Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een avontuurlijke skateboarder**
Op een mooie, zonnige dag zat een jonge schrijver genaamd Kaito op de top van een heuvel. De heuvel was niet zomaar een heuvel; het was de perfecte plek om te schrijven en te dromen. Vanaf deze hoogte kon Kaito de horizon zien, waar de lucht blauw was en de wolken als zachte watten leken. Hij had zijn notitieboekje bij zich, vol met ideeën en verhalen die hij wilde opschrijven.
Kaito droeg een t-shirt met een grappige print van een uil die op een skateboard stond. Het was zijn favoriete shirt, omdat het hem herinnerde aan zijn liefde voor avontuur. Terwijl hij naar beneden keek, zag hij iets dat zijn aandacht trok: een skateboarder die met hoge snelheid naar boven kwam.
De skateboarder heette Riku. Hij had altijd plezier op zijn skateboard en leek nooit moe te worden. Riku droeg een helm en kniebeschermers, maar dat weerhield hem er niet van om spannende trucs uit te voeren. Kaito keek gefascineerd toe terwijl Riku over de heuvel scheurde.
“Hey Kaito!” riep Riku terwijl hij stopte voor de schrijver. “Wat ben je aan het doen?”
“Ik schrijf,” antwoordde Kaito terwijl hij zijn notitieboekje omhoog hield. “Ik probeer een verhaal te maken.”
“Dat klinkt leuk! Maar je moet ook eens proberen te skaten!” zei Riku enthousiast.
Kaito lachte en schudde zijn hoofd. “Ik kan niet skaten zoals jij.”
“Kom op! Het is heel eenvoudig,” zei Riku terwijl hij zijn skateboard aanbood. “Probeer het gewoon!”
Kaito voelde zich gefrustreerd, maar ook nieuwsgierig. Misschien kon hij het wel proberen? Hij nam het skateboard van Riku en stapte erop. Zijn hart klopte in zijn keel terwijl hij zich vasthield aan Riku’s schouder.
“Zet je voeten zo,” legde Riku uit terwijl hij Kaito hielp om goed te staan. “En dan duw je jezelf vooruit.”
Kaito deed wat Riku zei en duwde voorzichtig met één voet af. Tot zijn verbazing begon hij vooruit te glijden! Maar al snel verloor hij zijn evenwicht en viel met een plof op de grond.
“Oeps!” riep Riku lachend terwijl hij naar Kaito toe kwam om hem op te helpen.
Kaito grinnikte ook, ondanks dat zijn knie pijn deed. “Misschien moet ik eerst wat meer oefenen.”
Riku knikte enthousiast. “Ja! Laten we samen oefenen! Ik kan je helpen!”
En zo begonnen ze samen aan hun avontuur op de heuveltop. Terwijl ze skaten, vertelde Kaito over zijn verhalen en ideeën voor boeken over avonturen in verre landen en magische werelden vol broccoli-eten etende monsters.
“Broccoli?” vroeg Riku met grote ogen terwijl hij zich voorbereidde voor een sprongetje over een klein heuveltje.
“Ja! Stel je voor: monsters die alleen maar broccoli willen eten!” zei Kaito lachend.
Riku lachte mee en maakte nog meer sprongetjes met zijn skateboard, alsof hij de broccoli-monsters al in gedachten zag springen.
Na veel oefenen voelde Kaito zich steeds zekerder op het skateboard. Ze maakten zelfs kleine wedstrijden wie het snelst kon rijden of wie de mooiste truc kon uitvoeren. Soms stopten ze om even uit te rusten en dan praatten ze over hun dromen.
“Ik wil ooit wereldkampioen schaken worden,” vertelde Riku trots terwijl ze naast elkaar zaten op het gras.
“Schaken? Dat klinkt interessant!” zei Kaito nieuwsgierig. “Ik heb er nooit echt over nagedacht.”
“Het is als wiskunde, maar dan leuker,” legde Riku uit terwijl hij met zijn handen gebaren maakte alsof hij schaakstukken verplaatste.
Kaito knikte begrijpend, hoewel wiskunde soms best moeilijk voor hem was geweest. Maar nu voelde alles lichter door het plezier dat ze hadden tijdens het skaten.
De zon begon langzaam onder te gaan, waardoor de lucht prachtig kleurde in tinten van oranje en roze. Het uitzicht vanaf de heuveltop was adembenemend mooi, maar Kaito had nog steeds geen woorden kunnen vinden voor zijn verhaal in het notitieboekje.
“Ik denk dat ik iets ga schilderen,” zei Kaito plotseling terwijl hij naar beneden keek naar het grasveld vol bloemen die in alle kleuren bloeiden.
Riku keek nieuwsgierig toe toen Kaito enkele takken verzamelde om als penseel te gebruiken en wat modder om verf mee te maken. Hij begon wild te schilderen op een groot stuk papier dat hij bij zich had gebracht voor inspiratie tijdens het schrijven.
Terwijl Kaito schilderde, bedacht hij zich dat dit misschien wel net zo leuk was als schrijven of skaten! De kleuren mengden zich tot prachtige vormen die leken op alles wat ze hadden meegemaakt: skateboardtrucs, broccoli-monsters en zelfs schaakstukken die dansten in hun verbeelding.
Riku hielp door af en toe wat modder aan te reiken of door enthousiast mee te springen wanneer er weer iets moois ontstond op papier.
Uiteindelijk waren ze moe maar gelukkig toen de sterren verschenen aan de hemel boven hen. De avondlucht was koel geworden, maar hun harten waren warm van alle avonturen die ze hadden beleefd.
“We moeten dit vaker doen!” zei Riku enthousiast toen ze klaar waren met schilderen.
Kaito knikte instemmend terwijl hij naar hun kunstwerk keek dat nu vol leven zat dankzij hun creativiteit en plezier samen: twee vrienden die samen nieuwe dingen ontdekten bovenop hun favoriete heuveltop met uitzicht over de horizon waar alles mogelijk leek!
En zo eindigde hun dag vol avontuur – niet met moraal of lessen, maar gewoon met vreugde in elk moment dat ze deelden onder de sterrenhemel.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes