Kinderverhaaltje: De grappige clown met ballonnen (door een architect)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De grappige clown met ballonnen**

In een kleurrijke stad, vol hoge gebouwen en drukke straten, lag een prachtige tuin. Deze tuin was niet zomaar een tuin; het was een magische plek waar de zon altijd scheen en de bloemen in alle kleuren van de regenboog bloeiden. Vlinders fladderden vrolijk rond, terwijl ze hun delicate vleugels lieten glinsteren in het zonlicht. In deze tuin gebeurde iets bijzonders elke dag.

Op een zonnige ochtend kwam er een clown aan in de tuin. Zijn naam was Kiko, en hij had altijd een grote glimlach op zijn gezicht. Kiko droeg een felgekleurde outfit met stippen en had een grote rode neus die altijd leek te lachen. Hij had ook veel ballonnen bij zich: rode, blauwe, gele en zelfs enkele groene ballonnen die eruitzagen als komkommers! Kiko vond het leuk om zijn ballonnen te vormen tot allerlei grappige figuren.

Terwijl Kiko door de tuin liep, zag hij kinderen spelen. Ze renden rond en lachten terwijl ze met hun vriendjes speelden. Kiko besloot dat hij hen wilde verrassen met zijn kunsten. Hij blies snel een paar ballonnen op en maakte er een hond van, compleet met lange oren en een kwispelende staart. De kinderen keken verbaasd naar de hond van ballonnen.

“Wauw! Kijk eens!” riep een meisje met vlechten. “Dat is geweldig!”

Kiko lachte en maakte nog meer dieren van ballonnen: een uil die op een tak zat, en zelfs een ananas die vrolijk in de zon stond te stralen. De kinderen waren dol op zijn creaties en kwamen dichterbij om alles goed te bekijken.

“Wat kun je nog meer maken?” vroeg een jongen met brilletjes op zijn neus.

Kiko dacht even na. “Ik kan ook puzzels oplossen!” zei hij enthousiast. “Kijk maar!” Hij pakte enkele gekleurde blokken uit zijn tas en begon ze in verschillende vormen te leggen. De kinderen keken aandachtig toe terwijl Kiko geconcentreerd werkte aan zijn puzzel.

“Dit is net als wiskunde,” zei Kiko terwijl hij de blokken op elkaar stapelde. “Je moet goed nadenken over welke vorm waar past.” De kinderen knikten begrijpend; ze vonden het leuk om te leren terwijl ze plezier hadden.

Na het oplossen van de puzzel besloot Kiko dat het tijd was voor iets anders. Hij keek omhoog naar de lucht en zag donkere wolken samenkomen. Maar Kiko was optimistisch; hij wist dat er altijd iets moois kon komen na de regen.

“Laten we wachten op de regenboog!” zei hij tegen de kinderen.

En ja hoor, na enige tijd begon het te regenen! De kinderen renden naar Kiko toe om onder zijn grote kleurrijke paraplu te schuilen. Terwijl ze daar stonden, zagen ze hoe de regen viel op de bloemen in de tuin, waardoor alles nog levendiger leek.

Na de regen kwam er inderdaad een prachtige regenboog tevoorschijn! De kleuren waren zo helder dat zelfs Kiko even stilviel van verbazing.

“Wat mooi!” fluisterde hij terwijl hij naar boven keek.

De kinderen juichten van blijdschap toen ze samen naar de regenboog keken. Het leek wel alsof hun gelach door heel de stad weerkaatste.

Kiko besloot dat dit het perfecte moment was om weer aan het werk te gaan met zijn ballonnen. Hij maakte nu niet alleen dieren maar ook kleurrijke hoeden voor elk kind! Iedereen kreeg iets unieks: sommige hoeden hadden bloemen erop gemaakt van ballonnen, anderen leken wel op kleine regenbogen zelf!

De kinderen dansten rond in hun nieuwe hoeden terwijl ze zich vergaapten aan hun eigen creaties in deze magische tuin vol kleuren en geluiden.

Toen het tijd werd om afscheid te nemen, gaf Kiko elk kind nog één laatste ballon mee: eentje die eruitzag als hun favoriete dier of fruit – zelfs als dat betekende dat iemand met een ananas onder zijn arm naar huis ging!

“Tot ziens!” riep Kiko vrolijk terwijl hij wegwandelde door de poort van de tuin, waarachter weer hoge gebouwen verschenen in alle kleuren van grijs tot bruin.

De kinderen zwaaiden hem na totdat hij uit zicht verdween, maar niemand vergat ooit die bijzondere dag vol lachen, leren en natuurlijk… ballonnen!

En zo bleef deze kleurrijke tuin niet alleen gevuld met bloemen en vlinders maar ook met herinneringen aan Kiko, de grappige clown die altijd iets moois bracht – zelfs na wat regen!

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes