misschien kunnen we broccoli gebruiken als bomen in onze schildering! Dan wordt het echt uniek!"

Feline lachte weer en knikte instemmend. Ze voegde snel enkele groene vormen toe aan hun schilderij die eruitzagen als bomen gemaakt van broccoli.

Uren gingen voorbij terwijl ze samen werkten aan hun meesterwerk vol kleuren en fantasie. De zon begon langzaam onder te gaan en gaf alles rondom hen een gouden gloed.

Toen hun schilderij eindelijk af was, keken ze trots naar hun creatie: Minoes als leeuw tussen broccoli-bomen op het strand onder een stralende zon.

"Dit is perfect!" zei Milan blij terwijl hij naar Feline keek.

Met hun kunstwerk onder de arm liepen ze naar de bakkerij van meneer Bakkersnoet. De geur van versgebakken brood kwam hen tegemoet toen ze binnenkwamen.

"Meneer Bakkersnoet!" riep Milan enthousiast toen ze binnenstapten.

De bakker draaide zich om vanuit zijn oven waar heerlijke croissants stonden te bakken. Zijn gezicht lichtte op toen hij hen zag staan met hun schilderij.

"Wat hebben jullie daar?" vroeg hij nieuwsgierig terwijl hij dichterbij kwam.

"We hebben iets voor jou gemaakt," zei Feline verlegen maar blij tegelijk terwijl ze het schilderij omhoog hielden.

Meneer Bakkersnoet nam het schilderij voorzichtig aan en bekeek het aandachtig. Zijn ogen vulden zich met tranen van blijdschap toen hij Minoes zag afgebeeld als leeuw tussen broccoli-bomen op het strand.

"Oh jongens," zei hij emotioneel, "dit is prachtig! Jullie hebben me echt verrast."

Milan voelde zich warm van binnen bij deze woorden van waardering terwijl Feline glimlachte van oor tot oor.

Meneer Bakkersnoet bedankte hen beiden hartelijk en beloofde dat er altijd verse koekjes zouden wachten voor hen in de bakkerij wanneer zij langs kwamen spelen of hardlopen langs het strand.

En zo ging de vrolijke bakker weer verder met zijn werk, maar nu met een glimlach op zijn gezicht dankzij twee creatieve kinderen die hem hadden laten zien dat herinneringen nooit verloren gaan; ze leven voort in liefdevolle gebaren zoals deze prachtige schildering vol kleurige fantasieën aan de muur van zijn bakkerij.


Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes