Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een Vrolijke Pinguïn**
Op een verlaten strand, waar de witte zandkorrels glinsterden als kleine sterretjes in de zon, woonde een vrolijke pinguïn. Zijn naam was Pino. Pino was geen gewone pinguïn; hij had een slanke bouw en droeg altijd een kleurrijk t-shirt met een grote, lachende octopus erop. Het was zijn favoriete shirt, en hij voelde zich altijd blij als hij het droeg.
Pino woonde in een klein huisje van schelpen en zeewier, dat hij zelf had gebouwd. Het huisje stond vlakbij de zee, waar de golven zachtjes tegen het strand kletsten. Elke ochtend als de zon opkwam, sprong Pino uit zijn bed en keek hij naar de horizon. De lucht was vaak helder blauw, en soms zag hij zelfs dolfijnen spelen in het water.
Op deze bijzondere dag voelde Pino zich extra creatief. Hij had net een boek gelezen over biologie en wilde iets maken dat met de zee te maken had. Terwijl hij naar het water keek, kreeg hij een idee: hij zou een schilderij maken van alles wat er onder water leefde! Met zijn lange haar dat in de wind waaide, pakte hij zijn verfkwasten en begon te schilderen.
Pino zette zijn schildersdoek op het zand en begon met het schilderen van kleurrijke vissen die door het koraal zwommen. Hij gebruikte felle kleuren: rood, geel, blauw en groen. Terwijl hij schilderde, dacht hij aan alle dieren die onder water leefden. “Wat zou het leuk zijn om ze allemaal te kunnen zien!” mompelde hij tegen zichzelf.
Terwijl Pino geconcentreerd aan zijn schilderij werkte, kwam er ineens een nieuwsgierige kat voorbij gelopen. De kat had een slank figuur en felgroene ogen die glinsterden in de zon. Ze stopte bij Pino’s schilderij en keek aandachtig naar wat hij deed.
“Wat maak je daar?” vroeg de kat met een speelse stem.
“Ik maak een schilderij van de oceaan,” antwoordde Pino enthousiast. “Kijk! Dit is een clownvis!”
De kat knikte goedkeurend terwijl ze dichterbij kwam om te kijken. “Het ziet er geweldig uit! Maar ik zie geen octopus,” zei ze met een glimlach.
“Oh ja! De octopus!” riep Pino uit terwijl hij snel naar zijn verfdozen greep. Hij mengde wat kleuren tot hij de perfecte tint vond voor het lichaam van de octopus. Terwijl hij aan het schilderen was, vertelde Pino over alle dingen die hij had geleerd over octopussen: hoe ze hun kleur konden veranderen en hoe slim ze waren.
De kat luisterde aandachtig terwijl ze af en toe haar staart heen en weer zwaaide. “Ik vind het leuk om te luisteren naar je verhalen,” zei ze terwijl ze zich naast hem neerzette.
Pino voelde zich blij dat iemand geïnteresseerd was in zijn werk. Hij vertelde over hoe octopussen hun tentakels gebruikten om dingen vast te pakken en hoe ze zich konden verstoppen tussen rotsen om niet gezien te worden door hun vijanden.
Na enige tijd had Pino bijna alles geschilderd wat hij wilde: vissen, koralen, zelfs enkele schelpen die op de bodem lagen. Maar er ontbrak nog iets aan zijn kunstwerk… iets speciaals!
“Ik heb nog nooit geschilderd wat er gebeurt als je schaken speelt met een octopus!” zei Pino plotseling terwijl zijn ogen begonnen te glinsteren van enthousiasme.
“Dat klinkt grappig!” lachte de kat terwijl ze haar kop schuin hield.
Pino begon snel te schetsen op zijn doek: een grote octopus zat achter een schaakbord met allemaal verschillende zeewezens als stukken! Een krab als toren, een vis als loper… Het werd steeds leuker!
Terwijl Pino bezig was met deze creatieve puzzel, merkte hij niet dat er iets anders gebeurde op het strand. Een paar meters verderop zat er namelijk ook iemand anders die gefascineerd naar hem keek: een bioloog met lang haar die notities maakte in haar boekje over alles wat ze zag bij de zee.
De bioloog had kleurrijke kleding aan die perfect paste bij de omgeving van het strand; haar shirt was versierd met afbeeldingen van verschillende zeeleven zoals schildpadden en sterrenvissen. Ze vond het geweldig om naar Pino’s creativiteit te kijken terwijl zij zelf ook bezig was met haar eigen onderzoek naar mariene biologie.
Toen ze zag hoe enthousiast Pino bezig was met schilderen besloot ze dichterbij te komen om hem niet te storen maar toch meer over hem te leren kennen.
“Hallo daar!” zei ze vriendelijk toen zij dichtbij genoeg was om gehoord te worden zonder hem af te leiden.
Pino draaide zich verrast om maar glimlachte toen hij haar zag staan met haar notitieboekje vol aantekeningen over alles wat onder water leefde.
“Hallo! Ik ben bezig met mijn kunstwerk,” zei Pino trots terwijl hij wees naar zijn schilderij vol leven onder water.
“Het ziet er prachtig uit!” zei de bioloog bewonderend terwijl zij enkele stappen dichterbij zette om beter te kunnen kijken naar al die kleuren op het doek.
“Dank je wel! Ik probeer alles zo goed mogelijk weer te geven,” antwoordde Pino enthousiast terwijl zijn ogen straalden van blijdschap door al deze aandacht voor zijn werk.
De bioloog knikte instemmend terwijl zij enkele aantekeningen maakte over wat zij zag; dit inspireerde haar weer voor nieuwe onderzoeken in verband met mariene levensvormen!
Terwijl de zon langzaam onderging achter de horizon bleef Pino vrolijk verder schilderen samen met zijn nieuwe vriendinnetje – zowel kat als bioloog – zonder enige zorgen of gedachten aan andere dingen dan plezier hebben op dit mooie strand vol inspiratie!
En zo ging hun dag voorbij; gevuld met creativiteit, kleurige verhalen over zeeleven én natuurlijk veel gelach tijdens hun gezamenlijke avonturen op dit verlaten maar prachtige stukje aarde waar dromen werkelijkheid konden worden door middel van kunst!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes