Op een zonnige dag in de stad, waar de lucht blauw was en de zon helder scheen, liep Tijs over de drukke markt. De markt was vol leven. Overal om hem heen waren kleurrijke kraampjes met allerlei spullen. Er waren kraampjes met vers fruit, waar appels en peren glansden in het zonlicht. Andere kraampjes verkochten handgemaakte sieraden die schitterden als sterren. Tijs keek zijn ogen uit.
Tijs was klein van stuk, maar dat weerhield hem er niet van om grote dromen te hebben. Hij had een passie voor zeilen en droomde ervan om ooit een grote oceaan over te steken op zijn eigen zeilboot. Vandaag had hij zijn kleine zeilbootje meegenomen, dat hij zelf had gemaakt van karton en verf. Het was niet groot, maar voor Tijs voelde het als een echt schip.
Terwijl hij verder over de markt liep, zag hij Zara staan bij een kraampje vol vintage kleding. Zara was slank en had golvend blond haar dat in de wind danste. Ze droeg een jurk met bloemenprint die vrolijk meedeinde terwijl ze zich bewoog. Ze keek naar een hoed die op het kraampje lag en glimlachte blij toen ze deze oppakte.
“Wat leuk dat je hier bent!” riep Tijs naar haar terwijl hij dichterbij kwam.
“Hallo Tijs!” zei Zara enthousiast. “Kijk eens naar deze hoed! Hij is perfect voor mijn fantasieverhalen.” Zara hield van schrijven en droomde ervan om verhalen te maken over verre landen en avonturen op zee.
Tijs knikte begrijpend. “Ik heb mijn zeilbootje bij me! Wil je het zien?” vroeg hij met glinsterende ogen.
Zara’s gezicht lichtte op. “Ja, heel graag!” Ze volgde Tijs terwijl hij naar een open plek op de markt liep waar hij zijn bootje kon laten zien.
Tijs zette zijn kartonnen zeilbootje neer op de grond en maakte het klaar voor vertrek. Hij had het versierd met kleuren die hem deden denken aan de zee: diepblauw, helderwit en zonnig geel. “Kijk,” zei hij trots, “dit is mijn schip! Het heet ‘De Dromer’.”
Zara knielde naast hem neer en bekeek het bootje aandachtig. “Het is prachtig! Het lijkt wel echt,” zei ze bewonderend.
“Dank je!” zei Tijs blij. “Ik wil ermee gaan zeilen in mijn fantasie.” Hij sloot zijn ogen even en stelde zich voor hoe hij over de golven gleed, met de wind in zijn haren.
Zara glimlachte terwijl ze naar hem keek. “Wat als we samen een verhaal verzinnen? Over jou als kapitein van ‘De Dromer’!”
Tijs vond het idee geweldig! “Ja! Laten we beginnen!” riep hij enthousiast.
Terwijl ze samen zaten op de grond, begonnen ze hun verhaal te vertellen. Tijs vertelde over hoe ‘De Dromer’ door woeste zeeën voer, met hoge golven die tegen de romp klotsten. Zara voegde toe dat er dolfijnen naast hun boot sprongen en dat er kleurrijke vissen onder hen zwommen.
Hun fantasie nam hen mee naar verre kusten vol palmbomen en gouden stranden waar kinderen speelden met knikkers op knikkerbanen gemaakt van schelpenzand. De zon scheen altijd fel in hun verhaal, net zoals vandaag op de markt.
Na een tijdje kwamen er andere kinderen langs die nieuwsgierig waren naar wat Tijs en Zara aan het doen waren. Een jongen op een scooter stopte even om te luisteren, net als een paar meisjes die ook geïnteresseerd waren in hun verhaal.
“Wat vertellen jullie?” vroeg één van hen nieuwsgierig.
“Mag ik meedoen?” vroeg het meisje met krullen die naast hem zat.
“Natuurlijk!” zei Zara blij terwijl ze haar hand uitstak om haar nieuwe vrienden welkom te heten in hun fantasiewereld.
Zo ontstond er al snel een groepje kinderen rondom hen heen, allemaal enthousiast om deel uit te maken van het avontuur van ‘De Dromer’. Ze vertelden verhalen over schatten die verborgen lagen onder water en geheimzinnige eilanden waar piraten woonden.
Tijs voelde zich gelukkig tussen al deze nieuwe vrienden terwijl zij samen hun verhalen weefden als kleurrijke draden in een groot tapijt vol dromen en avonturen. De drukte van de markt vervaagde langzaam terwijl zij zich lieten meevoeren door hun verbeelding.
Zara bedacht plotseling iets leuks: “Laten we onze verhalen tekenen! Dan kunnen we onze avonturen ook laten zien!”
Iedereen vond dit idee geweldig! Ze haalden papier uit hun tassen of vroegen aan enkele marktkramers of zij wat papier konden lenen. Met potloden en kleurpotloden gingen ze aan de slag; elk kind maakte zijn eigen versie van ‘De Dromer’ en wat zij hadden meegemaakt tijdens hun fantasietrip over zeeën vol avontuur.
Tijs tekende zichzelf als kapitein met een grote hoed op zijn hoofd terwijl hij fier achter het stuurwiel stond van zijn bootje dat door hoge golven voer. Zara tekende kleurrijke dolfijnen die vrolijk sprongen rond ‘De Dromer’. De anderen maakten ook prachtige tekeningen vol leven; sommige maakten zelfs kleine knikkerbanen waarop dolfijnen konden spelen!
Uren gingen voorbij zonder dat iemand het merkte; alleen maar gelach, geklets en creativiteit vulden de lucht rondom hen heen totdat uiteindelijk de zon begon onder te gaan achter de horizon van kleurige marktkraampjes.
Toen iedereen klaar was met tekenen keken zij trots naar elkaars werk; elk kunstwerk vertelde iets unieks over hun gezamenlijke avontuur op zee – zelfs zonder ooit echt weg te varen!
Met blije gezichten besloten zij om alles samen te brengen in één groot boek vol verhalen – zo konden zij altijd terugkeren naar ‘De Dromer’, zelfs wanneer zij weer thuis zouden zijn na deze bijzondere dag op de markt vol kleuren, geluiden en nieuwe vrienden.
En zo eindigde deze zonnige dag voor Tijs en Zara; niet met geheimen of magie maar simpelweg met vreugdevolle creativiteit – iets wat hen altijd zou blijven verbinden zolang zij maar durfden dromen…