Op een mooie heuveltop, met uitzicht over de uitgestrekte vlaktes, stond een klein, vrolijk huisje. Dit huisje was het thuis van de zorgzame dierenarts, dokter Lotte. Dokter Lotte had kastanjebruin haar dat in krullen om haar hoofd danste als ze zich bewoog. Ze droeg altijd een sportoutfit, omdat ze graag buiten was en veel met de dieren speelde.
Elke ochtend, als de zon opkwam en de vogels vrolijk zongen, maakte dokter Lotte haar busje klaar. Het busje was niet zomaar een busje; het was een kleurrijk voertuig vol met allerlei spullen voor dieren. Er waren verbanden, medicijnen en zelfs een frisbee voor als ze even wilde spelen met de dieren na hun behandeling.
Op een dag kwam er een jongen genaamd Ruben naar het huisje van dokter Lotte. Ruben was lang en atletisch, en hij droeg zijn sportoutfit omdat hij net van de training kwam. Hij had gehoord dat dokter Lotte heel goed was met dieren en dat ze altijd klaarstond om te helpen.
“Hallo, dokter Lotte!” zei Ruben enthousiast toen hij het huisje binnenstapte. “Ik heb gehoord dat je de beste dierenarts bent!”
“Hallo Ruben!” antwoordde dokter Lotte met een glimlach. “Wat leuk dat je hier bent! Heb je misschien een dier dat hulp nodig heeft?”
Ruben knikte snel. “Ja! Mijn hond Max is niet zo lekker. Hij heeft al dagen geen energie meer.”
Dokter Lotte knielde neer en keek Ruben aan. “Laten we Max snel gaan bekijken! Neem plaats in mijn busje.”
Ruben sprong opgewonden in het busje terwijl dokter Lotte alles controleerde. Ze startte de motor en reed over de heuvel naar het huis van Ruben.
Toen ze aankwamen, sprong Max op van zijn plek in de tuin toen hij het busje zag aankomen. Maar toen hij dichterbij kwam, merkte Ruben dat Max er niet zo blij uitzag.
“Max!” riep Ruben bezorgd. “Wat is er met jou aan de hand?”
Dokter Lotte stapte uit het busje en ging naast Max zitten. Ze aaide hem over zijn kop en zei: “Laten we eens kijken wat er aan de hand is.”
Ze onderzocht Max zorgvuldig: zijn oren, zijn buik en zelfs zijn tanden. Na een tijdje zei ze: “Max lijkt gewoon moe te zijn. Hij heeft waarschijnlijk wat rust nodig.”
Ruben zuchtte opgelucht maar vroeg: “Is er niets meer aan de hand?”
“Nee,” antwoordde dokter Lotte terwijl ze naar Max keek die nu weer vrolijk kwispelde met zijn staart. “Maar ik denk dat hij wel wat beweging kan gebruiken! Wat dacht je ervan om samen met hem te spelen?”
Ruben vond dit een geweldig idee! Hij haalde zijn frisbee tevoorschijn uit het busje en gooide deze ver weg over het grasveld. Max rende achter de frisbee aan alsof hij nooit moe was geweest.
Dokter Lotte lachte terwijl ze toekeek hoe Ruben en Max samen speelden. Het was fijn om te zien hoe gelukkig ze waren.
Na een tijdje riep dokter Lotte: “Kom maar terug jongens! Tijd voor wat water!”
Ruben en Max kwamen terug naar haar toe, allebei buiten adem maar stralend van blijdschap.
“Max heeft echt plezier,” zei Ruben terwijl hij hem water gaf uit een kom die dokter Lotte had meegenomen.
“Dat is goed om te horen,” zei dokter Lotte terwijl ze ook wat water dronk uit haar flesje. “Dieren hebben net als mensen af en toe behoefte aan aandacht en spelletjes.”
Na hun spelletje besloot doktor Lotte nog even bij Ruben te blijven om te kletsen over dierenverzorging.
“Wist je dat sommige dieren speciale voeding nodig hebben?” vroeg ze terwijl ze op het gras zat.
Ruben schudde zijn hoofd nieuwsgierig. “Nee! Wat voor voeding dan?”
“Well,” begon dokter Lotte enthousiast, “honden hebben bijvoorbeeld veel eiwitten nodig om sterk te blijven! En katten houden van vis!”
Ruben luisterde aandachtig naar alles wat dokter Lotte vertelde over dierenverzorging en hoe belangrijk het was om goed voor hen te zorgen.
Na hun gesprek voelde Ruben zich geïnspireerd om meer over dieren te leren. Hij vroeg: “Zou ik jou kunnen helpen in jouw praktijk? Ik wil ook leren hoe ik voor dieren moet zorgen!”
Dokter Lotte glimlachte breeduit en zei: “Natuurlijk! Je kunt me altijd helpen wanneer je wilt!”
En zo gebeurde het dat Ruben elke week terugkwam bij dokter Lotte op de heuveltop om meer te leren over dierenverzorging én om samen met Max te spelen.
De dagen gingen voorbij gevuld met lachen, spelen en leren over alle soorten dieren die langs kwamen bij dokter Lotte’s praktijk.
Soms kwamen er zelfs andere kinderen langs die ook wilden helpen of gewoon wilden kijken naar al die schattige diertjes die behandeld werden door de zorgzame dierenarts.
En zo leefden zij allemaal gelukkig op die mooie heuveltop met uitzicht over de uitgestrekte vlaktes waar elke dag nieuwe avonturen wachtten!