Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De kleuren van de regenboog**
Op een mooie, zonnige dag zat meester Jansen op de heuveltop met uitzicht over de uitgestrekte velden. De lucht was blauw en er waren geen wolken te bekennen. Het was een perfecte dag voor een les buiten. Meester Jansen had altijd al een voorliefde gehad voor de natuur en het leek hem leuk om zijn leerlingen iets te leren over kleuren.
“Vandaag gaan we het hebben over de kleuren van de regenboog,” zei hij terwijl hij zijn leerlingen bij zich riep. De kinderen kwamen vrolijk aanrennen, hun gezichten stralend van enthousiasme. Ze zaten in een grote cirkel om meester Jansen heen, die op een grote, groene steen zat.
“Wat weten jullie al over de regenboog?” vroeg hij met een glimlach. De kinderen keken elkaar aan en staken hun handen op.
“Het is mooi!” riep Lisa, die altijd al dol was geweest op kleuren.
“En het komt na de regen!” voegde Tom eraan toe, terwijl hij met zijn vingers in de lucht zwaaide alsof hij zelf een regenboog maakte.
“Dat klopt!” zei meester Jansen. “Maar wat zijn eigenlijk de kleuren van de regenboog?”
De kinderen dachten even na en één voor één noemden ze de kleuren: “Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet!”
“Goed zo!” zei meester Jansen trots. “Nu gaan we iets leuks doen. We gaan samen puzzelen! Maar niet zomaar puzzelen; we gaan onze eigen regenboog maken!”
De kinderen keken nieuwsgierig naar meester Jansen terwijl hij een grote doos met kleurpotloden tevoorschijn haalde. “Iedereen krijgt een kleurpotlood,” zei hij terwijl hij ze uitdeelde. “En dan mogen jullie tekenen wat jullie willen in die kleur.”
De kinderen waren enthousiast en begonnen meteen te tekenen. Lisa koos het rode potlood en tekende een grote appel met glanzende stippen erop. Tom pakte het gele potlood en maakte een zon met stralen die tot aan de rand van zijn papier reikten.
Meester Jansen liep rond om te kijken wat iedereen aan het maken was. Hij zag dat Sam met het groene potlood bezig was om gras te tekenen dat golvend in de wind stond. “Mooi gedaan, Sam! Dat gras maakt onze regenboog nog levendiger,” zei hij.
Toen kwam hij bij Emma die met het blauwe potlood werkte aan een grote luchtballon die hoog in de lucht zweefde. “Wat leuk! Een luchtballon in onze blauwe lucht,” merkte meester Jansen op.
Na enige tijd had iedereen zijn kunstwerk afgemaakt en ze gingen samen zitten om hun tekeningen te laten zien.
“Dit is mijn appel!” riep Lisa trots terwijl ze haar tekeningen omhoog hield.
“En dit is mijn zon!” zei Tom enthousiast.
Meester Jansen knikte goedkeurend naar alle tekeningen en vroeg: “Wat denken jullie? Zullen we deze kunstwerken samenvoegen tot één grote regenboog?”
De kinderen juichten en begonnen hun tekeningen naast elkaar te leggen op het gras. Rood naast oranje, geel naast groen… Het werd al snel duidelijk dat ze iets bijzonders aan het maken waren.
Terwijl ze bezig waren, kwam er ineens een uil aanvliegen en landde op een tak vlakbij hen. De uil keek nieuwsgierig naar wat er gebeurde en leek geïnteresseerd in hun kleurrijke creatie.
“Hallo daar!” zei meester Jansen tegen de uil. “We maken een regenboog!”
De uil knikte alsof hij begreep wat er gaande was en draaide zijn hoofd schuin zoals alleen uilen dat kunnen doen.
Toen begon Sam grappen te maken over hoe uilen altijd wijs zijn maar nooit zelf tekenen omdat ze geen handen hebben om potloden vast te houden. Iedereen lachte hard om deze grap, vooral omdat Sam zo’n serieuze blik had toen hij het vertelde.
Na veel gelach gingen ze verder met hun kunstwerk totdat alles klaar was: rood, oranje, geel, groen, blauw… En zelfs indigo en violet werden toegevoegd door Emma die nog wat extra kleuren had meegenomen van thuis!
Toen alles klaar was stonden ze allemaal op om naar hun gezamenlijke kunstwerk te kijken vanuit verschillende hoeken. Het zag er prachtig uit! Een echte regenboog gemaakt door hen allemaal samen!
Meester Jansen klapte in zijn handen van blijdschap. “Dit is geweldig! Maar nu moeten we ervoor zorgen dat niemand ons kunstwerk beschadigt.”
“Ik heb wel een idee,” zei Tom terwijl hij naar beneden keek naar enkele komkommers die in zijn lunch zaten verpakt in plasticfolie. “We kunnen deze gebruiken als bescherming!”
Iedereen vond dit idee grappig maar ook slim tegelijk! Ze legden voorzichtig komkommers rondom hun kunstwerk zodat niemand per ongeluk zou trappen of vallen over hun prachtige creatie.
Terwijl ze daar stonden te genieten van hun werk kwam er plotseling een papegaai voorbij vliegen die luidkeels kwetterde: "Kleuren! Kleuren!" De kinderen keken omhoog en lachten weer om deze vrolijke vogel die zo enthousiast leek over alles wat kleur had.
Het werd langzaam tijd om terug naar school te gaan maar voordat ze vertrokken maakte meester Jansen nog één laatste foto van hen bij hun kleurrijke kunstwerk als herinnering aan deze bijzondere dag vol creativiteit en plezier.
Met blije gezichten liepen ze terug naar school waar ze nog lang zouden nagenieten van deze geweldige ervaring op de heuveltop met uitzicht over de velden vol bloemen die ook zo kleurrijk waren als hun eigen regenboogkunstwerk!
En zo eindigde deze zonnige dag vol kleuren zonder geheimen of magie—slechts pure vreugde van samen creëren onder de stralende zon!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes