Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Vrienden voor altijd**
Op een zonnige dag, met de lucht zo blauw als een sappige bosbes, zaten Milan en Mila op een verlaten strand. Het gouden zand voelde warm aan onder hun voeten en het heldere water glinsterde als duizenden diamanten. Milan droeg zijn favoriete hoodie en joggingsbroek, terwijl Mila in een sportieve outfit met korte mouwen en een vrolijke print zat. Haar rode haar viel in een pixie cut om haar gezicht.
Milan had altijd al van muziek gehouden. Hij speelde gitaar en droomde ervan om ooit op te treden voor een groot publiek. Mila was ook creatief, maar op een andere manier. Ze hield van schilderen en had net een nieuwe set verf gekocht. "Kijk eens wat ik heb!" zei ze enthousiast terwijl ze haar verfdoos openmaakte.
"Wow, dat ziet er gaaf uit!" zei Milan terwijl hij naar de felle kleuren keek. "Wat ga je schilderen?"
"Ik weet het nog niet precies," antwoordde Mila met een glimlach. "Misschien iets van het strand? Of misschien iets met muziek? Wat denk jij?"
Milan dacht even na. "Wat als we samen iets maken? Jij schildert en ik speel gitaar! Dan kunnen we onze eigen kunsttentoonstelling houden!"
Mila's ogen gingen stralen van enthousiasme. "Dat is een geweldig idee! Laten we beginnen!" Ze pakte haar schilderspullen en ging zitten op het zand, terwijl Milan zijn gitaar oppakte.
Terwijl Mila begon te schilderen, speelde Milan vrolijke deuntjes op zijn gitaar. De klanken vulden de lucht en maakten het strand nog levendiger. Mila keek af en toe op om naar Milan te luisteren, terwijl ze haar penseel over het doek liet glijden.
Na een tijdje kwam er iets bijzonders voorbij zwemmen in het water: een grote octopus! Het dier zwom sierlijk door de golven en leek wel te dansen op de muziek die Milan speelde. "Kijk daar!" riep Mila terwijl ze naar de octopus wees.
Milan stopte met spelen en keek naar het water. "Wauw! Dat is echt cool!" zei hij verbaasd.
De octopus leek hen te horen, want hij kwam dichterbij het strand zwemmen. Met zijn lange armen maakte hij grappige bewegingen alsof hij meedeed aan hun feestje. Mila kon niet stoppen met lachen terwijl ze snel enkele penseelstreken maakte om de octopus vast te leggen op haar doek.
"Dit wordt mijn beste schilderij ooit!" riep ze blij uit.
Na een tijdje was het schilderij af, en Mila stond trots op om het aan Milan te laten zien. Het was kleurrijk en vol leven, net zoals hun dag samen was geweest.
"Het is prachtig!" zei Milan vol bewondering. "Je hebt echt talent!"
Mila bloosde van blijdschap en zei: "Dank je! Maar zonder jouw muziek zou dit niet zo leuk zijn geweest."
Ze besloten even pauze te nemen van hun creaties en gingen zitten in het zand met hun ruggen tegen elkaar leunend. Terwijl ze daar zaten, kwamen er andere kinderen langs die ook naar het strand waren gekomen voor wat plezier.
Een groepje jongens begon een bordspel uit te pakken dat ze mee hadden genomen in hun tasjes. Ze vroegen of Milan en Mila mee wilden doen.
"Ja, dat klinkt leuk!" zei Milan enthousiast terwijl hij opstond.
Mila volgde hem snel op, nog steeds vol energie van hun creatieve middag. Ze sloten zich aan bij de groep kinderen die al druk bezig waren met hun spelletje.
Het bordspel was spannend! Iedereen lachte veel en maakte grapjes over elkaars zetten. Zelfs de octopus leek geïnteresseerd; hij zwom dichterbij om alles goed in de gaten te houden.
Na enige tijd waren ze allemaal moe van het spelen maar ook heel blij door alle leuke momenten die ze hadden gedeeld.
"Wat een geweldige dag," zei Mila terwijl ze naar de horizon keek waar de zon langzaam onderging in prachtige tinten oranje en roze.
"Ja," antwoordde Milan met een glimlach, "dit moeten we vaker doen."
Ze besloten dat dit geen gewoon avontuur moest blijven; nee, dit moest meer worden dan alleen één dag vol plezier aan het strand.
Met nieuwe ideeën in hun hoofd spraken ze af om elke week samen iets creatiefs te doen: schilderen, muziek maken of zelfs bordspellen spelen met andere kinderen uit de buurt!
En zo gebeurde het dat Milan en Mila vrienden voor altijd werden – niet omdat ze elkaar nodig hadden of omdat er iets geheimzinnigs tussen hen was; maar gewoon omdat ze samen plezier hadden gehad op dat mooie strand met gouden zand en helder water.
En wie weet wat voor avonturen hen nog meer zouden wachten? De toekomst lag open voor hen als een leeg canvas klaar om beschilderd te worden!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes