Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een zorgzame dierenarts**
Op een heuveltop, met uitzicht over uitgestrekte velden vol kleurrijke bloemen en groene grasvelden, stond een klein, gezellig dierenartspraktijkje. Het was een vrolijk gebouwtje met een felgroene deur en ramen vol met bloempotten. Binnenin werkte de zorgzame dierenarts, dokter Lila. Ze had steil zwart haar dat altijd in een losse staart zat en droeg vaak een casual T-shirt en jeans. Haar bril gaf haar een slimme uitstraling, en ze had altijd een vriendelijke glimlach op haar gezicht.
Dokter Lila was niet zomaar een dierenarts; ze had een bijzondere gave om met dieren te communiceren. Ze kon hun gevoelens aanvoelen en wist precies wat ze nodig hadden. De dieren kwamen van heinde en verre naar haar toe, van schattige konijnen tot grote honden. Maar vandaag was het anders. Vandaag was er iets speciaals aan de hand.
Het was de dag van de grote presentatie op school voor Lila's neefje, Timmy. Hij was erg onzeker over zijn presentatie over de verschillende soorten huisdieren. Timmy had veel geoefend, maar hij voelde zich gestrest omdat hij niet goed wist hoe hij het moest brengen voor zijn klasgenoten. Lila besloot dat ze hem zou helpen door hem te inspireren met verhalen over de dieren die ze dagelijks behandelde.
"Kom maar binnen, Timmy," zei Lila terwijl ze hem begroette in de praktijk. "Ik heb iets leuks voor je!" Ze leidde hem naar de behandelkamer waar verschillende dieren zaten te wachten op hun beurt.
"Wat ga je me laten zien?" vroeg Timmy nieuwsgierig terwijl hij om zich heen keek.
"Ik ga je vertellen over deze bijzondere dieren," zei Lila terwijl ze naar een schattig konijn wees dat rustig in zijn hokje zat te knabbelen aan wat verse spinazie. "Dit is Fluffy, mijn favoriete konijn. Hij houdt van spelen en is altijd vrolijk."
Timmy knielde neer om Fluffy beter te bekijken. Het konijn keek op en trippelde nieuwsgierig naar hem toe. "Hij is zo schattig!" riep Timmy enthousiast.
"Ja," lachte Lila, "en weet je wat? Fluffy heeft ook zijn eigen manier om met stress om te gaan." Ze vertelde Timmy hoe Fluffy soms rondhuppelde in de tuin als hij zich overweldigd voelde.
Lila nam Timmy mee naar het volgende hokje waar een grote hond lag te slapen. "Dit is Max," zei ze zachtjes zodat ze hem niet wakker maakte. "Max is erg sociaal en houdt ervan om met mensen te spelen."
Timmy knikte terwijl hij Max bewonderde. "Wat doet hij als hij zich gestrest voelt?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Max gaat graag wandelen," antwoordde Lila terwijl ze haar handen op haar heupen plaatste. "Als ik me gestrest voel, neem ik ook even tijd voor mezelf buiten."
De woorden van zijn tante gaven Timmy nieuwe ideeën voor zijn presentatie. Hij begon na te denken over hoe elk huisdier zijn eigen manier heeft om met gevoelens om te gaan, net zoals mensen dat doen.
Na het bekijken van nog meer dieren - zoals een speelse kat die graag achter ballen aanjoeg en een paar vogels die vrolijk floten - voelde Timmy zich steeds meer op zijn gemak bij het idee van presenteren voor zijn klasgenoten.
"Wat als ik vertel over hoe elk dier uniek is?" stelde hij voor terwijl hij enthousiast door de ruimte liep.
"Dat klinkt geweldig!" zei Lila terwijl ze glimlachte naar haar neefje. "Je kunt zelfs vertellen hoe belangrijk het is om goed voor onze huisdieren te zorgen."
Timmy knikte enthousiast en begon al ideeën op te schrijven in zijn notitieboekje dat hij altijd bij zich had.
Na hun bezoek aan de praktijk besloot dokter Lila dat het tijd was om even samen buiten te ontspannen voordat Timmy naar school ging voor zijn presentatie. Ze stapten in haar kleine auto die vol stond met kleurrijke stickers van verschillende dierenartsenorganisaties.
Terwijl ze door de stad reden, vertelde Lila verhalen over andere patiënten die ze had behandeld: de schattige puppy's die altijd blij waren om hun baasje weer te zien of de oude kat die graag op het vensterbank lag te zonnen.
Toen ze bij het park aankwamen, stapten ze uit de auto en gingen zitten aan een picknicktafel onder een grote boom die schaduw bood tegen de zonnestralen die door het bladerdak filterden.
Lila haalde wat snacks uit haar tas: sandwiches met spinazie en fruitige smoothies in vrolijke kleuren. Terwijl ze aten, speelde Timmy bordspellen met zichzelf; hij deed alsof hij tegen verschillende huisdieren speelde die allemaal hun eigen karakter hadden.
"En dan zegt Fluffy: 'Ik ben niet bang! Ik ben dapper!'" riep Timmy terwijl hij deed alsof het konijn sprongetjes maakte rond de tafel.
Lila lachte hardop toen zij zag hoe creatief haar neefje was geworden door alles wat zij samen hadden besproken over de dieren in haar praktijk.
Na hun picknick voelde Timmy zich veel beter voorbereid voor zijn presentatie dan toen hij aankwam bij dokter Lila's praktijk eerder die dag. Hij bedankte haar hartelijk voordat hij weer in de auto stapte richting school.
De zon scheen helder boven hen terwijl dokter Lila terugreed naar haar praktijk op de heuveltop met uitzicht over uitgestrekte velden vol bloemen en grasvelden waar kinderen vaak speelden en plezier maakten.
Die middag zou dokter Lila weer druk bezig zijn met al haar lieve patiënten; maar nu wist zij dat zij ook iets bijzonders had gedaan: zij had niet alleen geholpen bij het verzorgen van dieren maar ook bij het geven van zelfvertrouwen aan haar neefje voor zijn belangrijke presentatie op school.
En zo ging elke dag voorbij in het leven van dokter Lila – vol liefde voor dieren, zorgzaamheid voor anderen en vreugde in kleine momenten samen met degenen die belangrijk waren voor haar leven.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes