Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een Grappige Clown**
Op een heuveltop, met uitzicht over uitgestrekte velden vol kleurrijke bloemen, stond een klein, vrolijk huisje. In dat huisje woonde een clown genaamd Ruben. Ruben was geen gewone clown; hij had een grote liefde voor grappen maken en dansen. Zijn vrienden, Yara en haar papegaai Kiwi, kwamen vaak bij hem op bezoek.
Het was een zonnige dag en de lucht was blauw. Ruben had gehoord dat er een groot festival in de stad was. Iedereen was enthousiast en gelukkig. Er zouden veel mensen komen, en Ruben kon niet wachten om zijn grappen te delen met het publiek. Yara besloot om hem te helpen met zijn act.
"Ruben," zei Yara terwijl ze haar lange haren in een staart bond, "laten we iets speciaals doen voor het festival! Wat dacht je van een dans met Kiwi?"
Ruben sprong op van blijdschap. "Ja! Dat is geweldig! Kiwi kan fantastisch dansen!" De papegaai zat op Yara's schouder en knikte enthousiast.
Ze begonnen te oefenen in de tuin van Ruben. De zon scheen fel en de bloemen dansten mee op de muziek die ze afspeelden. Ruben droeg zijn kleurrijke clownspak en Yara had haar mooiste jurk aan. Ze dansten samen terwijl Kiwi vrolijk meezong.
"Wat als we ook ananas meenemen?" stelde Yara voor. "Iedereen houdt van ananas!"
"Dat is een geweldig idee!" zei Ruben met een grote glimlach. "We kunnen ananas gebruiken in onze act!"
Ze besloten om naar de markt te gaan om wat ananas te kopen. Terwijl ze door de stad liepen, zagen ze veel mensen die zich voorbereidden op het festival. Kinderen renden rond met ballonnen en er waren kraampjes vol lekkernijen.
Bij de markt kochten ze twee grote ananassen en maakten grappen over hoe ze deze konden gebruiken in hun act. "Wat als we doen alsof we dolfijnen zijn die uit het water springen?" vroeg Ruben lachend.
Yara lachte hardop. "Ja! En dan gooien we de ananassen naar elkaar zoals dolfijnen dat doen!"
Met hun ananassen in handen gingen ze terug naar het huisje van Ruben om verder te oefenen voor hun optreden.
De dag van het festival kwam snel dichterbij. Toen het eindelijk zover was, waren Ruben, Yara en Kiwi klaar om hun show te geven. Het park waar het festival plaatsvond, was gevuld met mensen die genoten van muziek, eten en plezier.
Ruben stapte op het podium met zijn grote glimlach en begon meteen grappen te maken over alles wat hij zag: de mensen die aten, de kinderen die speelden, zelfs over zichzelf! Het publiek lachte hardop en genoot van zijn humoristische stijl.
Yara kwam naast hem staan met Kiwi op haar schouder. "En nu," zei ze vrolijk, "gaan we onze speciale dans laten zien!" Ze hielden hun ananassen omhoog als ware het trofeeën.
De muziek begon te spelen en ze begonnen te dansen. Ruben sprong rond terwijl hij zijn ananas omhoog hield alsof hij een bal was aan het gooien naar Kiwi. De papegaai fladderde rond Yara's hoofd terwijl hij vrolijk meezong.
Het publiek klapte in hun handen en juichte hen toe terwijl ze dansten als dolfijnen in de lucht. Iedereen vond het geweldig! De combinatie van grappen maken, dansen en kleurrijke kostuums zorgde ervoor dat iedereen zich vermaakte.
Na hun optreden kwamen veel kinderen naar hen toe om hen te complimenteren over hun show. Een jongen vroeg: "Kun je nog meer grappen maken?"
Ruben knikte enthousiast: "Natuurlijk! Waarom kunnen dolfijnen niet goed geheimen bewaren? Omdat ze altijd 'flipper'!" Het publiek barstte weer in lachen uit.
Yara keek naar Ruben en zei: "Dit is zo leuk! We moeten dit vaker doen!"
Na afloop van hun show gingen ze samen zitten onder een grote boom in het park om even uit te rusten van al dat plezier maken. Terwijl ze genoten van wat snacks – waaronder natuurlijk wat heerlijke stukjes ananas – keken ze naar alle blije gezichten om hen heen.
"Dit is echt geweldig," zei Yara terwijl ze naar de lucht keek vol ballonnen die opstegen richting de zonsondergang.
Ruben knikte instemmend: "Ja! En weet je wat? Ik ben zo blij dat ik jou heb als vriend."
Kiwi fladderde rond hen heen alsof hij ook wilde zeggen dat hij blij was met deze dag vol plezier.
De avond viel langzaam in het park terwijl de lichten gingen branden rondom hen heen. Mensen dansten nog steeds op muziek terwijl er gelach klonk vanuit elke hoek van het festivalterrein.
Ruben voelde zich gelukkig; niet alleen omdat hij grappig kon zijn of omdat hij kon dansen, maar vooral omdat hij deze mooie momenten kon delen met vrienden zoals Yara en Kiwi.
En zo eindigde deze bijzondere dag vol lachen, dansen en natuurlijk heel veel ananassen op een heuveltop met uitzicht over uitgestrekte velden – waar dromen werkelijkheid werden door simpelweg samen plezier te maken als een grappige clown!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes