Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De jongen met de kleurrijke dromen**
In een groene vallei, omringd door hoge bergen, woonde een jongen genaamd Max. Max was een slanke, gespierde jongen met kort bruin haar. Hij droeg vaak een casual outfit: een T-shirt en een spijkerbroek. Maar zijn favoriete kledingstuk was zijn lederen jack. Het gaf hem het gevoel dat hij avontuurlijk was, zelfs als hij gewoon in de tuin speelde.
Max had een grote passie: bouwen. Hij hield van LEGO en kon urenlang bezig zijn met het maken van de mooiste creaties. Zijn kamer was vol met kleurrijke LEGO-sets die hij had verzameld. Van kastelen tot ruimteschepen, alles kwam voorbij in zijn fantasie.
Op een dag besloot Max dat hij iets bijzonders wilde bouwen. Hij keek naar buiten en zag de hoge bergen die de vallei omringden. "Wat als ik een gebouw zou maken dat zo hoog is als die bergen?" dacht hij bij zichzelf. Het idee maakte hem enthousiast.
Max ging aan de slag. Hij verzamelde al zijn LEGO-stukken en begon te bouwen. Terwijl hij werkte, stelde hij zich voor hoe het gebouw eruit zou zien als het af was. Het zou kleurrijk zijn, met torens die omhoog reikten naar de lucht en ramen die glinsterden in de zon.
Terwijl hij aan het bouwen was, kwam zijn buurjongen Tom langs. Tom was ook avontuurlijk ingesteld en had net een nieuwe motorfiets gekregen van zijn ouders. "Hé Max! Wat ben je aan het doen?" vroeg Tom nieuwsgierig.
"Iets heel bijzonders! Ik bouw een toren zo hoog als de bergen!" antwoordde Max enthousiast.
"Dat klinkt gaaf! Mag ik helpen?" vroeg Tom terwijl hij op zijn motorfiets leunde.
"Tuurlijk! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!" zei Max terwijl hij wat ruimte maakte op de vloer voor Tom om te komen zitten.
Samen begonnen ze te bouwen. Ze gebruikten alle kleuren van hun LEGO-sets: rood, blauw, geel en groen. De toren kreeg steeds meer vorm en werd steeds hoger. Ze maakten ramen van doorzichtig plastic en versierden het dak met vlaggetjes van verschillende kleuren.
Na uren werken stonden ze op om naar hun creatie te kijken. De toren reikte al bijna tot hun schouders! "Dit is echt geweldig!" zei Tom terwijl hij naar boven wees.
"Ja! Maar we moeten nog verder bouwen," zei Max vastberaden.
De volgende dagen besteedden ze elke vrije minuut aan hun project. Soms gingen ze even buiten spelen of maakten ze een ritje op Tom's motorfiets door de vallei om inspiratie op te doen voor hun torenontwerp.
Op een dag besloten ze dat ze iets nieuws moesten proberen: paragliden! Ze hadden gehoord dat je vanaf de bergen kon vliegen met speciale vliegers en dat leek hen ontzettend spannend. Dus pakten ze hun spullen en gingen naar de bergtoppen.
Eenmaal bovenop de berg keken ze uit over de vallei en zagen hoe mooi alles eruitzag vanuit de lucht. "Dit is adembenemend!" riep Max terwijl hij zich voorbereidde om te springen.
Ze maakten gebruik van hun paragliders en voelden zich vrij als vogels terwijl ze door de lucht zweefden. De wind blies door hun haren en het uitzicht was prachtig: groene velden, kronkelige rivieren en hun eigen kleurrijke toren die in de verte stond te schitteren in het zonlicht.
Na hun avontuur keerden ze terug naar huis om verder te bouwen aan hun toren. Met nieuwe ideeën in hun hoofd voegden ze extra elementen toe aan hun ontwerp: balkons waar mensen konden staan om van het uitzicht te genieten, trappen die omhoog kronkelden zoals echte bergpaden, en zelfs kleine tuinen vol bloemen gemaakt van LEGO-stukken.
Hun toren groeide uit tot iets wat niemand ooit eerder had gezien in de vallei: een kleurrijk bouwwerk dat iedereen kon bewonderen als ze voorbij kwamen lopen of rijden op hun motorfietsen.
Toen het eindelijk tijd was om af te ronden, stonden Max en Tom trots naast hun creatie. "We hebben iets heel bijzonders gemaakt," zei Max met glinsterende ogen.
"Ja! En we hebben zoveel plezier gehad tijdens het bouwen," voegde Tom eraan toe terwijl hij naar alle kleuren keek die samenkwamen in één groot geheel.
De dagen verstreken en steeds meer mensen kwamen kijken naar wat Max en Tom hadden gebouwd. Kinderen kwamen spelen rondom de toren; volwassenen maakten foto's; iedereen genoot van dit kleurrijke bouwwerk dat zo vol leven zat.
Max voelde zich gelukkig toen hij zag hoe blij anderen waren met wat zij hadden gemaakt. Het maakte niet uit of iemand nu vrienden had of niet; wat telde was dat iedereen samen kon genieten van deze bijzondere plek in de groene vallei onder de hoge bergen.
En zo bleef Max elke dag dromen over nieuwe avonturen die nog zouden komen – misschien weer met LEGO of misschien iets heel anders – maar altijd vol kleur, net zoals zijn dromen waren geweest tijdens het bouwen van zijn prachtige toren samen met Tom.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes